شادباش‌ها، دلداری‌ها، درودها و بدرودها

[مزدك بامداد]

اگر شما براستی ما را فرهیخته می پندارید؛ در گفتمان های مهند تر و پیشرفته تری پیرامون خردگرایی ^۱، می توان بازدادهای سودمند تری نسبت به گفتمان های پیش پا افتاده همچون نقد اسلام نایل آمد. مگر اینکه به عنوان هدفی پایدار؛ بخواهید به خرافه ستیزی اجتماعی بپردازید که من آن را هم مردود می شمارم^۲.
به هر روی؛ موجب افتخار من است اگر به نقد دیدگاه های من بپردازید(ضمن اینکه، هنوز پاسخی به پیامم نداده اید.)

ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــ-
۱. امید است که با پرداختن به جستارهایی مهند و چالش برانگیز؛ بتوان در سطحی فراتر از نقد اسلام، به گفتگو نشست. و لزومی به اختلاف عقیده در بازه بی خدایی و اسلام گرایی نیست؛ در حالیکه
بیشینه آن گفتگوها به جایی ختم نخواهند شد.
۲. این باور من نشات گرفته از سیستم فکری ام می باشد؛ که در آن هرگونه فعالیت اجتماعی در نظریه "آنارشسیم خردگرایی" معنا می یابد.

سخن شما درست است دوست گرامی، ولی از سوی دیگر نمیتوان همواره سالاد خورد, گاهی کله پاچه هم بد نیست.
بزبان دیگر، گفتمان های سودمند، بی برو بگرد، آماج های برتر هستند ولی بایستی همچنین چیزهایی خوشایند تر ( مانند کوبیدن اسلامیست ها برای من) هم باشند تا از یکنواختی و تراز بالای گفتمان خسته نشوم.