البته ما اینها را سانسور میکنیم : َ ِ ُ اگر بخواهیم اینها را بنویسیم بیشتر از این حرفها میشود .
مَن هیچ مُشکِلی با دِگَرگونیِ دَبیره نَدارَم، وَلی به هَر روی، نِوِشتَن با این دَبیره تُندتَر اَز لاتین اَست.
شد همان 107 تا !
ما شکل ظاهری کلمات را حفظ کرده ایم و برای همین میتوانیم آنها را بخوانیم (البته تا حدود زیادی هم تلفظشان را حدث میزنیم) و شخصی که تازه خواندن و نوشتن با این الفبا را آموخته نمیتواند بدون اینها آن متن را بخواند . حتا دانش آموزان ایرانی تا پنجم دبستان و یا بیشتر با خواندن به این شکل مشکل دارند و کلماتی مانند دُبِی را دَبی یا دِبی میخوانند ولی خود اعراب این مشکل رو ندارند .
ولی همان طوری که گفتید ، اگر این جنبه ی مثبتی باشد تنها جنبه است - خط میخی هزاران برابر زیبا تر از این الفباست چه رسد به لاتین که میلیاردها فونت مختلف دارد - یک مشکل دیگه ای هم داریم و اینه که ماهیت این خط ذاتن به هم چسبیده است و باز خود این پیچیدگی ایجاد میکند .