دربارهیِ همین دلیل (دلالت) هم برای اینکه بگیرید چرا پارسیک شما را "باهوش" میکند, بیانگارید کسی به شما میگوید:
— دلیل اینکه اینجا خوابیدهاید چیست؟
این سخن سراپا بیخودی است, ولی "پارسی"زبان امروزین لغزش خود را نمیدریابد, هنگامیکه برابر پارسیک "دلیل" اینها هستند:
دلیل = انگیزه (انگیختن)
دلیل = شَوَند (شدن) = cause
دلیل = نمایانگر, نشانگر = indicator
دلیل = آوند
...
پس شما هرگز, هرگز نمیبینید کسی بیاید بگوید:
— نمایانگر اینکه اینجا خوابیدهاید چیست؟
چرا؟ زیرا واژگان پارسیک ساختارین و دستورین و گویا میباشند, نمایانگر را بسختی میتوان بجای چیز دیگری به کار بُرد و دچار چنین لغزشی شد!
پارسیگر