گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی کوشا نمایش پست ها
ما در این دنیا هیچ سرمایه ای برای باخت نداریم و در مقایسه با ازلیت و ابدیت، زندگی ما تنها با اغماض و کوتاه آمدن می تواند متصف به زمان شود اما اتصاف به بلندزمان
فکر کنم قصد شوخی دارید !
اما این خود فریبی که ذکر کردید چندان هم بی پشتوانه نیست و حتی پیامبر بیخدایان یعنی داوکینز نیز وجود خدا را به صورت قطع و یقین مردود نمی داند.
از طرف دیگر همه خوبی زندگی دنیا گذرا بودن آن است؛ ذات دنیا (تزاحم ماده) با لذت جویی در آن در تضاد است و به قول علمای اخلاق لذت های آن هم نوعی دفع رنج است نه لذت واقعی
حال فرض می کنیم زمانی برسد که بشر نامیرا شود و بتواند محیطی جهت لذت جویی خویش فراهم کند این موضوع
قطعا شامل حال من و شما نمی شود و نمی توانیم از زاویه دیگری دچار خود فریبی شده و به مخالف با حکم عقل و فطرت خویش بپردازیم.
سرمایه‌ای بجز زندگی و بهزیستی خود اتان, نزدیکان اتان و زادمان اتان ندارید؟

شما هماکنون هم تا اندازه‌یِ بالایی نامیرا هستید, اینکه فرزندان و آیندگان شما زندگیِ خوبی داشته باشند برایتان بیگمان بی ارزش نیست, پس اگر
خودفریبی شما در اینجا خوشیِ کوتاه‌زمان و رنج و درد بلندزمان برای خود اتان و آیندگان بیاورد, چگونه خوب و خواستنی میتواند باشد؟