گفتمان‌ها، تازه‌ها و بررسی‌ها پیرامون فناوری‌های نظامی و جنگی

[sonixax]

منظور من ایده و الهام گرفتن از کمونیسم بود در حداقل بعضی زمینه ها. لزوما کسی که از کمونیسم ایده و الهام میگیرد و بعضی حرفها و ساختارهای آن را کم و بیش درست/مفید/ضروری می یابد خودش کمونیست نیست!

نه نیست! ولی این داستان شبیه توصیه اسلام به پرهیز از دروغگویی میمونه!

البته در این میان خود کشورهای کمونیستی و پروپاگاندا و موفقیت ولو ظاهری و کم دوام آنها و نیز حتی قدرت سیاسی-نظامی آنها میتوانست یک پشتوانه و فشار افزوده ای باشد بر روی حکومت های نظامهای دیگر که بطور جدی تری به حرف منتقدان و اصلاح طلبان توجه و آنها را راضی کنند و اینطوری اتهام ها و سرزنش ها و خطر کمونیسم را برای خود کاهش دهند و چیزی برای توجیه ایرادهایی که به آنها گرفته میشود داشته باشند و کاری برای قانع و راضی کردن عموم کرده باشند.
غیر از اینست؟

کمونیستها تنها و تنها در شوروی برخی دستاوردهای نظامی داشتند! دستاورد نظامی را کره شمالی، جمهوری اسلامی ایران، داعش و ... هم دارند، داشته اند و خواهند داشت. و این دستاوردها ملاک سنجش میزان موفقیت نیستند.
در زیر سایه یک اقتصاد قوی و نظام آزاد و لیبرال دستاوردهای نظامی چندصد برابر بهتری میتوان داشت! (آمریکا،فرانسه،انگلیس و ... برای نمونه).

بطور مثال وقتی شما مثلا یک عده کارگر داری و نمیخواهی آنها را از دست بدهی، اگر یک رقیب داشته باشی که با کارگران بهتر رفتار میکند و مزایا و احترام و اهمیت بیشتری بدانها میدهد، شما هم در نتیجه تاجاییکه میتوانی و برایت صرف میکند تلاش میکنی کارگران خودت را بیشتر تحویل بگیری و به آنها امتیازاتی بدهی تا مبادا به سوی طرف مقابل متمایل شده و سرانجام تو را ترک کرده و به سمت آنها بروند.

آفرین
به همین دلیل بود که همه از بلاد کمونیستی فراری بودند و دست آخر کار به جایی رسید که دول کمونیستی به دور خود سیم خاردار و میدان مین و دیوار بتونی کشیدند هر چند کیلومتر یک بار هم تک تیر انداز گذاشتند که فراریان را بزنند بکشند (=برده داری) .
به اینی که شما بهش اشاره کردید میگند رقابت! و رقابت در دنیای کمونیسم اصلن معنی نمیده، یعنی نمیتونه معنی بده وقتی سیستمی براش در نظر گرفته نشده و برعکس سیستم پاداش و جزا رو به کل بخشی از کاپیتالیسم و امپریالیسم و طبقه بندی جامعه در نظر گرفته!!! پس نتیجتن شخص نیازی به پیشرفت احساس نمیکنه (چون رقابتی وجود نداره) و برای همین تا آخر عمر همه لاداهاش شکل هم میشند!!!!
ولی در زمینه نظامی چرا پیشرفت داشتند ؟! چون با آمریکا در حال رقابت بودند.
به عبارت ساده تر یکی از اساسی ترین شروط پیشرفت رقابت است.

بهرحال کمونیسم هم زمانیکه در اوج بود و هنوز اینطور ورشکسته و رسوا نشده بود یک نظام حکومتی قدرتمند و ظاهرا انسانی و بازیگر بحساب آمدنی در حیطهء سیاسی و نظامی تلقی میشد و مردم میگفتند هی ببینید اینطور هم میشود حکومت درست کرد و کشور اداره کرد و پیشرفت نظامی و صنعتی و اقتصادی هم داشت و زیردستان/کارگران خود سرور و حاکم و صاحب کشور باشند، و پس به نظام طبقاتی و انحصاری سرمایه داری و اشراف زادگی و اینها لزوما نیازی نیست که در آن عده ای امتیازات و ثروت زیادی داشته باشند و بقیه مجبور باشند تحت هر شرایطی برای آنها کار کنند.

ایرادهای وارده به کمونیسم قبل از قدرت گرفتنش هم بوده و کمونیستها از همون موقع هم پاسخی براش نداشتند و مدام کاستی هاشون رو گردن انگشت دیگران و کون تنگ خودشان مینداختند! همان طور که اکنون میندازند (دُژمن دُژمن کردن خامنه ای هم ناشی از تفکری شبیه به همینه).

مردم کم کم متوجه میشدند که عدالت/برابری و بهره مندی از منابع ملی و ثروتی که بدست خود آنها تولید میشود حق تک تک آنهاست و شدنی هم هست. دقت کنید که این لزوما به معنای خواست خود کمونیسم در تمامیت آن نیست، و به معنای کمونیستی شدن نظام نیست، بلکه به معنای اصلاح و امتیاز گرفتن و پیاده کردن بعضی ساختارهای مفید و عاقلانه و انسانی است.

منابع ملی همان طوری که از اسمش هم پیداست مربوط به کل ملت است و داستانش جدا!
ولی سهیم شدن در سود اصلی فلان شرکت یا کارخانه تنها و تنها به این منظور که شخصی در آن کار کرده حرفی اشتباهه!
کارگر نیروی کارش رو در قبال دستمزدی که دریافت کرده فروخته!!!! میتونه برای قیمت بالاتر چونه بزنه و حقش هم هست ولی نمیتونه بگه من باید در کل سود سهم داشته باشم.
مثال :

شما باغبانی و 10 تن سیب محصول امسالت بوده!
من این 10 تن رو از شما میخرم کیلویی 50 سنت! بعد میبرم در فروشگاه های زنجیره ای و ... میفروشم کیلویی 5 یورو!!!! شما دیگه حق نداری بیای بگی نه خیر 50 سنت به کنار! توی اون 4.5 یورو سود اضافی هم من باید شریک باشم!!!! شما میتونی از همون اول به جای 50 سنت بفروشی کیلویی یک یورو! یا کسی ازت میخره یا نمیخره. هر چه محصول شما یونیک تر و منحصر به فرد تر باشه قدرت چانه زنی شما و در نتیجه ارزش محصولتون هم بیشتر میشه.
برای همین دستمزد آشپز مک دونالد (به خاطر تخصصش) از دستمزد طی کش مک دونالد بیشتره! چون طی کشی رو هر کسی میتونه انجام بده ولی آشپزی رو نه!