هیچ بحثی وجود ندارد و جامعهی علمی در اینباره اتفاق نظر دارد: انسان همه چیز خوار است. باقی «مباحث» هم شبهعلم چرند است که نویسندگان و پیروان کالت علفخواری دستچین میکنند و به خورد خلق میدهند. ناتوانی برای هضم گوشت فاسد شده و نداشتن شامهی بسنده برای لاشخوری در انسان، بعلاوهی بینایی کمنظیر و استثامت بینظیر یعنی نه فقط گوشت بخشی حیاتی و اصلی از تغذیهی انسانها بوده، بلکه ما شکارچیانی توانا هم بودهایم نه لاشخورهایی که بخاطر کمبود غذا به مردارخوری پناه میآوردند.
![]()