عشق فرنگ داشتن، چرا؟؟؟؟

[mosafer]

خب البته لازم نیست بترسید، در روز میلیونها انسان در این شهر به کارشان میرسند و اتفاقی هم برایشان نمی‌افتد. اما باید به خاطر باشید که در این شهر به راستی چیزی به نام اخلاق و انسانیت یافت نمی‌شود. مردم در این شهر آنقدر پلیدی و پلشتی و زشتی دیده‌اند که کاملا به آن خو کرده‌اند. بدی در این جا دیگر هیچ درجه‌ای از قباحت را به همراه ندارد. اینکه کسی با دروغ سر شما را کلاه می‌گذارد، گناهِ او نیست، تقصیر نازرنگ بودنِ خودتان است. آدمهای خوبِ این شهر کسانی هستند که به شما کاری ندارند و مرگ‌تان جلوی چشمشان هیچ واکنشی را در آنها برنمی‌انگیزاند. آدمهای نه خوب و نه بدش کسانی هستند که وقتی در حال جان دادن هستید، جیب‌هایتان را خالی می‌کنند و کار دیگری با شما ندارند. بدها آنها هستند که در همان موقع لگدی هم بهتان می‌زنند. بدترین‌ها اما کسانی هستند که کلیه‌هایتان را برای فروختن می‌دزدند.


شوش و مولوی و راه‌آهن و آذری و ... هم براستی جاهای خطرناکی هستند در تهران. اگر یکبار بروید متوجه منظورم می‌شوید.

شما خود، جزو کدام دسته اید؟