چه زمان‌هایی نگرمان را ابراز کنیم؟

[Mehrbod]

"If you see fraud and do not say fraud, then you are a fraud"
— Nassim Nicholas Taleb

[سامان]

"If you see fraud and do not say fraud, then you are a fraud"
— Nassim Nicholas Taleb

و اگر تشخیصتان از شیادی نادرست باشد و به فرد بیگناهی شیاد بگویید چه؟ اگر اصلا تشخیص دادید فردی شیاد است و این را گفتید و ثابت کردید و فرزند نوجوان او که از این موضوع اطلاعی نداشته خودکشی کرد، وجدانتان را راضی خواهید کرد که به گفته ی نسیم نیکلاس طالب عمل کرده اید؟
یا اصلا اگر افشای این شیاد به رواج شیادی او از طریق آموزش دیگران انجامید چه؟

[Mehrbod]

[سامان]

آری, اگر کسی با کلاهبرداری و شارلاتان بودن و تیغیدن مردم پول درمیاورد,‌ از خویشکاری هر کس است که دست وی را رو کند.

فرزند چنین آدمی هم خواه ناخواه چوبِ کار نادرست پدر خود را میتواند بخورد (که این هم به خودی خود تا همین تراز
وژداندرد و خودکشی و ... بد نیست, زیرا به دیگران میگوید اگر در زندگی کارِ درست را نکنند, فرزندان آنها هم شاید روزی چوبِ کار نادرستِ آنها را بجایش بخورند).

رویهمرفته اگر برای اینکه کسی آزرده نشود نخواهیم چیزی بگوییم, در عمل باید خاموش و مرده باشیم.






هیچ, چه باید بشود؟
مگر کسی را دادگاهی کرده‌اید که چیزی بشود!؟ شما میبینید اسلام دروغه, انرژی میسوزانید و مینویسید دروغه, برای این, برای آن —> خویشکاری اتان را انجامیده‌اید.

پارسیگر

خوب ما به سادگی در این خصوص با هم اختلاف داریم. من حق دارم به این نتیجه برسم كه شمایی كه مرگ یك انسان را در برابر افشا گری خودتان بی اهمیت میدانید، خودخواه و سنگدل هستید. شما هم حق دارید منی كه معتقدم در موقع گفتن باید رعایت مسائلی به جز صرف افشای بدی را هم كرد، بی اخلاق بدانید.

[Mehrbod]

[سامان]

گفتیم که, نوشتن ما دادگاهی کردن دیگران نیست.

اگر کسی آن بیرون از روی سخن روشنگرانه‌یِ من برود بیگناهی را بکشد هم خود وی گناهکار است, نه من که تنها سخن و باورم را بیان کرده‌ایم.






نیکی و راستی سودی دیرنده و پاینده دارند, "مراعات احساسات ظریف و شکننده‌یِ دیگران" سودی گذرا و زیانی بس بلند-زمان.

برای نمونه, شما شاید به اینکه خداباوران از احساس خوبی که خداباوری و بودن خدایی گرم و مهربان آن بالا در آسمان به ایشان میدهد ارج نِهید و به ایشان نگویید خدا نیست (بگذارید خوش باشند), در اینجا شما
سودی گذرا به دست آورده‌اید: خداباوران در باورشان خوشان زندگی خودشان را میکنند بی آنکه از دریافتِ نادرستیِ باورهایشان آزرده شوند.

ولی زیانی بسیار بزرگ به هومنی هم رسانیده‌اید, چرا؟ چون خداباوری مردم را تنبل میکند, آنها را به زندگی پس از مرگ می‌باوراند و انگیزه‌یِ آنها در شناخت و کنجکاوی و سروری یافتن بر سرنوشت خود را می‌خاموشاند.

نمونه‌وار اگر مردم کمتری خداباور باشند, ما زودتر به نامیرایی مادی دست میابیم, زیرا بیشینگان میدانند که خدایی نیست و زندگیِ پس از مرگی نیست و پس کسی بجز هومن
سرور خود او نیست. اگر به مردم خداباور میبود, هنوز اگر کسی چنگار میگرفت میگفتند «مرگ حق است و خواست خداست» و بسادگی با پذیرش ناتوانی, کاری نمیکردند و خوشنود هم
میماندند, ولی زمانیکه دانستند چنگار خواست خدا نیست (زیرا خدایی نیست) و در ریشه چیزی بیشتر از یک لغزش ژنتیکی کودنانه نیستند, آنگاه میکوشند با دانش و کوشش خودشان آنرا از میان بردارند و سرور و نویسنده‌یِ سرنوشت خود باشند.

پس راستی گرچه در آغاز میتواند آزارنده باشد, ولی در بلند-زمان همیشه مایه‌یِ فزونی بهزیستی و آسودگی میشود.


پارسیگر

چه چیزی به شما این جواز را میدهد تا سود کوتاه وبلند مدت را مشخص کنید؟
مگر محمد و عیسی و موسی ادعاهایی بجز از این قبیل داشته اند؟

[Mehrbod]

چه چیزی به شما این جواز را میدهد تا سود کوتاه وبلند مدت را مشخص کنید؟
مگر محمد و عیسی و موسی ادعاهایی بجز از این قبیل داشته اند؟

خرد هر کس میگوید چه چیزی سود کوتاه یا بلند-زمان^[1] دربر دارد.

اینکه برخی بهمان کار را کرده‌اند و بد در آمده که نمیگوید بهمان کار نادرسته. تازه محمد که تنها پیغمبری نکرده, جنگ و ستیز و دشمنی هم کرده است.
چنانکه باید بدانید, قرآن دو بخش دارد, بخش مکی^[2] آن همین بخشهای نرم و آسانگیرانه و گاه خوب است, بخش مدنی آن ولی به همان اقتلوا اقتلوا و کشتن دگراندیشان و ... میرسد.

اینکه چجوری شما از سخن من "باور سنجیده‌یِ^[3] خود را باید همیشه گفت" به اینکه "هر کس که مخالف بود را سر ببرید" رسدیدید را هم اسپاگتی دانا میداند و بس! (:





----
1. ^ Boland-Zamân || بلند-زمان: مدت طولانی long-term
2. ^ Mok || مک: تمام ϢDict-Pâ, Ϣiki-Pâ, Dehxodâ out-and-out
3. ^ sanj+idan::Sanjidan || سنجیدن: قیاس کردن Dehxodâ, Ϣiki-En to infer; to conclude