گفتمان‌ها، تازه‌ها و بررسی‌ها پیرامون فناوری‌های نظامی و جنگی

[sonixax]

من نمیفهمم دقیقا استدلالت چیه، اما شما خودت هم میدونی مثلا با یک pointer لیزر اگر روی یک دیوار که در فاصلهء دوری قرار داره تابانده باشی مشاهده میکنی که کوچکترین لرزش در دستت روی دیوار با اندازهء بزرگی دیده میشه و تمرکز سریع و پایدار روی یک نقطهء کوچک کار دشواری است. ضمنا طبیعتا سرعت حرکت نقطه روی دیوار هم به همون نسبت که اندازهء حرکت دست شما با اندازهء حرکت نقطه روی دیوار تفاوت داره تفاوت میکنه و بیشتره.

خوب در اینجا با دست که لیزر رو هدف قرار نمیدیم! برای همینه که میگم قدرت و سرعت مانور ما بیشتر!
یعنی ما میتونیم با یک حرکت جزئی و سرعت کم در نقطه شروع با سرعتی هزاران کیلومتری در نقطه مقصد حرکت کنیم!
خوب این کار رو برای اینکه دقیق باشه میسپاریم به ماشین! برای اینکه لرزشی در هدف گیری وجود نداشته باش از سروو ها و ژیروسکوپ و موشن سنسور استفاده میکنیم تا ثبات هدف گیری میسر بشه.
من این تکنولوژی رو در سبیت دیدم! یک طرف داستان شما بودید که میتونستید پایانه ای که سیستم روش سوار شده رو به شدت تکون بدید! هر چه قدر هم که زور میزدید نقطه ای که روی دیوار افتاده بود تکون نمیخورد!!!! به کمک همین تکنولوژی!!!
خیلی باحال بود :دی

این مسئله درمورد سلاح لیزری هم میتونه یک مشکل باشه و نه مزیت. چون برای اینکه بتونی روی هدف کوچکی در فاصلهء دور که تازه با سرعت زیادی هم حرکت میکنه به سرعت و دقت کافی و برای مدتی هرچند نسبتا کوتاه تمرکز کنی نیاز به اندازه گیری و ارزیابی و فیدبک دقیق و نیز تجهیزات مکانیکی بسیار دقیقی هست که ارتعاش و اینها درش خوب مهار شده باشه.

اگر جسم کوچک اندازه یک توپ گلف باشه ! آره سخته! ولی اگر به اندازه یک جت جنگنده یا موشک قاره پیما باشه زیاد سخت نیست.
این کاری که میگم جرمه و ممکنه بندازنتون زندان! ولی با لیزر پونتر با دست خالی میتونید روی یک هواپیمای مسافر بری قفل کنید :دی ولی وقتی از اندازه هواپیمای مسافر بری میایید پایین تر و میرید روی مثلن یک کفتر سخت تر میشه! در مورد گنجشک دیگه خیلی خیلی سخته!
سعی کنید از فاصله چند متری (مثلن 20 متری) نشانه پوینتر رو روی یک ماشین کنترل از راه دور نگاه دارید! میبینید که چندان کار سخت و نشدنی نیست.

تازه مسائل جوی رو هم باید بحساب آورد و اینکه چقدر میتونن پرتو رو در این مسیر طولانی بصورت رندوم منحرف کنن. فرضا هم ما پرتوی پر انرژی رو برای مدتی روشن گذاشتیم و روی اینکه میتونیم با سرعت در مسافت زیادی حرکتش بدیم تا سر انجام به هدف اصابت کنه حساب کردیم، اما به همین نسبت موقعی که پرتو به هدف میخوره داره با سرعت خیلی زیادی هم حرکت میکنه که بعکس ما نیاز داریم تا دقیقا موقعی که به هدف برخورد کرد قفل و روی محدودهء کوچکی برای مدت کوتاهی هم که شده متمرکز بشه و جابجایی نداشته باشه که این فکر میکنم کار راحتی نیست طبیعتا.

نه ما این طوری عمل نمیکنیم در اینجا! چون نقطه شلیک مشخص میشه و سلاح به خطر میوفته!!!
ابتدا روی هدف قفل میکنیم سپس در لحظه و مکان مناسب یک ثانیه شلیک میکنیم!! (در فیلم هم مشخصه) تمام داستان قفل کردن روی هدف هم به عهده کامپیوتر و سنسورهای خیلی حساسه و برای همین عملیات قفل کردن خیلی دقیق صورت میگیره. و همواره روی هدف قفل میمونه مگر اینکه از رنج دستگاه خارج بشه هدف.

اگر پرتو با همون سرعت از روی موشک رد بشه احتمالا زمان کافی برای تمرکز انرژی روی نقطهء خاصی رو نخواهد داشت و بنابراین حتی با یک لیزر بسیار قوی هم خسارت جدی به موشک وارد نمیشه.

کمتر از یک ثانیه برای منفجر کردن یک موشک زمان لازمه! یعنی فقط کافیه پرتو لیزر به هدف اصابت کنه. بوم ......
فراموش نکنید که موشک داره مواد منفجره حمل میکنه و بالا رفتن دما حتا برای مدت زمان خیلی کوتاه منجر به انفجارش میشه.
در مورد هواپیما هم که داستان به کل فرق داره چون هواپیما نه سرعت و نه قدرت مانور موشک رو نداره و خیلی خیلی هم بزرگتره و هدف گیریش راحت تر.

تازه شما حساب اینو بکن که اگر اومدن روکش موشک رو آینه ای کردن اونوقت لیزر روش چطوری اثر میکنه؟ (این ایده الان به ذهنم رسیده بید )

اتفاقن این به ذهن خود من هم رسیده بود :دی
مشکل کارش اینجاست که دیگه اون موشک رادار گریز یا Stealth نمیشه و با تکنولوژیهای قدیمی و فعلی خیلی راحت میشه هدف قرارش داد و نیازه به استفاده از لیزر نیست.
انقدر در اون صورت هدف تابلو میشه که حتا میشه یک جنگنده معمولی رو به سمتش به پرواز درآورد و روی هوا ساقطش کرد.

- چرخش موشک به دور خودش (که باعث میشه پرتو لیزر نتونه روی یک نقطهء خاص متمرکز بشه؛ مگر اینکه زمان تمرکز مورد نیاز برای خسارت جدی خیلی کم باشه - در حد لحظه ای - که طبیعتا نیاز به لیزر خیلی قوی تری داره)

در صورتی که از روبرو موشک رو هدف قرار بدیم موثر نیست این روش. از پهلو هم هدف قرار بدیم عملن موشک روی هوا از وسط نصف میشه!!! چرا که اینجا دیگه لیزر به یک نقطه تابانده نمیشه و مسیر اثر گذاریش میشه یک حلقه روی بدنه و همین بدنه رو سست میکنه و فشار هوا و گرانشی که روی موشک هست منجر به نصف شدنش از وسط میشه.

- پوشش موشک میتونه دو لایه باشه و بین دو لایه مثلا مواد جاذب و پراکنده کننده و تیره و تار کننده وجود داشته باشه (احتمالا مقداری مواد منفجره هم میشه برای پخش کردن سریع اونا تعبیه کرد) که با برخورد پرتو لیزر انرژی اون رو پخش و به خودشون جذب کنن

در این صورت خیلی موشک سنگین میشه! و توانایی حمل مواد منفجره اش کمتر میشه.
جذب پرتو هم که دقیقن همون کاریه که سلاح لیزری دوست داره هدفش انجام بده چون میتونه حرارت رو در اون نقطه تا چند هزار درجه بالا ببره که خواه نا خواه منجر به ساقط شدن هدف میشه.

ضمنا در این حین خود موشک میتونه با استفاده از سنسورهایی که برای این قضیه در این لایه ها تعبیه شدن، اصابت لیزر رو تشخیص بده و سریعتا عکس العمل های پیشگیرانهء دیگری مثل حرکات انحرافی و تغییر سرعت و غیره یا پرتاب chaff و اینها انجام بده. خلاصه بنظرم میشه یه کارهای کم و بیش موثری کرد!

از اونجایی که زمان تاثیر گذار این سلاح خیلی کمه! (کمتر از یک ثانیه - فیلم رو ببینید) تا موشک بخواد حرکت فیزیکی انجام بده که خودش رو خلاص کنه از بین رفته!!! یعنی دیگه خیلی دیره. خود تغییر مسیر دادن یا شروع به چرخیدن یا هر چیز دیگه ای بیشتر از یک ثانیه زمان لازم داره.

اینا تازه ایده های اولیه بود. اگر فکر و تجربه و تست بشه مسلما میشه اونا رو تکمیل و کاراتر کرد یا حتی روشهای جدیدی رو ایجاد کرد. البته از اون طرف سلاحهای لیزری هم شاید بتونن تمهیداتی رو برای مقابله با این روشها بکار بگیرن.

قطعن راه هایی برای جلوگیری از آسیب رسانی جدی توسط این سلاح هست! مثلن یک نوع آلیاژ خاص. ولی این سلاح خیلی خیلی مخوف تر از اون چیزیه که در خبرها اومده. خود آمریکایی ها انتظار چنین سطح عملکردی رو نداشتند.