چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی
Dariush (02-20-2014),sonixax (02-21-2014),undead_knight (02-20-2014)
درود به شما.
نمیتوانم کسی را شکنجه بکنم، اما بیشک کسانی هستند که لایق کشتناند.
وطن بدونِ انسانهای دروناش تکه زمینیست مثل همهی زمینهای دیگر، هرکاری که من بکنم بیشک برای انسانهای درونِ آن جغرافیاست نه وطن و این چیزها. در موردِ پرسش شما، من برای دفاع از جانب درستی، لازم باشد اسلحه هم به دوش خواهم گرفت (اینکه میتوانم یا نه یا شهامتاش را دارم یا نه، در اینجا مهم نیست، مهم این است که اینکار را درست میدانم). مثلا اگر در زمانِ جنگِ ایران و عراق میتوانستم حتما میرفتم که بجنگم.
کوروش جان، اینجا که قرار نبود راهی برای تبرئهی من یافته شود، قرار بود آن جبرِ برقرار منشا و نمودهایش نمایانده شود. جبری که از سوی جامعه و حاکمیت بر من روا داشته میشود، الزاما نمیتواند با جبری که مرا مجبور به رابطهی «نامشروع» کرد، «مشروع» و «اخلاقی» شود!
Confusion will be my epitaph
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
And laugh
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying
.Yes I fear tomorrow I'll be crying
kourosh_bikhoda (02-22-2014),sonixax (02-22-2014)
هماکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)