یادبود قربانیان دهه ۶۰ جمهوری اسلامی

[Reactor]

کشتن مجاهد ها در زندان به نظر من کار بدی نبوده. حالا درسته الان شده یک اهرم برای فشار روی حکومت ولی محتواش برای من قابل قبوله. حتی اگر ایران, سوئیس بود و من یک ژنرال جنگی بودم شاید حاضر بودم شخصا گلوله تو سر این پفیوز های مجاهد خالی کنم.

من در ایران زندگی میکنم و فشاری که کشور به واسطه ی انقلاب اسلامی سال 57 متحمل میشه رو از نزدیک میبینم. همین مجاهد ها بودن که اسلحه خونه ها و کلانتری ها رو خالی کردن و آچارفرانسه ی پیروزی انقلاب بودن. بعضی وقت ها که با خودم فکر میکنم و حساس میشم با خودم میگم اگر زمان به عقب برمیگشت و تواناییش رو داشتم حاضر بودم تمام این ها رو کت بسته بیارم وسط خیابون بخوابونم و با تانک از روشون رد شم تا دیگه کسی هوس نکنه با سرنوشت ایران بازی کنه.
ولی وقتی عقلم میاد سر جاش و منطقی فکر میکنم میبینم جبر هم درش تاثیر داشته. جهل و بیسوادی مردم که روشنفکراشون شده بودن مجاهد ها و وقوع انقلاب های کمونیستی و همسایگی شوروی و...

به هرحال با سرنوشت یک کشور بازی کردن مسئولیت بسیار سنگینی رو داره که الان عواقبش رو شاهد هستیم. خون 10هزار نفر براش چیزی نیست. همین الان سالی 20هزار نفر تلفات جاده ای ایران هست که اگر ریشه یابی کنیم بازم میرسیم به همین حکومت.
پس چرا من باید ناراحت باشم از اینکه یه مشت نفهم با بچه بازیشون و عشق تیر و تفنگ بازیشون و عشق روشن فکریشون گند زدن به آینده ی یک کشور و زندگی چند میلیون جوان که بعدا قراره متولد بشن و تو این کشور زندگی کنن رو تباه کردن؟

کار خیلی خوبی کردن این احمق ها رو کشتن. وجود این بیشرف ها برای این کشور و مردمش فقط مایه ی شر و بدبختی بود.

[کافر_مقدس]

کاش در زیر هر پست یک دکمه ی دیسلایک هم وجود داشت!

[kourosh_bikhoda]

اون بدبخت هایی که به خاطر ایدئولوژی اعدام شدند از جسورترین و شجاع ترین مردم این کشور بودند. به همین خاطره که جمهوری اسلامی امروز راحت گذران عمر میکنه.

[Reactor]

اون بدبخت هایی که به خاطر ایدئولوژی اعدام شدند از جسورترین و شجاع ترین مردم این کشور بودند. به همین خاطره که جمهوری اسلامی امروز راحت گذران عمر میکنه.

شعبون بی مخ و غلام گوش بر و ذبیح درشکه چی هم شجاع بودند و آدم شجاع زیاد داشتیم. ولی به هیچ درد کشور نخوردند.
یک کم عقل به درد کشور بیشتر میخوره.
ما آدم باخایه و شجاع همین الان هم کم نداریم. ولی انگیزه ندارن.

این گوساله ها یک مشت کمونیست شاشو بودند که تنها هدفشان برقراری حکومت کمونیستی در ایران بود. به درد هیچ کار دیگری هم نمیخوردند. شجاعت این ها بدرد عمه شان میخورد. اگر ایران سوئیس هم میشد باز هم باید یک فکری به حال این سرخر های کودن بی مصرف میکرد. ما همین حکومت هم برای هفت پشتمان بس است دیگه وای به حال اینکه دوتا بودند.

گرگ قوی زده گرگ ضعیف رو دریده. بهتر. گرگ ها دشمن ایرانند. یکیشون کمتر بهتر
(منظور من از گرگ فقط تمثیل بود نه حیوان گرگ واقعی)

[kourosh_bikhoda]

کشتن مجاهد ها در زندان به نظر من کار بدی نبوده. حالا درسته الان شده یک اهرم برای فشار روی حکومت ولی محتواش برای من قابل قبوله. حتی اگر ایران, سوئیس بود و من یک ژنرال جنگی بودم شاید حاضر بودم شخصا گلوله تو سر این پفیوز های مجاهد خالی کنم.

اینها هر کدوم یک پا محمد نوریزاد بودن. درسته ما با تئوری تخمی تخلی اسلام مارکسیستی اینها موافق نیستیم ولی اگر بودند من تردیدی ندارم که جمهوری اسلامی تا الان خدافظی کرده بود.

[Anarchy]

کار خیلی خوبی کردن این احمق ها رو کشتن. وجود این بیشرف ها برای این کشور و مردمش فقط مایه ی شر و بدبختی بود.

اول اینکه همه اونهایی که اعدام شدن مجاهد نبودن و از طیف های دیگه هم بودن !! دوم اینکه وقتی دادگاه حکم زندان رو میده برای مجازات عده ای دیگه اینکه بیان یه دفعه اعدامشون میشه جنایت ، سوم اینکه اگه قرار باشه هر کس باعث و بانی انقلاب شده رو با منطق شما اعدام کنیم تقریبا باید نسل کشی راه بندازیم ...

[sonixax]

اول اینکه همه اونهایی که اعدام شدن مجاهد نبودن و از طیف های دیگه هم بودن !! دوم اینکه وقتی دادگاه حکم زندان رو میده برای مجازات عده ای دیگه اینکه بیان یه دفعه اعدامشون میشه جنایت ، سوم اینکه اگه قرار باشه هر کس باعث و بانی انقلاب شده رو با منطق شما اعدام کنیم تقریبا باید نسل کشی راه بندازیم ...

البته در یک چیز همگی تقریبن مشترک بودند آنارشی جان! همگی به روی کار آمدن جمهوری اسلامی کمک اساسی کرده بودند! و در حقیقت هزینه کمکی که کردند رو پرداختند به بدترین و شدید ترین شکل ممکن.
از مردم ایران هم تمام آنهایی که موافق جمهوری اسلامی بودند و عکس خمینی رو توی ماه دیدند و ریختند سرباز کشور یا هر کسی که فقط روی در خونش نوشته شده بود ساواکی! بدون اینکه ببینند راست هست یا دروغ رو کشتند و سوزاندند و ... نتیجه کار خودشون رو دیدند- یا کشته شدند، یا زندانی شدند، یا دارند زجرکش میشند!!! و متاسفانه و باز هم متاسفانه هزینه حماقت نسلهای گذشته رو نسلهای بعدی پرداخت کردند و دارند میکنند.

حقیقتن بلایی که بر سر زندانیان دهه 60 آمد برگ مهم و بزرگی از تاریخ ایران هستش و خوی خونخواری این رژیم رو نشون میده در این شکی نیست! ولی در عین حال حقیقت اینه که اونها نتیجه اقدامات خودشون رو دیدند.
از 100% شون هم 99% یا کمونیست بودند! یا تروریست یا مجاهد! 1% هم بیگناه یا هیچ کاره!

برای همین من تا حدودی با حرف ریکتور موافقم و از نبود اینها یا کشته شدنشون ناراحت نمیشم! ولی از اینکه یک سری جانی که زندانی ای که دوره محکومیتش در حال اتمام بوده رو اعدام کرده به مملکتم حکومت میکنند احساس خوبی ندارم و ناراحتم.
ولی صادقانه بگم جان اونها اندازه پشکل هم برام ارزش نداره، نه اونها! نه اونهایی که در جریان انقلاب بک کاره ای بودند یا دری وریهای انقلابی رو به جامعه تزریق میکردند (منجمله خاله و شوهر خاله ی احمقِ کمونیستِ خودم) و حتا در جنگ ایران و عراق کشته شدند.

من از مجاهد برای خودم بت و مظلوم درست نمیکنم! من از کمونیست برای خودم بت درست نمیکنم! اینها دستشون به قدرت برسه صدها هزار بار بدتر از جمهوری اسلامی چی ها هستند! مجاهدی که به همفکرای خودش توی اشرف رحم نمیکنه و چوب توی کونشون میکنه! کمونیستی که به همفکر خودش میگه نوکر امپریالیسم و واجب الاعدامش میدونه! موجودات بی ارزشی هستند.

اونی برای من ارزشمنده که خودش رو برای خمینی و تزهای انقلابی و ... پاره نکرد ولی بعدش رفت برای حفاظت از کشورش جنگید و کشته شد، شیمیایی شد، جانباز شد یا اصلن صحیح و سالم برگشت سر خونه و زندگیش! اونی برای من ارزشمنده که بدون اینکه کسی رو بکشه! دستش به خون کسی آلوده بشه یا باعث و بانی مرگ و بدبختی هموطنانش بشه روی عقیده اش درست یا غلط وایساد و به خاطرش سنگسار شد، اعدام شد، تبعید شد و یا خفه خون گرفت و خودش خودش رو خورد.

اینها انسانهای ارزشمند و بزرگی هستند! نه اون گنده لاتِ کمونیستِ گردن کلفتی که مردم رو تشویق کرد اسلحه دست بگیرند بریزند توی خیابون همدیگه رو با تزهای چاه فاضلابی انقلابی بکشند بعدش هم خودش انقدری خایه نداشت که بمونه ایران و گندی که زده رو درست کنه و در رفت شد خایه لیس همین سرمایه دارهایی که مدام ازشون بد میگه!

اونی که ریخت توی خیابون و هموطنان خودش رو آتش زد فقط و فقط به خاطر اینکه توی شهر نو کار میکرده طرف! یا سرباز زورکی حکومت پهلوی بوده! یا رفت روی دیوار همسایه اش به دروغ نوشت ساواکی تا یک سری مادر جنده تر از خودش بریزند طرف و خانواده اش را قتل عام کنند! یک جانور بی ارزشه! حتا اگر به جنگ رفته باشه و فدای خایه سربازهای عراقی شده باشه. به درک که کشته شده. فدای تخم اسب حضرت عباسی شده که خودش رو براش همه ساله و همه روزه پاره پاره میکرده!

البته بیشتر همین جانوران که زنده ماندند امروزه یا شدند اسهال طلب حکومتی و رهبر جنبش سبز و بنفش و قهوه ای و عَنی و گهی! یا در رفتند به بلاد کفر!!! (همون بلادی که هی میگفتند شاه نوکر اونهاست و مردم رو به همین خاطر تحریک کردند) و نشون دادند سوای شاهِ بی عرضه و بی دست و پا و ترسوی مملکت دیگه کی نوکر همون غربیهاست! و هنوز هم دست از لجنپراکنی های انقلابی و اسلامی و ... شون بر نمیدارند.

اشتباه نکن روی سخن من با مردمی که ریختند توی خیابون و تظاهرات کردند و به جمهوری اسلامی آری گفتند نیست! روی سخن من به اون جانوارانی هست که عضو این گروه های تروریستی و کمونیستی و ... شدند و شدند شاخک های نفرت پراکنی همین گروه ها و افکار مسمومشون رو در جامعه پخش کردند. روی سخن من با اینهاست! خیلیهاشون رو هم میشناسید از نوری زاده بگیر تا سازگارا و مستر پشمک و شیخک و همون زندانی اعدامی دهه 60 و سران حکومت فعلی و اون حلبی آباد نشینهایی که صدقه سری جمهوری اسلامی کاخ نشین شدند و ...

من دارم از امثال این مادرجنده ها (محمدابراهیم همت - WiKi ، حمید باکری - WiKi ، علی باکری - WiKi ) حرف میزنم.

[Reactor]

اول اینکه همه اونهایی که اعدام شدن مجاهد نبودن و از طیف های دیگه هم بودن !! دوم اینکه وقتی دادگاه حکم زندان رو میده برای مجازات عده ای دیگه اینکه بیان یه دفعه اعدامشون میشه جنایت ، سوم اینکه اگه قرار باشه هر کس باعث و بانی انقلاب شده رو با منطق شما اعدام کنیم تقریبا باید نسل کشی راه بندازیم ...

بالاخره انقلابی بودن دیگه؟ دل سوختن نداره پس
یک عده نفهم بدون فکر و منطق و آینده نگری یک کاری کردن و گند زدن به سرنوشت کشور خوب باید تاوانش هم بدن دیگه!

خواش میکنم این متن رو اگر وقت کردید بخونید.
سخنرانی جان کری درباره ی حفظ محیط زیسته.
ببینید در سخنرانی این شخص احساس مسئولیت در برابر آیندگان داره فوران میکنه.
یک جایی هست میگه:

مطمئن باشید، اگر ما موفق نشویم، نسلهای آینده آنهایی را که به این لحظه بی اعتنایی کردند، دلیلشان هرچه باشد، نباید ببخشند و نخواهند بخشید. نسلهای آینده تلاشهای ما را نه تنها بعنوان شکست یک سیاست، بلکه بعنوان شکست اخلاقی جمعی با عواقبی تاریخی، قضاوت خواهند کرد