نوشته اصلی از سوی iranbanoo
شعر به اصطلاح نو شعر نیست چون: وزن یکسان ندارد (شعر از روز نخست دارای وزن یکسان و مشخص بوده)
شعر به اصطلاح نو شعر نیست چون: قافیه گاه دارد و گاه ندارد
---
شاعر هم تعریف خودش را دارد. در دراز تاریخ اگر به تاریخ نزدیک به 1000 ساله ی شعر عروضی نگاه بیاندازیم می بینیم که شاعر کسی است که نوشته هایی را عرضه کرده که:
دارای وزن یکسان و عروضی است
دارای قافیه است
و دارای درون مایه های گوناگون و حتی داستان و حماسه و گاه هم با درون‌مایه های احساسی است
---
پس کسی که نوشته های (بدون وزن یکسان عروضی و قافیه و...) ادبی را عرضه می کند برپایه ی گواهی تاریخ و حقیقت تاریخی شاعر نیست بلکه نوشته های زیبا و ادبی موزون نوشته است
*-*-*-*-*-*-*-*
همان گونه که به عکسای که نوین است و مانند نگارگری دارای تصویر است نمی گویند "نگاری گری نو" به "نوشته های موزون" که پدیده ای نوین و تقلیدی از غرب است و مانند شعر دارای واژه است نمی توان گفت شعر نو
پاسخ با گفت‌آورد
