

البته هدف به خودی خود و یا دستکم برای من ترویج دادن پارسی نیست، بلکه داشتن یک زبان خوب برای اندیشیدن و فکر کردن است. مانند همان نمونه واژگان عربی که پیشتر گفته
بودی: "ماضی، مضارع.." و برابرنهادهای پارسی آن مانند "گذشته، آینده، و .." که بیاندازه سادهتر و درخور فهمتر بودند، بکارگیری پارسی هم برای فکر کردن سادهتر و کاربردیتر است.
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
هماکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)