عشق فرنگ داشتن، چرا؟؟؟؟

[Dariush]

کمی بیانصافی نیست؟جدای از اثبات غیرش؟

خیر به هیچ وجه بی‌انصافی نیست! یک حقیقت است که هر روز با آن از خانه خارج می‌شویم ولی شهامت پذیرفتن‌اش را نداریم. نه؟ فردا که رفتید بیرون، داخل مترو و اتوبوس یا هرجای پرازدحام که شدید، اصلا به جیب و کیف و دیگر وسایل همراهتان فکر نکنید. یا بی‌نگرانی سوئیچ ماشین خود را درون ماشین پارک شده کنار خیابانِ آزادی جابگذارید. می‌توانید؟

[mosafer]

خیر به هیچ وجه بی‌انصافی نیست! یک حقیقت است که هر روز با آن از خانه خارج می‌شویم ولی شهامت پذیرفتن‌اش را نداریم. نه؟ فردا که رفتید بیرون، داخل مترو و اتوبوس یا هرجای پرازدحام که شدید، اصلا به جیب و کیف و دیگر وسایل همراهتان فکر نکنید. یا بی‌نگرانی سوئیچ ماشین خود را درون ماشین پارک شده کنار خیابانِ آزادی جابگذارید. می‌توانید؟

سفر به تهران زیاد داشته ام ولی آنجا زندگی نکردم،پس نمیتوانم راحت تائید کنم یا رد...
چند سال پیش عموی بزرگم تهران را ترک کرد ولی هر موقع حرف می شود پشیمان ست از این جدایی
او تهران را بیشتر دوست داشت و دارد و همچنین چند نفر دگر که نقل مکان کردند و بعد از چند ماه ناراضی از این تصمیم...
پس عمومیت ندارد این کلی گویی شما...
البته به نگر من تهران و قم فرقی نمیکند، هر شهری غباری غم و مردگی بر چهره دارد حال کمتر و بیشتر ...

+
مختص به تهران و آزادی اش نیست ،شما کجا می توانید بی‌نگرانی سوئیچ ماشین خود را درون ماشین پارک شده جابگذارید؟ می‌توانید؟

[Dariush]

سفر به تهران زیاد داشته ام ولی آنجا زندگی نکردم،پس نمیتوانم راحت تائید کنم یا رد...
چند سال پیش عموی بزرگم تهران را ترک کرد ولی هر موقع حرف می شود پشیمان ست از این جدایی
او تهران را بیشتر دوست داشت و دارد و همچنین چند نفر دگر که نقل مکان کردند و بعد از چند ماه ناراضی از این تصمیم...
پس عمومیت ندارد این کلی گویی شما...
البته به نگر من تهران و قم فرقی نمیکند، هر شهری غباری غم و مردگی بر چهره دارد حال کمتر و بیشتر ...

خب همین هم هست، شما نباید انتظار داشته باشید کسی که همه‌ی عمرش (مثلا بیش از 20 سال) را در تهران گذرانده باشد، دلتنگش نشود. مولانا حکایتی دارد که می‌گوید روزی شخصی چاه بازکن گذرش به بازار عطرفروش‌ها افتاد و ناگهان از هوش رفت. کسان در پی چاره بودند که شخصی آشنا مشتی فضله گرفت زیر دماغش و و او ناگهان جان گرفت. گفتند حکمتش چه بود، گفت که این چاه باز کن آنقدر که در ته چاهِ مستراح بوده، بوی گوه به مشامش بسیار دلنشین است اما رایحه‌ی گل و گیاه به او هیچ نمی‌سازد!

[sonixax]

شما نباید انتظار داشته باشید کسی که همه‌ی عمرش (مثلا بیش از 20 سال) را در تهران گذرانده باشد، دلتنگش نشود.

از من میتوانید داشته باشید داریوش جان!
چیزی که در مورد مترو نوشتید کوچکترین بخش از فاجعه ای به نام تهران است.
البته خود تهران به خودی خود چیز بدی نیست مردمانش هستند که بدش کرده اند.
خود تهران یک شهر مدرن است با مردمانی غیر مدرن و به شدت عقب مانده از نظر فرهنگی و نمایش دادن هر چه بیشتر این عقب ماندگی نه تنها ایرادی ندارد بلکه ارزش هم هست.

[Dariush]

شما کجا می توانید بی‌نگرانی سوئیچ ماشین خود را درون ماشین پارک شده جابگذارید؟ می‌توانید؟

هیچ جا به اندازه‌ی تهران با نگرانی اینکار را نمیکنم. شما باید بدانید که در اینجا در روز روشن از شما زورگیری میکنند و همگان هم تماشا می‌کنند. من یکبار از روی پله برقی متروی تجریش افتادم و تمام بدنم خورد و خون‌آلود شد. کسی مرا پشم خود هم حساب نکرد! اصلا انگار هیچ اتفاقی نیافتاده. درون قطار هم با اینکه از درد به خود می‌پیچیدم، کسی صندلی‌اش را به من تعارف نکرد.
من چند سالی‌ در تهران بوده‌ام. همه جایش هم بوده‌ام. از بالا تا پائین‌ش جملگی گند و گوه است.

[mosafer]

هیچ جا به اندازه‌ی تهران با نگرانی اینکار را نمیکنم. شما باید بدانید که در اینجا در روز روشن از شما زورگیری میکنند و همگان هم تماشا می‌کنند. من یکبار از روی پله برقی متروی تجریش افتادم و تمام بدنم خورد و خون‌آلود شد. کسی مرا پشم خود هم حساب نکرد! اصلا انگار هیچ اتفاقی نیافتاده. درون قطار هم با اینکه از درد به خود می‌پیچیدم، کسی صندلی‌اش را به من تعارف نکرد.
من چند سالی‌ در تهران بوده‌ام. همه جایش هم بوده‌ام. از بالا تا پائین‌ش جملگی گند و گوه است.

وقتی این بلا سر یک زن بیاید هم چنین بی تفاوت هستند؟

[Dariush]

وقتی این بلا سر یک زن بیاید هم چنین بی تفاوت هستند؟

اگر مرد باشید که اصلا نباید انتظار داشته باشید در میان جمعیت کسی به شما کمکی بکند.
زن اگر باشد اندک شانسی هست.
اینها را تنها زمانی درمی‌یابید که چند سالی رد تهران زندگی کرده باشید.

[mosafer]

اگر مرد باشید که اصلا نباید انتظار داشته باشید در میان جمعیت کسی به شما کمکی بکند.
زن اگر باشد اندک شانسی هست.
اینها را تنها زمانی درمی‌یابید که چند سالی رد تهران زندگی کرده باشید.

یک روز مجبور شدم از ایستگاه قلهک بروم سمت شوش(گمانم همین بود اسمش) اگر ناخوداگاه چشم در چشم کسی میشدی درسته قورتت میدادند مخصوصا ایستگاه شوش



+
ولی تا بحال چنین تلخ نشنیده بودم از نزدیکانم که آنجا ساکن هستند

[Dariush]

سمت شوش(گمانم همین بود اسمش)

آرزو کنید گذرتان هرگز به شوش و مولوی و امام خمینی و ... نیافتد.

[سارا]

هیچ جایی وطن نمیشود حتی اگر فرنگ باشد! تهران با همه ی آلودگی هایش و جمعیت وحشتناکش بازهم محبوبترین شهر است برای کسی که اهلش هست!

هیچ جا به اندازه‌ی تهران با نگرانی اینکار را نمیکنم. شما باید بدانید که در اینجا در روز روشن از شما زورگیری میکنند و همگان هم تماشا می‌کنند. من یکبار از روی پله برقی متروی تجریش افتادم و تمام بدنم خورد و خون‌آلود شد. کسی مرا پشم خود هم حساب نکرد! اصلا انگار هیچ اتفاقی نیافتاده. درون قطار هم با اینکه از درد به خود می‌پیچیدم، کسی صندلی‌اش را به من تعارف نکرد.
من چند سالی‌ در تهران بوده‌ام. همه جایش هم بوده‌ام. از بالا تا پائین‌ش جملگی گند و گوه است.

یادم می آید در همان متروهای شلوغ تهران در حالیکه صبح زود بود (بدترین و شلوغترین زمان در مترو ) و جمعیت از پله ها سرازیر بودند بانویی را دیدم که بر روی پلکان به گوشه ی دیوار تکیه کرده بود و گویا نفسش بالا نمی آمد و جمعیت هم با شتاب از پله ها پایین می آمدند و کسی وی را نمی دید من خودم را به او رساندم و حالش را پرسیدم و پاسخی داد که هیچوقت فراموش نمی کنم: الان که تو حالم را پرسیدی حالم خوب شد!! چند بار هم این جمله را گفت! ولی من خب به اقتضای آنموقع و سن و سالم نگرفتم ولی با خواندن این خاطره ی شما یه یاد حرف آن بانو افتادم...... چرا واقعا؟!!