زنان و فلسفه

[undead_knight]

زنان یا نتوانسته‌اند, یا نخواسته‌اند.

مگر آنکه بگویید زنان از دید مغزی نمیتوانند بخوبی مردان فلسفی و دانشیک بیاندیشند؟

در توانستن ایشان سخنی نمیرود (ناهمگنی^[1] تاریخ —> فراهازش^[2] آروینیک^[3]), پس میشود نخواستن.

مگر توانایی فقط شامل توانایی بیولوژیک میشه؟!قضیه آزادی بیان و آزادی پس از بیانه دیگه:))هفت هشت تا پستی که زدم به این مورد بسیار اشاره کردم که محدودیت هایی وجود داشته حداقل در اون موارد محدودیت=ناتوانی میشه حساب کرد.
اگر پاهات رو ببند و بعد نتونی بدویی این میشه نخواستن!؟به هر حال توانایی بیولوژیک که داری:))
پس نکته اینجاست که ادعای مورد نظر دو نتیجه داره و هر کدوم از نتایج باید مستقلا اثبات بشند.یعنی اینکه زنان "نمیخواستند" یا "نمیتونستند" قبل از بررسی علمی-تاریخی ارزش یکسانی داره وبعد از بررسی هست که ما میتونیم بفهمیم کدومش درست بوده.

در همه‌یِ زمانه‌ها[4] ما دانشمند و فیلسوف مردِ نامی داشته‌ایم, ولی شمار زنان هتا به ١ درسد! هم نمیرسد.

جدا خسته نباشید!من ازت یک مورد تاریخی خاص رو خواستم و تو به کل تاریخ ارجاع میدی!؟وقتی نمونه میاری که زنان جنگ جو و... بودند(تازه شرایط دیگشون هم مشخص نیست)باید نمونه دانشمندان یا فیلسوفان مرد در همون دوره رو بیاری یا نخواستن زنان اثبات بشه:)

[Mehrbod]

مگر توانایی فقط شامل توانایی بیولوژیک میشه؟!قضیه آزادی بیان و آزادی پس از بیانه دیگه:))هفت هشت تا پستی که زدم به این مورد بسیار اشاره کردم که محدودیت هایی وجود داشته حداقل در اون موارد محدودیت=ناتوانی میشه حساب کرد.
اگر پاهات رو ببند و بعد نتونی بدویی این میشه نخواستن!؟به هر حال توانایی بیولوژیک که داری:))
پس نکته اینجاست که ادعای مورد نظر دو نتیجه داره و هر کدوم از نتایج باید مستقلا اثبات بشند.یعنی اینکه زنان "نمیخواستند" یا "نمیتونستند" قبل از بررسی علمی-تاریخی ارزش یکسانی داره وبعد از بررسی هست که ما میتونیم بفهمیم کدومش درست بوده.

اگر پاهای شما را ببندند, شما توانایی راه رفتن را از دست میدهید.

شما نیز همچنان دارید ادعا میکنید که در سرتاسر تاریخ شهرمندی^[1] و در جای جایِ جهان مردان پیش
روی پیشرفت زنان را گرفته بوده‌اند, خوب بفرمایید ثابت کنید همینجور بوده! ما هم پادنمونه^[2] آوردیم (شهبانو و فرمانگری^[3] زنان), هم از فراهازش^[4] آروینیک^[5] سود بردیم.

یکبار دیگر:

بار اثبات ادعا بر دوش مدعی

ادعای شما:

در سرتاسر تاریخ بشریت زنان همیشه زیردست بوده‌اند و هرگز شانس پرداختن به فلسفه و دانش‌هایِ ناب را نداشته‌اند.

این گوی و این میدان!

جدا خسته نباشید!من ازت یک مورد تاریخی خاص رو خواستم و تو به کل تاریخ ارجاع میدی!؟وقتی نمونه میاری که زنان جنگ جو و... بودند(تازه شرایط دیگشون هم مشخص نیست)باید نمونه دانشمندان یا فیلسوفان مرد در همون دوره رو بیاری یا نخواستن زنان اثبات بشه:)

مگر شما نمیگویید در جاییکه زنان جنگجو بوده‌اند دانشمند مرد نداشته ایم؟ خوب بروید ثابت کنید نداشته‌ایم, سپس برای ما بگویید در پیِ این اثبات شما چگونه این:

در سرتاسر تاریخ بشریت زنان همیشه زیردست بوده‌اند و هرگز شانس پرداختن به فلسفه و دانش‌هایِ ناب را نداشته‌اند.

اثبات میشود!

یکبار دیگر:

بار اثبات ادعا بر دوش مدعی

----
1. ^ šahr+mand+i{pasvand}::Šahrmandi || شهرمندی: تمدن ( سیویلیزه) ، بر پاد بربر و بیابانی Ϣiki-En civilization
2. ^ Pâdnemune || پادنمونه: نمونه‌یِ نقض; مثال نقض Ϣiki-En counterexample
3. ^ farmân+gar+i{pasvand}::Farmângari
4. ^ farâhâz+eš{pasvand}::Farâhâzeš || فراهازش: Ϣiki-En induction
5. ^ Ârvinestan || آروینستن: تجربه کردن; آروین کردن to experience

[undead_knight]

اگر پاهای شما را ببندند, شما توانایی راه رفتن را از دست میدهید.

شما نیز همچنان دارید ادعا میکنید که در سرتاسر تاریخ شهرمندی[1] و در جای جایِ جهان مردان پیش
روی پیشرفت زنان را گرفته بوده‌اند, خوب بفرمایید ثابت کنید همینجور بوده! ما هم پادنمونه[2] آوردیم (شهبانو و فرمانگری[3] زنان), هم از فراهازش[4] آروینیک[5] سود بردیم.

نخیر من چنین ادعایی ندارم،بلکه میگم نمونه هایی که آورده میشه باید تک تک بررسی بشه.
مثلا اگر دانشمندان و فیلسوفان دوره روشنگری هست،باید وضع زنان بررسی بشه،اگر زنان ارسطو و سقراط و افلاطون هست هم به همین شکل و...
مگر ما از روی غیب گویی میگیم دانشمندان و فیلسوفان مرد بیشتر بودند؟!خب حتما یک زمینه تاریخی-اجتماعی برای مقایسه هست و اتفاقا قصد من بررسی همین زمینه هاست و نگران نباشید در این تاپیک به وفور از این نمونه ها بهتون نشون میدیم:))

مگر شما نمیگویید در جاییکه زنان جنگجو بوده‌اند دانشمند مرد نداشته ایم؟

نه:))

خوب بروید ثابت کنید نداشته‌ایم, سپس برای ما بگویید در پیِ این اثبات شما چگونه این:

لطفا دقت کن چی میگم:

در سرتاسر تاریخ بشریت زنان همیشه زیردست بوده‌اند و هرگز شانس پرداختن به فلسفه و دانش‌هایِ ناب را نداشته‌اند.

اثبات میشود!

یکبار دیگر:

بار اثبات ادعا بر دوش مدعی

سراسر تاریخ!؟تاریخ مکتوب و قابل استناد مهمه و اینکه ادعای من هم این نیست:)من در مورد چیزی که نمیدونم دیدگاهی ندارم
ادعای من:در هر دوره تاریخی که دانشمندان و فیلسوفان مرد نمونه آورده میشند باید وضعیت تاریخیشون هم مورد بررسی قرار بگیره تا وضعیت زنان مشخصص بشه.
یعنی ما الله بختکی نمیتونیم بگیم در این دوره مردها بیشتر بودند بنابراین زن ها نمیخواستند.بلکه تاریخ رو باید تکه تکه کرد و بررسی دقیق داشت.این حکم های کلی به درد بررسی تاریخی و علمی نمیخوره:)

[Ouroboros]

کُل درک فمینیستی مبتنی بر «این امکان وجود نداشته» همچون درک یک کودک سه ساله است از اختیارات و زندگی والدینش، که گمان می‌کند چون می‌توانند هر وقت دلشان خواست شیرینی‌ را بخورند زندگی بسیار راحتی دارند و از او آزادتر هستند. زنان همواره بازیگرانی فعال، تاثیرگذار و برجسته در زندگی خود بوده‌اند(برای دیگران نفعی نداشته‌اند)که کُل ساختمان جامعه برای آسایش و آرامش و سلامت ایشان تنظیم می‌شده. اما قدرتی که زنان داشته‌اند قدرتی غیرمستقیم بوده و دلیل انتخاب آن بهای به مراتب کمتر، عواقب بسیار خفیف‌تر و مسئولیتهای عملا ناموجود در تناسب با دیگر انواع قدرت بوده. حق رای را بخاطر کیر داشتن به مرد نمی‌داده‌اند، بلکه بخاطر حضور او در جنگ و دفاع از آن بوده که این حق را در اختیار می‌گرفته، منطق هم این بوده که مردانی که می‌روند و برای دفاع از این جامعه کشته می‌شوند حق دارند در چگونگی ساختار آن تصمیم بگیرند و نقشی داشته باشند. عمومی شدن رای برای مردان تا پیش از جنگ داخلی آمریکا که در آن نیم میلیون مرد جوان کشته شدند اتفاق نیافتاد، و مردان آتنی هر لحظه می‌توانستند به میدان نبرد فراخوانده بشوند. مردان برای بدست آوردن و حفظ حق رای قرنها بی‌آنکه از آن بهره‌ای داشته باشند برای آن جنگیده‌اند، و فمینیستهایی که در این مواقع خود را به کوری می‌زنند و ادعا می‌کنند «اگر کسی حق رای نداشته پس نقشی هم ایفا نمی‌کرده» وقتی به برسی نقش ۹۹٪ مردان در ۹۹٪ تاریخ بشر می‌رسند، با آنکه ایشان هم هیچ حق رایی نداشته‌اند و نقشی در زندگی خود ایفا نمی‌کرده‌اند همه چیز را فراموش می‌کنند.

پس زن آتنی حق رای نداشته زیرا وظیفه‌ی رفتن به جنگ و مبارزه برای دفاع از آن «حق» بر دوش او سنگینی نمی‌کرده، و خود او هم آنرا نمی‌خواسته. هیچ دلیلی وجود ندارد که ما بجز این تصور بکنیم، زیرا به محض آنکه اکثریتی از زنان تصمیم گرفتند حق رای را می‌خواهند در طی چند دهه در کمابیش سرتاسر جهان آنرا بدست آوردند، سرعت، وسعت، گستردگی و ضریب نفوذ این تغییر را مقایسه بکنید با هر تغییر و دگرگونی اجتماعی دیگری در سرتاسر تاریخ بشر تا بدانید اهمییت، نقش و قدرت زن در جامعه‌ی سنتی به راستی چقدر بوده. ما نمود این قدرت غیرمستقیم را زمانی به خوبی درک می‌کنیم که می‌بینیم در قوانین سنتی مرد مسئول زندگی، رفاه و حتی خطاهای زن فامیل خود محسوب می‌شود، در ایالات متحده برای مثال تا اوایل قرن بیستم قرض، بدهی، مالیات و ... زن وظیفه‌ی مرد بود، و شما را بخاطر بدهی‌های او محاکمه می‌کردند و پرداخت آنها بر گردن شما بود، در همان زمان مرد حق فروش خانه‌ی خود را بی‌اجازه‌ی همسرش نداشت، زیرا دارایی مشترک محسوب می‌شد، اما املاک و دارایی‌های زن متعلق به خودش بود. به عنوان مثالی دیگر نگاه بکنید به قانون نفقه در اسلام، که برطبق آن در صورت ناتوانی مرد «به هر دلیلی»(از علیل شدن جسمانی تا ناتوانی روانی تا بی‌کار شدن تا بیمار شدن تا ....)در پرداخت تمام هزینه‌های زندگی یک زن به کنسل شدن خودکار ازدواج و تمام وظایف همسری از سوی او می‌انجامد.

اینها همه نشان می‌دهند در جهان سنتی، با تمام مصائبی که وجود داشته و زنان اغلب از زیر بار تحمل آنها شانه خالی می‌کرده‌اند، برخورداری از «قدرت» بیشتر به معنای مسئولیت (اغلب خونین) بیشتری هم بوده و ناتوانی در به انجام رساندن آن مسئولیتها، عواقبی بسیار وخیم‌تر از اخم ابروی فلان همکار را درپی می‌داشته. موقعیت زنان در جهان سنتی چنان بوده که امتیازِ نصف می‌گرفتند، مسئولیت یک هزارم داشته‌اند، و در نتیجه بهره دو برابر می‌برده‌اند. چنانکه پیشتر هم گفته‌ایم، تنها زمانی که پیشرفت تکنولوژی به مرحله‌ای رسید که در آن وابستگی به زور بازو برای رسیدن به بهترین مشاغل از میان رفت و مخاطرات پذیرش مسئولیت از زده شدن گردنتان وسط میدان شهر تبدیل شد به اخراج شدن از محل کار بود که «برابری» با مردان طرفدار پیدا کرد(که آنهم دیده‌ایم و می‌بینیم تنها برابری در امتیازات بوده و مسئولیتهای مربوط به آن امتیازها هنوز برعهده‌ی دیگران است). بچه‌ در سنت به وقت طلاق متعلق به مرد بود زیرا او تمام هزینه‌های زندگی وی را تقبل می‌کرد و او را بزرگ می‌کرد، اکنون بچه متعلق به زن است، بی‌آنکه مجبور باشد تمام هزینه‌های او را تقبل بکند و خرج او را(یا در برخی کشورهای غربی حتی خودش را!)بدهد.

قدرت غیرمستقیم بهترین ویژگی که دارد اینست که مسئولیتی با خود به همراه نمی‌آورد، و در صورت شکست خوردن کس دیگری بهای آنرا می‌پردازد، و هر مردی می‌داند که شکست چیزی‌ست که ۹۹٪ مردان همیشه می‌خورند(تعداد بندهای راکی که موفق می‌شوند، تعداد دانشجویان فلسفه‌ای که فیلسوف می‌شوند، تعداد فارغ‌التحصیلان ریاضی که معلم دبستان نمی‌شوند و ...). بر همین پایه است که «پشت سر هر مرد موفقی یک زن بوده» اما پشت سر مردان ناموفق بجز سایه‌هاشان خبری از کسی نیست:



اما به نظر من دلیل اصلی آنکه زن فیلسوف، دانشمند، مخترع، هنرمند، فرمانروا و رزمنده یک هزارم مردان نداشته‌ایم خیلی ساده اینست که برخورداری از این موقعیات اجتماعی نفعی برای بهزیستی زنان نداشته. صعود در «هرم قدرت» شانس انتخاب شدن شما به عنوان یک مرد توسط زنان را ارتقاء می‌داده و برای زن رقابت با دیگر مردان(و زنان)، در فضایی که رقابت در اکثر مواقع پدیده‌ای خونین، خشن و یا در بهترین شرایط بی‌رحم محسوب می‌شده هیچ فایده‌ای نداشته. در جهانی که میانگین عمر انسانها پنجاه سال بوده، تلاش تا چهل سالگی(با در نظر گرفتن یائسگی و اینکه هایپرگمی مردان متوجه جوانی زنان است)برای رسیدن به مدارج بالای علمی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی برای بدست آوردن چیزی که دیگران برایتان روی سینه‌ی نقره فراهم می‌کنند، در شرایطی که شخص دیگری بناست خرج شما را بدهد، مسئولیتهای اجتماعی شما را برعهده بگیرد و همه‌ی آنچه برای یک زندگی آسوده نیاز دارید را برایتان محیا بکند، سودی نمی‌توانسته داشته باشد.