کافه دومگو

[undead_knight]

در بخت‌آزمایی عشق جاودان (اگر که از بیخ شدنی باشد) آن اندازه گرایند کامیابی پایینه که میتوانم در همان اندازه‌یِ بردن بخت آزمایی از میان یک میلیون تن به آن بنگریم,
برای همین گفتیم اگر یک کشور را نشان بدهیم که آماروار شانس کامیابی اشان بالا بوده, آنگاه میتواند در جایگاه یک راهبرد[3] خردپذیر به آن نگریست, اگرنه ارزشی ندارد و قماری نابخردانه بیش نیست.

مهربود از دید من دو نکته مطرح هست،اول اینکه عشق جاویدان و خوشبختی رو جدا کنیم. دوم اینکه منظورت از قمار نابخردانه ازدواج در شکل سنتی هست یا چیز دیگه؟
بعد هم اینکه یکجورایی از گیم تئوری هم استفاده کردی;)در هر حال اگر این راهبرد نتایج خوبی نمیده،آیا اخلاقی هست که کسی رو به این رابطه بکشونیم یا نه؟

[Mehrbod]

مهربود از دید من دو نکته مطرح هست،اول اینکه عشق جاویدان و خوشبختی رو جدا کنیم. دوم اینکه منظورت از قمار نابخردانه ازدواج در شکل سنتی هست یا چیز دیگه؟
بعد هم اینکه یکجورایی از گیم تئوری هم استفاده کردی;)

من میگویم اگر مردم را میخواهید به قماربازی و شرکت در بخت‌آزمایی تشویق کنید, به آنها بگویید که شانس کامیابی اشان نیز چند در چند است.

از دید من زمانیکه هر کس دسترسی آسان به داده‌ها داشت (نه اینکه برای یافتن اشان نیاز به پژوهش شخصی سخت مانند من داشته باشد) آنگاه در گزیرش‌ها^[1]
یش نیز خویشکار^[2] خواهد بود, ولی اگر نداند و از کودکی در مغز دختر و پسر جوان بدروغ بخوانند که "عشق جاودان" داریم و اینجور و آنجور است و بسیار خوب
است و بهمان است آنگاه کمتر خویشکار خواهند بود و بخش بزرگی از ناکامی و سرخوردگی ایشان از آموزه‌هایِ نادرستِ همبودی^[3] میاید که در آن زیسته و بزرگ شده‌اند.

همانگونه که امروز سیگار کشیدن دیگر کمابیش ١٠٠% با خودتان است چراکه درباره‌یِ ریسک‌هایِ آن آگاهی فت و فراوان دارید, ولی همین فرایند را وارونه
کرده و بیانگارید که بجای اینکه به شما بگویند سیگار بده پیوسته بگویند که سیگار بسیار خوبه و مایه‌یِ خوشی بردن از زندگی شما میشود و it's cool و ... —> کار نااخلاقی

در هر حال اگر این راهبرد نتایج خوبی نمیده،آیا اخلاقی هست که کسی رو به این رابطه بکشونیم یا نه؟

آری, زن و مرد پیش از همسری باید (از نگاه اخلاقی) از پیش بدانند و بسخنند که اگر همسری‌ اشان کار نکرد چه باید بکنند تا کمترین آسیب را به خودشان و بگرایند
بچه‌هایِ خودشان بزنند, اگرنه مانندِ خانواده‌هایِ ایرانی امروز میشود که هرگز به این نمیاندیشند که شاید همسری کار نکند (مگر در جایی از آموزه‌هایِ فرهنگ
ما آمده که نمیشود؟ {آنهم خنده‌دار جاییکه تا ٩٠% آمار جدایی^[4] داریم! }) پس بیوسش^[5] نابجایی هم دارند و هرگز آماده‌یِ رویارویی با ناکامی نیستند.

بجای آن, اگر از آغاز بدانند که شاید (بگرایند) جدا خواهند شد, آنگاه هم آمادگی بالاتری دارند, هم از ستیز‌هایِ
خونین آینده‌ خواهد کاست و هم با دوراندیشی برای فرزندان آنها راهکاریابی میشود و میکنند تا آسیب کمتری ببینند.






----
1. ^ Gozireš || گزیرش: تصمیم گیری Decision making
2. ^ Xwiškâr || خویشکار: موظف; وظیفه‌شناس MacKenzie Dutiful
3. ^ Hambud || همبود: اجتماع Ϣiki-En Society
4. ^ Jodâyidan || جداییدن: جدا کردن To separate
5. ^ Bayuseš || بیوسش: چشمداشت Expectation