این دروغیست قبیح که اراذل ِ وال استریت جورنال از اواخر ِ دههی هشتاد، وقتی ریگان با تمام توان مشغول نابود کردن همهی دستآوردهای طبقهی متوسط آمریکا بود علم کردند. همین آلمانی که از آن صحبت میکنید با «میلیونها مفتخور تنبل» و آن سیستم «سوسیال دموکرات»ی که دارد، با هشتاد میلیون جمعیت، تولید ناخالص ملیشان سالی 3330000 میلیون دلار است، مال چین با یک میلیارد و اندی جمعیت 4985000 میلیون دلار. نگاهی هم به این گزارش ِ سالیانهی سازمان ملل بیاندازید: http://hdr.undp.org/en/media/HDR_2010_EN_Table1.pdfنوشته اصلی از سوی sonixax
وانگهی حتی اگر واقعا اینطور باشد، چیزهایی به مراتب مهمتر از میزان سودی که سرمایهسالاران میبرند وجود دارد. این نگاه بربرمنشانه که گدا به انتخاب خودش گدا شده و گور پدرش را امروز بیخجالب و با صدای بلند به زبان میآورند چون اپوزیسیون چپ کلهپا شده و کارگران به نظر فلان کاندیدا دربارهی ازدواج همجنسبازان و سقط جنین رأی میدهند. سرمایهداری با سرعتی باورنکردنی در سراشیبی سقوط قرار گرفته، وانگهی کمونیسم/سوسیالیسم هم نشان داده که پخی نیست، و کلا موجوداتی هستیم روبه انقراض!
همینست که میگویید،فرصت مساوی؟ بگذارید بررسی کنیم...
همه چیز مساویست، ولی برای برخی مساویتر است.
در رقابت برای رسیدن از نقطهی 0 به 100، در صورت داشتن ثروت شما از نقطهی 95 شروع میکنید و من از نقطهی منفی ِ 100. آمریکا که البته یک جوک است، 84.9% ثروت این کشور در اختیار 20% بالای جامعه است، و 80% باقی مانده فقط صاحب 15% آن هستند: باغ وحش!
پاسخ با گفتآورد