بحساب آوردن امکان وجود نیروهای ناشناخته در موارد خاص

[undead_knight]

ببین آندد باز کلی گویی و مبهم گویی نکن.
من یه مثال واضح زدم و یه جواب صریح داره.
خودت در این شرایطی که گفتم چکار میکنی؟
رندوم عمل میکنی یا بر اساس حس/خواب خودت؟
با دلیل!

1-محیط رو بررسی میکنم و به دنبال شواهد خطرناک بودن یا نبودن و کلا هرگونه اطلاعاتی در موردش میگردم.
2-اگر کس دیگه ای پیدا بشه،اطلاعات خودم رو با اون مقایسه میکنم و دست به ارزش گذاری داده ها میزنم.
3-اگر هیچ آپشن دیگه ای نداشته باشم،به حس/خواب تکیه میکنم:)

[folaani]

1-
3-اگر هیچ آپشن دیگه ای نداشته باشم،به حس/خواب تکیه میکنم:)

همین دیگه!
منظور منم همینه.
و هیچ آدم عاقلی نمیتونه در چنین شرایطی خلاف اینو بگه.
البته مگر اینکه مثلا تجربه داشته باشه که خوابها/حس هاش برعکس درمیان
تازه اونوقت هم باز بر اساس حس/خواب خودش عمل میکنه، منتها برعکسش!!

حتی اگر قبلا هیچ تجربهء حسی و خواب که در واقعیت نمود یا احتمال نمودی ازشون دیده باشه نداشته باشه، بازم از نظر منطقی چاره ای نداره که در حالتی که معیار دیگری در دسترس نیست، از حس/خواب خودش پیروی کنه، نه اینکه رندوم عمل کنه.

پس به این نتیجه میرسیم که احتمال وجود چیزهای ناشناخته رو همه میدن (حالا هرچند کم) و در عمل ممکنه مواردی باشه که این احتمال در عمل هم نتیجهء تصمیمگیری های ما رو تغییر بده.

[undead_knight]

همین دیگه!
منظور منم همینه.
و هیچ آدم عاقلی نمیتونه در چنین شرایطی خلاف اینو بگه.
البته مگر اینکه مثلا تجربه داشته باشه که خوابها/حس هاش برعکس درمیان
تازه اونوقت هم باز بر اساس حس/خواب خودش عمل میکنه، منتها برعکسش!!

حتی اگر قبلا هیچ تجربهء حسی و خواب که در واقعیت نمود یا احتمال نمودی ازشون دیده باشه نداشته باشه، بازم از نظر منطقی چاره ای نداره که در حالتی که معیار دیگری در دسترس نیست، از حس/خواب خودش پیروی کنه، نه اینکه رندوم عمل کنه.

پس به این نتیجه میرسیم که احتمال وجود چیزهای ناشناخته رو همه میدن (حالا هرچند کم) و در عمل ممکنه مواردی باشه که این احتمال در عمل هم نتیجهء تصمیمگیری های ما رو تغییر بده.

اشتباه نکن،اون دو گزینه قبلی همیشه در زندگی ما وجود دارند و به همین خاطر به گزینه سوم نمیرسیم! :))
همونطور که اول هم گفتم احتمال با وجود فرق داره.اگر ما هر چیز محتملی رو ناموجود درنظر نگیریم چرا خطر جن، ارواح خطرناک!، اژدها، موجودات فضایی انسان نما، فرقه های شیطانی توطئه گر، دیو، گرگ نما، ومپایر و هزاران چیز دیگه رو نادیده بگیریم.چرا اینها نباید نتایج تصمیمات ما رو تغییر بده؟! :)))

اینکه تغییر بده به این معنا نیست که منطقیه.در نمونه ای که زدی شخص ممکنه از روی ناتوانی دو تا گزینه اول رو نداشته باشه ولی وقتی همیشه دو گزینه اول موجود هستند رجوع به حس درونی/خواب در بهترین حالت دلیل شخصیه.

با همه اینها من در مورد حق دیدگاه شخصی پافشاری میکنم و اینکه چیزی رو باور کنند که تجربیات شخصیشون میگه ولی مرزی وجود داره و اون هم این هست که شخص اعتبار نظرات شخصیش رو یک چیز جهانشمول تلقی کنه نه یک چیز شخصی.

پس این روش برای استدلال کردن نامعتبره،چون استدلال که برای دیگران میکنیم باید جهانشمول باشه.

[folaani]

اشتباه نکن،اون دو گزینه قبلی همیشه در زندگی ما وجود دارند

میتونی این ادعات رو ثابت کنی؟

[undead_knight]

میتونی این ادعات رو ثابت کنی؟

سادست،اگر من یک تفنگ بزارم روی شقیقت ولی ته دلت نسبت به کشته شدن احساس خوبی داشته باشی،حاضری بمیری یا نه؟! :)

[folaani]

سادست،اگر من یک تفنگ بزارم روی شقیقت ولی ته دلت نسبت به کشته شدن احساس خوبی داشته باشی،حاضری بمیری یا نه؟! :)

این چه جوابی بود چطوری چی رو ثابت میکنه؟

شما گفتی شرایطی که درش از راه عقلانی نتونیم بین چند گزینه یکی رو ترجیح بدیم نمیتونه وجود داشته باشه.
البته به این شکل بیانش کردی:

اشتباه نکن،اون دو گزینه قبلی همیشه در زندگی ما وجود دارند

منم گفتم میتونی این ادعا رو ثابت کنی؟

حالا این پاسخ شما چطوری ثابت میکنه که همیشه راه عقلانی وجود داره؟ میشه بیشتر توضیح بدی؟

فرض کن مثلا من یه دیوانهء نابغه هستم و شما رو دزدیدم (حالا به هر علتی) و بهت میگم برای زندگی بهت یه شانس میدم و اونم اینکه از میان یکسری گزینه یکی رو انتخاب کنی که اگر از شانست درست دربیاد آزادت میکنم، ولی اگر اشتباه باشه با زجر و شکنجه میکشمت!

خب در این حالت شما معیار عقلانی برای تشخیص گزینهء درست نداری.

اصلا فرض کن گزینه ها با یک برنامهء رایانه ای در همون زمان آزمون بصورت رندوم تولید میشن، و حتی خود منهم از گزینهء صحیح اطلاعی ندارم.
یعنی شما عملا هیچ راه حسی و عقلانی نداری که بفهمی گزینهء صحیح کدامه.

حالا فرض کن شب قبلش خواب دیدی که گزینهء صحیح شمارهء 5 است.

بنظر شما این سناریو مشکلی داره و به هیچ وجه نمیتونه در واقعیت پیش بیاد؟