نوشته اصلی از سوی D@mneD
نِشانها:
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
واقعا دوست من استدلال جالبی دارن این خدا باورها!قبول میکنن که خدا نیازی به خالقی نداره و خود به خود میتونه وجود داشته باشه ولی نمیتونن قبول کنن که این جهان خود به خود به وجود اومده!
تناقض رو دارین جان من!
با درود بر تمامي دوستان اين نخستين پست منه و فكر كنم بسيار جالب باشه بگم من از طريق يك سايت مذهبي اينجا رو پيدا كردم!!
در اونجا با پخ از كاربرا مي خواستن بيان اينجا و به قول خودشون اسلام رو نجات بدن !
من بحث هايي اونجا داشتم كه در زير چند لينك از اونا قرار مي دم تا وضعيت تاسف بار مسلمون ها در مواجهه با عقل و منطق و علم رو بهتون نشون بدم
http://www.askquran.ir/thread30361-7.html
http://www.askquran.ir/thread27390.html
http://www.askquran.ir/thread30841-5.html
http://www.askquran.ir/thread30925-4.html
http://www.askquran.ir/thread30375-6.html
http://www.askquran.ir/thread30884-10.html
مي دونم مرتبط با موضوع تاپيك نبود ولي بزاريد به حساب جديد بودنم ولي به هر حال ديدن چنين جاهايي هم مي تونه بسياري از واقعيت ها رو به وضوح نشون بده
اما در مورد موضوع تاپيك به عقيده من بايستي ابتدا مشخص بشه منظور كدوم خدا هست ؟ اگه منظور خدايي هست كه اديان ابراهيمي تعريف مي كنن (گرچه خود اون ها هم تعاريف متفاوتي دارن) به نظر من با بررسي اديان و تجزيه تحليل اون ها به راحتي مي شه به پاسخ رسيد و همون طور كه در دويست سيصد سال اخير شاهد هستيم نقد هاي اساسي از اون اديان شده و حتي نشون داده شده كه علاوه بر اون كه وجود اون خدايان قابل قبول نيست بلكه چندان مطلوب هم نيست و اثار سوء اون ها بيشتر از اثار مطلوبشون هست با اين تفاسير همون طور كه مي بينيم گرايش به اين خدايان روند نزولي به خودش گرفته.
ولي مفهوم خدا محدود به خداي اديان نمي شه و براي مثال ما مي تونيم خدايي رو كه اسپينوزا تعريف مي كنه رو در نظر بگيريم كه من به شخصه به وجود چنين خدايي ترجيح مي دم ندانم گرايي رو پيش بگيرم كه فكر مي كنم همون طور كه وجود اون خدا در حاله اي از ابهامه لزوم اون هم همون طور هست .
مورد بعدي كه به نظر من مي تونه بيشترين ارتباط رو به اين تاپيك داشته باشه خدايي هست كه معلول ضعف و نياز انسان ها هست اون خدايي كه برخي افارد در مواجهه با ترس اون رو به ياد ميارن و بدين ترتيب ترسشون رو كاهش مي دن و بر اون غلبه مي كنن شايد بشه گفت اين چنين خدايي هست كه براي برخي لزوم وجودش غير قابل انكاره و نكته جالبي هم كه داره اينه كه برخي هم گرچه ظاهرا دين و خداي ديني رو پذيرفتن ولي در حقيقت خدايي كه بهش اعتقاد دارن خدايي هست كه بهش نياز دارن و اين خدا در بين چنين افرادي لزوما يكسان نيست و كاربردش در افارد مختلف متفاوته شايد در زمان هاي گذشته چنين خداياني بار حقيقي داشتن ولي امروزه با پيشرفت علم (به ويژه روان شناسي در اين مورد) نبود نمود واقعي چنين خداياني ثابت شده و لزوم چنين خداياني براي افراد در حد لزوم دوست خيالي دوران كودكي يا همسر خيالي مردي كهن سال هست كه به تازگي از دنيا رفته و اون مرد به همون ميزان وجود اون همسر (ولو خيالي كه در ذهن اون حقيقي هست) رو لازم مي دونه كه افرادي لزوم وجود خدارو
و شايد بشه گفت عامل مهمي كه در كنار انتقال مفاهيم دوران كودكي موجب حيات اديان شده همين مسئله اشتباه گرفتن خدايي هست كه فرد به دليل نياز اون رو مي افرينه با خدايي كه افريننده هست و به نظر من با قدرتمند شدن انسان ها (از جنبه رواني) لزوم چنين خدايي هم كم رنگ تر مي شه و فكر كنم روزي تعداد افرادي كه اين لزوم رو احساس مي كنن به قدري كم بشه كه مانند ساير بيماران رواني اقدام به درمان اون ها به عملي عادي تبديل بشه.
پست اولم بود كمي ،كاستي بود بگزاريد به حساب تازه كار بودن
نِشانها:
با خوشآمد به شما راسل گرامی
از روی داشتن این نام کاربری، دیدن این جُستارها بایسته است: پارادوکس راسل و بازگردان نوشتارهای «برتراند راسل»
ندانمگرایی یا agnosticism به نگر من بدتر از atheism یا ناخداباوری است. در دیدگاه ناخداباور، هماناندازه شایمندی و احتمال بودن خدا است
که در ندانمگرایی است، ولی ناخداباور با یکسان دانستن این احتمال ناچیز با چیزهایی مانند «هستی دراکولا» و .. دیدگاه را در عمل و کاربستن رد میکند.
ندانمگرا در این زمینه مانند کسی است که بگوید نمیتوانیم بفهمیم که دراکولا هست یا نه. در عمل هم روشن نیست بر پایه چه معیاری رفتار خواهد کرد.
مهر کرده درباره این قدرتمند شدن روانی آدمی بیشتر روشنگری کنید. آیا پیشرفت دانش و تکنولوژی را دلیل آن میدانید یا چیز دیگر؟
—مزدک بامداد
ممنون از خوشامد گويي شما
جالب اينجاست هردو رو قبل از دادن پست مطالعه كرده بودم
ببينيد ندانم گرايي ما متوجه خداي ادياني نيست كه اثاري بر اون مي شمرن و كارهايي رو به اون نسبت مي دن كه ما عملا مي بينيم غير واقعي هست و من هم احتمال وجود خداي اديان رو در حد صفر مي دونم اما اونچه كه ما در مورد اغاز جهان نمي دونيم رو هم نبايستي شروع كنيم به پاسخ گويي
همون طور كه خود اين ضعف رواني بسيار گوناگون هست و در شكل ها مختلفي ظاهر مي شه ،قدرتمند شدن در اون زمينه ها هم به تناسب ضعف گوناگون خواهد بود
و مسلما نمي شه نقش دانش و تكنولوژي رو ناديده گرفت هر چند نشه گفت كه اين نقش مستقيم خواهد بود يا عير مستقيم
در كل به عقيده من وجود چنين لزومي چندان خطرناك نيست بلكه اونچه مي تونه خطر افرين باشه همون اشتباه در مصداق اون احساس نياز و گرويدن به اديان به اين طريق هست كه به منزله داروي اشتباهي مي تونه عواقب ناخوشايندي در پي داشته باشه
و اونچه مشخصه اينه كه افزايش اگاهي نقش به سزايي در اين پروسه ايفا مي كنه و در حقيقت مي تونه نقش پدر و مادري رو بازي كنه كه دارن به كودكشون نشون مي دن اونچه اون به عنوان دوست تصور مي كنه خيالي بيش نيست
البته یک نظریه دیگر هم میتواند باشد:
کسانی که خدا را رد می کنند می گویند تنها هوشمند جهان انسان است.
اما برخلاف نظر آنان جهان می تواند انواع سیستم هوش و اطلاعات را داشته باشد.
مثلا چه پاسخی دارید که چرا پرندگانی که لانه ای پیچیده میسازند بدون آموزش این را میدانند؟ سگ آبی چطور بدون آموزش سد میسازد؟
اطلاعات خانه سازی در ژن های این حیوانات است؟ چگونه این اطلاعات در ژن قرار گرفته؟
البته دو پاسخ هست:
1) خدای جدای از جهان اینها را مهندسی کرده.
2) خود بخود و تصادفی شده
پاسخ سوم:
جهان خداست!
ماده و غیر ماده و ماور الطبیعه و مادون طبیعت بصورت جدا و متمایز از هم نداریم.
جهان هوشمند است. همه چیز بخشی از خداست ولی به تنهایی خود خدا نیست. مثلا ناخن دست ما و حتی دست ما خود ما نیست بخشی از ماست. مثلا اگر دست کسی قطع شود کسی با آن دست سلام علیک و گفتگو نمی کند.
پس همه چیز بخشی از خداست ولی خود خدا نیست.
جهان = خدا ، این خدا در خود تغییر میدهد و این تغییراتی که در خود می دهد تغییر و تحولات جهان است.
این نظریه زیبایی است. راه را برای دنیایی بهتر نیز می تواند باز کند.
از این منظر اسپینوزا می گوید: " همه چیزهای جهان یکی بیش نیستند و آن یکی کل در کل است...آن که کل درکل است خداست که ازلی و عظیم است و نه زاده شده ونه می میرد."
عرفها و فلاسفه اسلامی هم در این مورد نظریات جالبی دارند و شاید از آخرینشان همین امام خمینی خودمان است:
در حـلقــه درويـش نـديـديـم صفايـي
در صـومعــه از او نشنيــديـم نــدايـي
در مـدرسه از دوسـت نخـوانديـم كتابي
در مـأذنـه از يـار نـديـديــم صـدايـي
در جمـع كتـب هيـچ حجـابي نـدريديم
در درس صحـف راه نبـرديـم بجـائـي
در بتكـده عمـري بـه بطالـت گذرانديـم
در جمـع حريفان نـه دوائي و نـه دائي
در جـرگـه عشـاق روم بـلـكه بيــابــم
از گـلشـن دلـدار نسيمــي رد پايــي
اين ما و مني جمله ز عقل است و عقال است
در خلوت مستان نه مني هست و نه مايي
(موسوي الخميني، 1372، غزل اول)
هماکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفتآورد