نگرشی پیرامون جنس ''زن''

[Ouroboros]

اگر منظورتان در ابتدای جُستار است آن ها را خواندمـــ... ؛ برای همین هم اشاره کردم که "پس از ارسال بنده" تقریباً همه (حتی کاربر راسل) به هیچ روی حرفهای مرا تایید نکردند و به مخالفت برخاستند !
ما نیز احساس کردیم در برابر انبوهی از کسانی که حرف های ما را رد میکنند و شما را تایید ؛ گفته هایمان نیز کارامد نخواهد بود...

اوضاع خیلی خراب‌تر از این حرفهاست،
منهم اگر بخواهم با بی‌آلایشی و صداقت سخن بگویم، در نهایت مخالفت چندانی با گزاره‌ی «بیشینه‌ی زنان احمق هستند» نخواهم داشت!
مشکل من بیشتر بر سر نوع طرح بحث، دلیل این حماقت ِ احتمالی، ذاتی یا اکتسابی بودن آن و راه‌های برون‌رفت از شرایطی که باعث آن می‌شود بوده.. من باور دارم که «حماقت» در زنان مستقیما منتج از تزریق مفاهیمی یکسره مبتنی بر «زنانگی» از بدو تولد به آنهاست، پروسه‌ای که طی آن دختران را به نحوی سیستماتیک غیرمنطقی بار می‌آورند و پسران را غیرعاطفی. همچنین معتقدم پیشرفت اجتماعی دارای ارتباطی مستقیم و تنگاتنگ با پیشرفت فکری زنان است و ما در جهانی با مقادیر زیادی از شواهد برای این تز زندگی می‌کنیم. علاوه بر این به گمان من تنها راه عبور از جامعه‌ی کش و واکش کنونی که در آن لاجرم یکی از طرفین در هر رابطه‌ای میان دو جنس مخالف، مفعول و دهنده، و دیگری فاعل و گیرنده می‌شود، رسیدن به مرحله‌ای از بلوغ فکری و اجتماعی‌ست که در آن افراد بتوانند بی‌نگرانی از بابت دگم‌های فرهنگی، پیشداوری‌های اخلاقی و تجاوزهای قانونی به حقوق خود، وارد ارتباط عینی و انتزاعی بشوند. نیز معتقدم زنان برای از هم گسستن این دایره‌ی تکرار مکررات و بیرون جهیدن از بند حصرهای اجتماعی-فرهنگی که مردسالاری بوجود آورده می‌باید دست از بازی کردن نقش قربانی بردارند. هیچ چیز در من بیزاری‌برانگیزتر از زن سفیدپوست اروپایی نیست که خود را «فمینیست» معرفی می‌کند و از عدم برخورداری از تعادل قوا در جامعه‌ی پساسرمایه‌داری غرب می‌نالد، در حالی که نیمی از دختران مسلمان نیجیریه قبل از شانزده سالگی شوهر داده می‌شوند ... در صدر تمامی اینها، گمان می‌کنم اهمیتی ندارد اگر زنان توانایی یا علاقه یا پتانسیل لازم برای تعلم یا فلسفیدن را ندارند، ۹۰٪ مردان هم چیزی به دانش بشر نخواهند افزود ...

می‌بینید که منهم وضع بهتری ندارم. شما اجازه ندهید این باورهای بدوی ما باعث دلسردی شما بشوند، و مهر بورزید آنها را برپاد ما نگاه ندارید، به قولی حرفهای ما پیرامون جهان واقعی غلط نیست، جهان واقعی خود اشتباه است، و می‌باید جور دیگری می‌بود!