مهاجرت

[Theodor Herzl]

دوستان داخل ایران که می‌‌خواهند برای تحصیل بیان اروپا ، کشوری مثل نروژ شهریه دانشگاه اصلا نداره ، اتریش هم فکر کنم همین باشه ، تحصیلات دانشگاهی مجانی‌ هست ، حتی برای کسانی‌ که با ویزای دانشجویی هستند ، این هم وبسایت خوبی‌ هست راجع به نروژ ، در ضمن کلی‌ از رشته‌ها هم به انگلیسی‌ در نروژ تدریس می‌شه که راحت تر هست.

Study in Norway/

[folaani]

منکه سالهاست یک حالت روح جهانی و Universal دارم.
یعنی تقریبا هرجای جهان که بگی من احساس میکنم اونجا هم میتونه مکانی برای زیستن من باشه. حتی احساس نوستالژیک بهم دست میده مثلا وقتی تصاویرش رو توی تلویزیون یا جای دیگه میبینم. حتی نسبت به تاریخ و فرهنگ کشورهای دیگر. خصوصا کشورهای برجسته یا پیشرفته.
انگار که خودم قبلا در اونجاها یا جاهای مشابهی زندگی کرده باشم.
حتی بیشتر از ساکنان فعلی/بومی اونجا گاهی احساس میکنم که اونجا حق زندگی و آشنایی و لیاقت دارم.
گاهی احساس میکنم از خیلی از آمریکایی ها آمریکایی ترم!
یک آمریکایی اصل.

البته از دید من بعید هم نیست که قبلا در همهء این مکانها زندگی کرده باشم. من به نظام زندگی های چندگانه اعتقاد دارم. بازگشت روح. مردن و زاده شدن های بسیار. تجربه هایی در زمانها و مکانهای مختلف. تلخ و شیرین. در مجموع همهء اینها باعث پیشرفت و تکامل انسان میشه.

از قطب و یخ و برف بگیر تا مرداب های تاریک و مرطوب. جنگلهای انبوه.
وای چقدر دوست دارم. هرکدام رو یک جوری دوست دارم.
ولی از بیابان و کشورهای درپیت خاورمیانه خوشم نمیاد.
از اروپا خوشم میاد. ولی بیشتر اون زمان قدیمش که جنگلهای انبوه و مرداب و اینا میشد رفت و زندگی کرد. زندگی های تنها و در آرامش رو دوست دارم. زندگی های کماندویی رو هم دوست دارم. مثلا از درخت بری بالا مثل گربه
یک شب خواب میدیدم همراه قبیله ای زندگی میکردم. همونطوری از درخت و اینا میرفتم بالا. چابک و زرنگ بودم. بعد دشمن با یک لشکر انبوه در درهء ای در پایین چادر زده بودن و آتش روشن کرده بودن موقع شب که ما داشتیم از بالا نگاه میکردیم و کلی نقطهء نورانی میدیدیم و میدونستیم فردا به سمت ما حرکت میکنن و اگر فرار نکنیم هممون رو میکشن. شاید ما فقط در مسیر اونها بودیم. من میتونستم فرار کنم، یا حتی بالای درخت قایم بشم، اما یک دوست هم داشتم که همراهم بود و ضمنا نمیخواستم مردم قبیلمون رو تنها بذارم. زنهامون همشون شل و ول و گنده و وا رفته بودن و نمیتونستن با سرعت کافی فرار کنن. زمینگیر بودن و ما هم بخاطر اونا چاره ای نداشتیم. البته مردهای اینطوری هم داشتیم. بچه ها هم بودن. و پیرها احتمالا. واقعا نمیشد یک شبه همه رو جمع کرد و به موقع و با سرعت کافی فرار کرد. یعنی حتی اگر فرار میکردیم اونا در نهایت بهمون میرسیدن، یا بلایایی که کمتر نبود سرمون میامد. همش جنگل و راه سخت بود و خطرات و مکانهای دوردست ناآشنا بودن برامون.
نمیدونم آخرش چه بلایی سرمون اومد. خواب همونجا تموم شد. احتمالا تا عصر فرداش هممون کشته شدیم!

[Ouroboros]

دوستان داخل ایران که می‌‌خواهند برای تحصیل بیان اروپا ، کشوری مثل نروژ شهریه دانشگاه اصلا نداره ، اتریش هم فکر کنم همین باشه ، تحصیلات دانشگاهی مجانی‌ هست ، حتی برای کسانی‌ که با ویزای دانشجویی هستند ، این هم وبسایت خوبی‌ هست راجع به نروژ ، در ضمن کلی‌ از رشته‌ها هم به انگلیسی‌ در نروژ تدریس می‌شه که راحت تر هست.

در نروژ و فرانسه و دیگر کشورهایی که شهریه دانشگاه ندارند، اخذ فاند و بورس و دیگر کمک‌ هزینه‌ها جهت گذران ِ زندگی بسیار دشوار است و پیدا کردن کار بدون تسلط کامل به زبان محلی ناممکن.. این یعنی خود شخص باید هزینه‌ی زندگی را با این وضع ناگوار ِ ارز از طریق داشته‌های خود در ایران تقبل بکند که خُب برای خیلی‌ها(از جمله خود من)ممکن نیست. نظر من اینست که دوستان به تمام دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی و اساتیدی که می‌توانند ایمیل بزنند، و فقط در صورت گرفتن اسکالرشیپ یا پارتنرشیپ اقدام به مهاجرت تحصیلی بکنند، چراکه بجز آن با این شرایطی که هست به نظر ناممکن می‌آید..

[Theodor Herzl]

در نروژ و فرانسه و دیگر کشورهایی که شهریه دانشگاه ندارند، اخذ فاند و بورس و دیگر کمک‌ هزینه‌ها جهت گذران ِ زندگی بسیار دشوار است و پیدا کردن کار بدون تسلط کامل به زبان محلی ناممکن.. این یعنی خود شخص باید هزینه‌ی زندگی را با این وضع ناگوار ِ ارز از طریق داشته‌های خود در ایران تقبل بکند که خُب برای خیلی‌ها(از جمله خود من)ممکن نیست. نظر من اینست که دوستان به تمام دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی و اساتیدی که می‌توانند ایمیل بزنند، و فقط در صورت گرفتن اسکالرشیپ یا پارتنرشیپ اقدام به مهاجرت تحصیلی بکنند، چراکه بجز آن با این شرایطی که هست به نظر ناممکن می‌آید..

البته هرچه که scholarship اینها که بگیرند خوبه ، ولی‌ مثلا جای بروند که ایرانی‌‌ها زیاد باشند ، کار می‌شه پیدا کرد که زبان محلی هم لازم نداره ، ولی‌ خوب نمی‌شه ریسک کرد ، اول واسه هرچی‌ bursery و scholarship هست اقدام کنید ، هرچی‌ پول بیشتر تو جیبتون باشه راحت تر درس میخونید.

[Mehrbod]

در نروژ و فرانسه و دیگر کشورهایی که شهریه دانشگاه ندارند، اخذ فاند و بورس و دیگر کمک‌ هزینه‌ها جهت گذران ِ زندگی بسیار دشوار است و پیدا کردن کار بدون تسلط کامل به زبان محلی ناممکن.. این یعنی خود شخص باید هزینه‌ی زندگی را با این وضع ناگوار ِ ارز از طریق داشته‌های خود در ایران تقبل بکند که خُب برای خیلی‌ها(از جمله خود من)ممکن نیست. نظر من اینست که دوستان به تمام دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی و اساتیدی که می‌توانند ایمیل بزنند، و فقط در صورت گرفتن اسکالرشیپ یا پارتنرشیپ اقدام به مهاجرت تحصیلی بکنند، چراکه بجز آن با این شرایطی که هست به نظر ناممکن می‌آید..

من کشورهای دیگر اروپایی که دانشگاه رایگان نیست ولی هزینه‌های زندگی پایین هستند را پیشنهاد میکنم.

دانشگاه‌های نروژ و .. سیستم کارشان همینه که با رایگاندن دانشگاه دانشجوها را به کشور میاورند ولی هزینه‌ی زندگی بجایش بسیار بالا است و از این راه جبران میشود.
کشورهای دیگر مانند دانمارک یا آلمان هزینه‌های زندگی پایینتر هستند و دانشگاه نیز هزینه‌ اندکی دارد که هر کس با داشتن یک کار کناری از پس پرداخت هر دو برمیاید.