آغازگر جُستار
"عالم معنا" همان جهان اندیشه است, برای نمونه «میز» یک چیز است, ولی «پنداره‌یِ میز» یک چیزی که تنها در ذهن هستی دارد.نوشته اصلی از سوی Secular
عالم معنا میتواند بسیار پیچیده باشد و قانون‌هایِ خودش را دارد و چون پرسمان گنگ و دشواری‌ست, دانش امروز آنرا کمابیش نادیده
گرفته و از کنارش میگذرد. برای نمونه به این بیاندیشید که دانش امروز میتواند بگوید درد کجا پیدا میشود, چه
کارکردی دارد و ... ولی نمیتواند بگوید «چیست», یا نمیتواند بگوید «آگاهی» چیست و چه جنسی دارد و "چگونه پدید میاید":
این پرسمان «آگاهی» ازینرو از دیرباز بازیچه‌یِ عرفان‌گرایان و صوفیان بوده و چون ته‌مایه‌هایی در حقیقت هم دارد,
بخوبی کار میکند. مانند ریاضی به آن بنگرید که میتوان چیزهایی را اثبات یا رد نمود که هیچ بازنمودی در واقعیت
ندارند و در حقیقت, در میان دانشمندان بیشترین همبستگی / correlationship میان ریاضی‌دانان و دینداری هم دیده میشود.
پاسخ با گفت‌آورد