پیشرفت روزافزون فندآوری: به کجا می‌رویم؟

[SAMKING]

ویر ما فراورده ی یاخته های مغزی و فراورده ی ژنهاست و نه آماج آنها.

درسته ولی اگر چینش سلول های مغز شما را کپی کنیم روی سلول های مغز من باز یک ویرِ مزدک بامداد خواهیم داشت
و ژن های مغز من هم کاری از دستشان بر نمیآید و از این به بعد ژن های مغز مزدک بامداد هستند.

ویر مان تنها یک ابزار است که ژن ها برای فرازیست خودشان ساخته اند
و برای انیکه این ویر از راهش دور نشود، ژن ها با یک ناخودآگاه نیرومند
و چیره نشدنی، او را کنترلک میکنند. خودآگاه مانند وزیری هوشمند است
که برای یک کشور کار میکند و تا زمانی در جایگاه وزیراد است که بهره وری
های کشور را بجای آورد وگرنه گوشمالی یا برکنار میگردد. بزبان دیگر
اگر ژنها و فرگشت روزی ببینند که کودن بودن بیشتر به فرازیست می انجامد،
فرگشت ما و ما بسوی کودنی خواهیم رفت ( درست مانند جمهوری اسلامی)

اگر من یک تفنگ به سمت شقیقه بگیرم و خود را بکشم چه؟
آیا ژن ها جلوی مرا میگیرند؟
خیر.
همین گونه ژن نمیتواند مانع پیشرفت تکنولوژی شود.
به فرض هم که ژن ها از در خطر بودنشان آگاه شدند و نسل ما را کودن کردند...
کودن شدن انسان= کمک به هوش مصنوعی برای راحتتر نابود کردن انسان.
پس کاری از ژن ها ساخته نیست.

پس میبیند که دانش نمیتواند از یک ابزار فراتر رفته و آماج شود و آماج همان زندگی است!

تا بتونیم خودمون(=دانشمون) رو زنده نگه داریم، که معنای زندگی جز این نیست.

معنای زندگی از نگر من: تلاش برای بودن و ماندن خودمان(که این "خودمان" هر معنایی که امروز دارد در آینده به معنی "دانش" و آگاهی خواهد بود که همانگونه که امروز "خود"ِ ما با گذشت زمان و تغییرات در ویر تغییر میکند، در آینده این "خود=دانش" با پیشرفت "دانش" تغییر خواهد کرد)