معرفی برترین رمانها از نگاه شما

[undead_knight]

قلب های بیگانه

گی دی موپسون(این نزدیک ترین تلفظی بود که براش پیدا کردم:)) )

کتابی در مورد قلب های زخمی آدم ها(من عاشق تراژدیم)
آندره مغیوله مرد 37 ساله پولدار، زیبا و با استعدادی هست که نمیدونه باید با خودش چیکار کنه،مادام دی بیغنی بیوه 30 ساله بسیار زیبا،مشهور و گالری دار هست که از آندره میخواد که به گالریش سر بزنه که در اون هنرمندان،نویسندگان و سیاست مداران مشهوری توش رفت و آمد میکنند.در ابتدا آندره فاصلش رو نگه میداره و بعد راه حل مشکلش"اهمیت ندادن به هیچ چیز" رو پیدا میکنه،و به شدت عاشق مادام دی بیغنی میشه...

تازه شروع کردمش،جملات بسیار بسیار علی و حساب شده هستند،توصیفات نسبتا بی نقص و تشبیهات جالب هستند،خیلی از این کتاب خوشم اومده.

اصولا من به داستان های عاشقانه علاقه زیادی ندارم ولی واقعا تشبیهات این موپسون حس ادبی ادمو ارضا میکنه!سبک نوشتار کتاب سوم شخص هست ولی باز هم تنوع داره و گره های داستان هی داره بیشتر میشه.

[Dariush]

سوم شخص

من تعریف این کتاب را زیاد شنیده‌ام و همچنین سبک سوم شخص را بسیار دوست دارم (البته نویسنده باید بسیار چیره‌دست باشد تا از عهده‌‌اش برآید). از آنجا که رمان زیاد نمیخوانم و خیلی وسواس دارم در مورد رمان خواندن(چنانکه تعداد رمانهایی که اواسطش از آن دلزده شده‌ام بیشتر از 10 تا هستند) به همین خاطر تاکنون این را نخوانده‌ام.

[undead_knight]

من تعریف این کتاب را زیاد شنیده‌ام و همچنین سبک سوم شخص را بسیار دوست دارم (البته نویسنده باید بسیار چیره‌دست باشد تا از عهده‌‌اش برآید). از آنجا که رمان زیاد نمیخوانم و خیلی وسواس دارم در مورد رمان خواندن(چنانکه تعداد رمانهایی که اواسطش از آن دلزده شده‌ام بیشتر از 10 تا هستند) به همین خاطر تاکنون این را نخوانده‌ام.

خب من بیشتر از همه سبک ها Stream of consciousness رو دوست دارم،چون سوم شخص خیلی وقت ها داستان رو از دید من لوس! میکنه.ولی واقعا تا اینجا که تقریبا نیمه کتابه محو توانایی و چیره دستی نویسنده شدم.
خب البته راستش من کتاب رو همین امروز گم کردم:| و بنابراین تا چند روز آینده نمیتونم نظر نهاییم رو بگم ولی همین کتاب نصفه از دید من ارزش خونده شدنش واقعا زیاده.در ضمن کتابش خیلی بلند هم نیست و به همین خاطر بعید میدونم حوصلت سر بره.

اگر کمی هم به ژانر علمی-تخیلی علاقه داشتی میتونستم بهت کتاب Flow My Tears, the Policeman Said فیلیپ.ک.دیک رو معرفی کنم که اخیرا تمومش کردم،در واقع بیش از اینکه کتاب علمی تخیلی باشه به روان آدم ها،اثر شهرت،روابط ادم ها و موقعیت های پیشبینی ناپذیر میپردازه که از دید من خیلی جالب بود.