دراماتیزه کردن به خودی خود بد نیست؛ درد خیام هم بیشتر از همیننوشته اصلی از سوی مزدك بامداد
جهان هستی و "جبر" زندگی بوده است. به قول غلامحسین یوسفی
اندیشه‌ی مرگ و نیستی چیزی نیست که به این سادگی‌ها از کنار آن
بگذریم؛ اندیشه‌وران بزرگی مانند خیام و هدایت و... بوده اند که از این
دردها نالیده اند و چامه‌ها سرودند و رفته اند...!
پاسخ با گفت‌آورد