بله، همهیِ اینها رو میشه حرکت در راه سعادت ملت دید، اگر که میهنپرستی
برای اون فرد چیزی بیشتر از شعار باشد کوروش جان. و حتی این هم کافی نیست
چراکه نیاز به بینش دارد وگرنه میشه دوستی خاله خرسه.
این هست که میشه از میهنپرستی زضاشاه حرف زد، بر مبنای عملش، ولی نمیشه
از میهنپرستی و پسر و نوه و خیلیهایِ دیگرش صحبت کرد. و برای همین هست
که رضاشاه تا آخرین لحظه ایستاد ولی دیگران نه.
«دست نامرئی» بازار هم کوروش جان میدونی که میهن نمیشناسه. این هست
که به نتیجه گرایش داره ولی نتیجه چیزی هست که با سعادت من و شما فرسنگها فاصله داره.