
زنده باد زندگی!
Anarchy (11-07-2014),Russell (11-07-2014),sonixax (11-07-2014),undead_knight (11-07-2014)


به نظر میرسد شما به سندروم مطالعهی بیش از حد در مورد ورزش مبتلی شدهاید که در آن به جای ورزش دادن بازوانتان در باشگاه پای کامپیوتر چشمانتان را با مطالعه دربارهی آن ورزش میدهید. با مطالعهی آن کتاب شما بسیار بیش از یک مربی متوسط در ایران میدانید، به اطلاعات بیشتر نیازی نیست. بروید باشگاه و یک برنامهی حسابی اتخاذ بکنید که در آن اسکوات، لیفت، بارفیکس و شنا جزو حرکات اصلیتان هستند. یکی دو حرکت عضلهی کوچک هم در پایان تمرین بزنید اگر دلتان میخواهد. یک سالی تمرین بکنید بعد برگردید بیشتر دربارهاش صحبت میکنیم.
دربارهی توقف پیشرفت: خیلی جلوتر از این حرفها اتفاق میافتد، اما راه برخورد با آن: اگر در بالک هستید اما وزن نمیآورید، یعنی به اندازهی کافی غذا نمیخورید یا سنگین کار نمیکنید. اگر در کات هستید اما وزن از دست نمیدهید، یعنی زیادتر از حد غذا میخورید و فشار کافی نمیآورید. یک جایی به بعد هم استعداد طبیعی بدن شما به پایان میرسد و باید دارو مصرف بکنید! اما خیلی جای دوریست آنجا، در ایران اغلب به آن نرسیده مصرف دارو را شروع میکنند. برای کسی که در سن و سال شما بدنسازی را شروع کرده، من پیشبینی میکنم که سه تا پنج سال زمان لازم است تا به حداکثر پتانسیل طبیعی بدنتان برسید.
زنده باد زندگی!
Anarchy (02-21-2015),Crusader(02-21-2015),sonixax (02-21-2015),undead_knight (02-21-2015)

نه اتفاقا بیش از حد مورد انتظار خودم پیشرفت کردم اما مشکل اینه که من همه جا به قول مهربد فرزام گرا هستم!! تمرین و تغذیه هم تا جایی که برام ممکن بوده منظم و اصولی
پیش رفته ...در مورد سندروم مطالعه بیش از حد هم اتفاقا وارونه شده ... چون به جز نگاه گذرا هنوز وقت نکردم کتاب رو دقیق مطالعه کنم.
در مورد دارو ، تا حالا خودت مصرف داشتی ؟ اگه تجربه ای پندی چیزی داری زکاتشو پرداخت کن برادر...
sonixax (02-21-2015)

کتاب را مطالعه بکن، امیدوارم موفق باشی.
نه من تا به حال دارو مصرف نکردهام، اما با مصرف همهی آنچه ممکن است به کمبود هورمنهای خوب و ازدیاد هورمنهای بد بیانجامد، مثل ویتامین دی، زینک و ... سطوح طبیعی تستسترون و هورمن رشدم را همیشه پنج شش سالی جوانتر از آنکه هستم نگه داشتهام.
زنده باد زندگی!
هماکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)