حالا شما چند مورد اینطوری رو پیدا کردی میکشی وسط انگار که همه چیز فقط همین هاست و چیزهای زیاد و مهم دیگه ای نیست.نوشته اصلی از سوی sonixax
ولی بنظر من اینطورها هم نیست.
بله درسته اینا، ولی درکل وضع اینقدر بد و سیاه نیست.
البته من نمیگم لزوما حکومتها خودشون این آزادی و دسترسی نسبی رو ایجاد کردن با میل خودشون.
نه خب نظامهای حکومتی، خود مردم، دانشمندان و محققان آزاده، جنبشهای سیاسی-اجتماعی، و غیره هم این وسط تلاش کردن تا این شرایط رو تغییر بدن و آزادی و حقوق عموم رو بگیرن.
همین چیزهایی هم که در دسترس هستن برای خودش یک دریاست و کلی قدرت و فایده داره.
میبینید که همین الان همین مردم و افراد عادی با همین ابزارها کلی قدرت دارن و میتونن از افشاگری تا عملیات نظامی و تروریستی و دردسرهای بزرگی برای قویترین حکومتها و سیستمهای نظامی و امنیتی دنیا ایجاد کنن، که اگر اونا میتونستن نمیذاشتن اینطور بشه. همین اینترنت چقدر تاحالا بر ضد خود آمریکا استفاده شده در جهت افشاگری و هک و نفوذ و غیره. درحالیکه اینترنت خودش اول پروژهء تحقیقاتی و نظامی بود و توسط آمریکا شکل گرفت و هنوزم منبع و ابزار خیلی چیزها همون آمریکاست.
اینقدر الان دانش و فناوری دست عموم هست که حکومتها نتونن بر اونها برتری خیلی زیادی داشته باشن.
اونقدری هست که یه آدم خوره ای مثل من رو بتونه تا آخر عمرش ارضا کنه و بتونم تاحدی که میتونم قدرتمند بشم.
یعنی حداقل تاحالا که ته نکشیده!
و همینا که هست اونقدر زیاده که فکر نمیکنم با کمبود منابع و امکانات روبرو بشم.
یکسری مواردی هم هست که انحصاری هستن ولی کلا برای افراد منفرد و گروههای کوچک و عموم مردم زیاد کارایی یا جذابیت یا صرفه ندارن یا شدنی نیستن اصلا که بخوایم خیلی نگران اونا باشیم. مثلا منکه حتی اگر دانشش رو داشته باشم نمیتونم کارخونه و خط تولید خیلی چیزها رو راه بندازم یا حتی نمونه آزمایشی/شخصی بسازم، چون دست یابی به بعضی موارد خیلی فراتر از صرفا دانش و آزادی انجام اوناست. بعضی موارد مواد و هزینه ها و زنجیره ای از امکانات و توانایی های مختلفی رو میخوان که عمدتا از عهدهء حکومت کشورهای پیشرفته برمیاد تدارک و ترکیب تمام اونا و تهیهء منابع و موادش و نیروی انسانی و زمان مورد نیازش.
درسته که انحصاری/محرمانه بودن بعضی دانش و فناوری ها هم این وسط تاثیر داره؛ کم و بیش بسته به مورد.اگر دسترسی به تکنولوژی در دنیای امروز آن قدری که شما میگویید راحت بود با تحریم صنایع الکترونیک / هوافضا / دارو و حتا قطعات اتوموبیل یک کشور مثل ایران را به زانو در نمیاوردند ! یعنی نمیتوانستند در بیاورند .
ولی این در خیلی موارد تنها عامل نیست.
خیلی مسائل هست.
در کل اینکه خود اون کشور هم ظرفیت و زنجیرهء منابع و امکانات و عزم و انگیزهء لازم رو داشته باشه یا نه.
هرچیزی رو هم که نمیشه یک روزه راه انداخت.
برای خیلی کشورها از لحاظ اقتصادی و خیلی پارامترهای دیگه صرف نمیکنه و ضرورتی هم نمیبینن که خودشون همه نوع دانش و فناوری و خط تولیدی رو داشته باشن.
حتی کشورهایی با پیشرفتگی و منابع و قدرت و ثروت آمریکا هم امروز اینطور نیست که کاملا مستقل و خودکفا باشن و همه چیز رو خودشون تولید کنن و در تمام علم و فناوریها از همهء کشورها سر باشن.
پاسخ با گفت‌آورد
