
نوشته اصلی از سوی
Mehrbod
همین پرسش را میشود از آنورش هم کرد، که چرا هموندان بشریت این اندازه احساس بندگی و فروتنی میکنند!؟
بدید من بالیدن بخود و سرافرازی (=غرور) یکی از زابهای بسیار پسندیده است و در
فرهنگ ما هم همواره خودخواهی و خویشتنداری بهتر از بندگی و چاپلوسی به شمار رفتهاند.
یک گفتآورد خوب از همه بهتر میگوید: «مغرورترین آدم آن کسی است که فروتنی بیجا میکند.».