دیدگاه خداباوران دربرابر ناخداباوران به زندگی

[folaani]

من می‌گویم سواست !
جُستار «ضمیرناخودآگاه» دانشیک و علمی‌ست ؛ «روح» ولی خرافه‌ایست از باستان
که از ریگ فرهنگی (ارث فرهنگی) به ما رسیده است ؛ سخن شما که روح و ضمیر
ناخودآگاه را باهم درمیامیزید پیرو تیغ اوکام پذیرفتنی نیست !
شما بفرمایید دقیقاً کارکرد و نشانه‌های هستی روح چیست ؟

آری ؛
در اندیشه‌های باستانی که چیزی از کارکرد بدن و ژن‌ها نمی‌دانستند «روح» از جنس
باد مایه‌ی زندگانی بود ؛
در قران هم واژه‌ی روح به چم "باد" از پارادایم کلاسیک آمده که الله آن را در انسان فوت کرد
و ما «جان» گرفتیم !

روح کجاست ؟ (آثار وجودی)

اوه زدی توی بحثهای دیگه.
بحث اول اولش از اونجا شروع شد که چطور عدالت و رحمت در دنیا با واقعیت هایی که میبینیم جور درمیاد.
این یه بحث درون معنویه. یعنی موضوع و قصد اثبات منطقی مسائل بنیادین نیست؛ بلکه با این فرض که خدا و خلقتی هست و خداوند چنان صفاتی داره میخوایم ببینیم چطور میشه واقعیت های جهان ماده رو باهاش آشتی داد.
منم قصد اثبات روح رو به شما ندارم و نمیتونم. من خودم احتمال میدم روح باشه.
درمورد ضمیر ناخودآگاه و این حرفا هم خب علمه دیگه و خطا پذیره و نمیشه نسبت بهش اطمینان 100% داشت. اونم توی اینطور حیطه ها. باز شیمی و فیزیک باشه یه چیزی.