من ميخواستم نشان دهم كه به جای فارسی ميتوان گفت پرشين ولی خيلی چيزها هم نميتوان گفت. يعنی به نظر من هر كس نبايد ساز خود را بزند. البته همه آزاد هستند اما اگر ميخواهند كسی حرفشان را بفهمد نبايد زياد افراط و تفريط كنند. پارسی صحبت كردن بايد توسط يك جمع متشكل از تعدادی انسان اديب ترويج شود نه هر كسی در اينترنت يا جای ديگر برای خودش لغت اختراع كند يا رسم الخط خود را داشته باشد. به نمونه خندهدار زير توجه كنيد:
http://www.adabestanekave.com/