من در 88 رای دادم و اتفاقا پشیمان هم نیستم و نتیجه‌اش رو خیلی خوب میبینم.
مساله شرکت در انتخابات و قبول مشروعیت برای اون نیست همونطور که من بدون قبول مشروعیت در اون شرکت کردم و طبیعیه مساله فقط هزینه-فایده هست و هر چیزی در اینراستا فقط ابزار.مساله اینه که هر کاری باید با استراتژی حداقلی باشه،مثلا آب ریختن به آتش میان اینها و بزرگ کردن شکاف.
واقعیتش اینه که اونقدری که ج.ا شرکت مردم براش مهمه که نشون دنیا بده ،دنیا براش مهم نیست و اینها بیشتر فقط برای ج.ا نفع داخلی داره.به نظر من مشکل بیشتر از این باشه که چرا در انتخابات شرکت میشه اینه که چرا در باقی مواقع حرکت فعالانه‌ای نیست.بنظر من انفعال دیگه جواب نمیده چندان،یک موقعی بد نبود و با دادن زمان برای پخته شدن نم نم کار خودش رو میکرد،الان دیگه آخر داستان برنامه اتمی ج.ا هست و کارها داره بیخ پیدا میکنه و بهتره فقط هر طور شده مردم از حالت انفعال بیاند بیرون.
پاسخ با گفت‌آورد