پارسیکیدن نوشته‌های درخواستی

[Mehrbod]

گاهی مینشینیم و حسرت بر روزهائی میخوریم که تنهائیم، بی خیال از هر چه دلدادگی ، سبکتر از نسیمی که مستبازی میکند با گیسوانمان در باد، و حال روزهائیست برای فرو نشاندن عطش سیری ناپذیر یتان ، اینجا رسم و رسومات فرق کردست ، جامه از تن میدرید و چشم وحشی میکنید تا بدرید تمام انسانیت را، قدری ارام باشید ... کاش میدانستید خشونت، لذت بهمراه ندارد ! این روزها کاری از دست کسی بر نمی اید، وقتی هوسها سیری ناپذیر شده اند

گاهی مینشینیم و دریغِ آن روزهایی را میخوریم که تنهائیم, بی اندیشه از هر چه دلدادگی‌ ست,
سبکتر از ایازی^[1] که با گیسوانمان در باد مستبازی میکند, و جاورِ^[2] روزهاییست برای فرونشانیِ تشنگی ناسیریـپذیـر اتان,
اینجا آیـیـن‌ها و تـرادادها^[3] دگرسته‌اند^[4], جامه از تن میدرید و سرمیکشید تـا بدریـد همه‌یِ هومنی^[5] را, اندکی بیارامید,
کاش میدانستید تندخویی خوشی بهمراه ندارد! این روزها کاری از دست کسی بر‌نمی‌آید, جاییکه 'هوسها' ناسیریــپذیـر گشته‌اند.





----
1. ^ Ayâz || ایاز: نسیم سپیده دم; بادیکه از سوی بامداد میوزد Dehxodâ, Ϣiki-En, Ϣiki-Pâ breeze
2. ^ jâ+var::Jâvar || جاور: حال Ϣiki-En mood
3. ^ tarâ+dâd{pasvand}::Tarâdâd || تراداد: رسم و سنت; چیزی که از این دست به آن دست و این زادمان به زادمان پسین داده شده = تـَرا+داده = given/spoken through generations = trans+ dict ~mazdak Ϣiki-En tradition
4. ^ Digarestan <— Degarestan || دیگرستن: تغییر کردن Ϣiki-En to change
5. ^ human+i{pasvand}::Humani || هومنی: بشریت mankind || هومنی: یک هومن a human

[mosafer]

گاهی مینشینیم و دریغِ آن روزهایی را میخوریم که تنهائیم, بی اندیشه از هر چه دلدادگی‌ ست,
سبکتر از ایازی^[1] که با گیسوانمان در باد مستبازی میکند, و جاورِ^[2] روزهاییست برای فرونشانیِ تشنگی ناسیریـپذیـر اتان,
اینجا آیـیـن‌ها و تـرادادها^[3] دگرسته‌اند^[4], جامه از تن میدرید و سرمیکشید تـا بدریـد همه‌یِ هومنی^[5] را, اندکی بیارامید,
کاش میدانستید تندخویی خوشی بهمراه ندارد! این روزها کاری از دست کسی بر‌نمی‌آید, جاییکه 'هوسها' ناسیریــپذیـر گشته‌اند.

چون کلا اینجا اشاره ای نداشتید گمان کردم از نظرتان باید حذف میشد

[Mehrbod]

چون کلا اینجا اشاره ای نداشتید گمان کردم از نظرتان باید حذف میشد

تا همینجا هم جای آفرین دارد و خود نوشته‌ها به اندازه‌یِ بسنده و بیشتر پارسی هستند mosafer جان, نوشته‌هایِ دیگر را بِنِه تا بپیشرویم! (:

[mosafer]

تا همینجا هم جای آفرین دارد و خود نوشته‌ها به اندازه‌یِ بسنده و بیشتر پارسی هستند mosafer جان, نوشته‌هایِ دیگر را بِنِه تا بپیشرویم! (:

سپاس
البته یک موردی رو بگم بهتون
من ندیدم فرهنگ لغتی که برگردان زبان عامیانه به پارسی باشه
به همین خاطر واژه هایی که شما مینگارید رو در دفتری مینویسم تا هر از چند گاهی مرور کنم

+

امشب قلم مست و صفحه مستر
او میلغزد و من نظاره گر عصیانش
نه از عقل خبری ست نه عشق !
دل سپردم به این قلم بی جان
سنگ را میشکافد وقتی فرمان به دست دارد!
امشب نه من نوای ماندن دارم نه دل...
میخواهم تا صبح برایم مستبازی کنی
هان ای قلم !
پنهان مشو از پیش دیدگانی که جز تو محرمی ندارد...
امشب
من مست و
صفحه مست و
قلم مستتر...!

[Mehrbod]

سپاس
البته یک موردی رو بگم بهتون
من ندیدم فرهنگ لغتی که برگردان زبان عامیانه به پارسی باشه
به همین خاطر واژه هایی که شما مینگارید رو در دفتری مینویسم تا هر از چند گاهی مرور کنم

واژگان هام^[1] را هم میتوان به پارسیک برگرداند, اتفاقا بیشتر واژگان هام خودشان پارسیک هستند, "واسه", "انگار", "جوری؟", "بچزون", "پکوندن" (:

امشب قلم مست و صفحه مستر
او میلغزد و من نظاره گر عصیانش
نه از عقل خبری ست نه عشق !
دل سپردم به این قلم بی جان
سنگ را میشکافد وقتی فرمان به دست دارد!
امشب نه من نوای ماندن دارم نه دل...
میخواهم تا صبح برایم مستبازی کنی
هان ای قلم !
پنهان مشو از پیش دیدگانی که جز تو محرمی ندارد...
امشب
من مست و
صفحه مست و
قلم مستتر...!

امشت خامه مست و برگ مست‌تر ...
او میلغزد و من نپاهنده‌یِ^[2] خشم اش ...
نه از خرد نودادی^[3] است نه از شیدایی ...
دل سپردم به این خامه‌یِ بیجان ...
سنگ را میشکافد آنگهکه فرمان بدست دارد ...
امشب نه من نوای ماندن دارم نه دل ...
میخواهم تا پگاه^[4] برایم مستبازی کنی ...
هان‌ ای خامه! ...
پنهان مشو از پیش دیدگانی که جز تو رازداری ندارند ...
امشب ...
من مست و ...
برگ مست و ...
خامه‌یِ مست‌تر ...

یا

من مست و ...
برگ مست‌‌تر و ...
خامه‌یِ مستِ‌ست* ...

قلم = خامه, کَلَک, هَخام
کسیکه استعداد نویسندگی دارد = خامه‌یِ ادبی داشتن

*
در پارسیکِ باستان پسوند -ešt یا est (به گمانم) همان "ترین" امروز بوده, مانند به و به‌شت (بهشت) که میشود بهترین یا همان Best.

----
1. ^ Hâm || هام: عام general
2. ^ nepâh+ande::Nepâhande || نپاهنده: مشاهده‌گر ⚕Heydari☉, Ϣiki-En observer
3. ^ no+dâd{pasvand}::Nodâd || نوداد: در پارسی گویشِ "فرارود"، نوداد برای خبر و نودادها برای اخبار بکار می رود. Dehxodâ, Ϣiki-En, Ϣiki-Pâ news
4. ^ Pegâh || پگاه: بامداد; صبح زود; سحر; سپیده دم Dehxodâ, Ϣiki-En daybreak

[mosafer]

واژگان هام^[1] را هم میتوان به پارسیک برگرداند, اتفاقا بیشتر واژگان هام خودشان پارسیک هستند, "واسه", "انگار", "جوری؟", "بچزون", "پکوندن" (:

امشت خامه مست و برگ مست‌تر ...
او میلغزد و من نپاهنده‌یِ^[2] خشم اش ...
نه از خرد نودادی^[3] است نه از شیدایی ...
دل سپردم به این خامه‌یِ بیجان ...
سنگ را میشکافد آنگهکه فرمان بدست دارد ...
امشب نه من نوای ماندن دارم نه دل ...
میخواهم تا پگاه^[4] برایم مستبازی کنی ...
هان‌ ای خامه! ...
پنهان مشو از پیش دیدگانی که جز تو رازداری ندارند ...
امشب ...
من مست و ...
برگ مست و ...
خامه‌یِ مست‌تر ...

یا

من مست و ...
برگ مست‌‌تر و ...
خامه‌یِ مستِ‌ست* ...

قلم = خامه, کَلَک, هَخام
کسیکه استعداد نویسندگی دارد = خامه‌یِ ادبی داشتن

*
در پارسیکِ باستان پسوند -ešt یا est (به گمانم) همان "ترین" امروز بوده, مانند به و به‌شت (بهشت) که میشود بهترین یا همان Best.

سپاس
نمیشه بجای خامه چیز دیگه گذاشت؟
یا در تکرار از چیز دیگه استفاده کرد
به نظرم به اندازه ای که "خامه " تو چشمه قلم نبود
یجوری میشه تکرار اینهمه " خامه"