مهربد ارجمند، صاحب یک بام و دو هوا که می‌گویند یحتمل شما نیستید؟
از آنجاکه تمام این اراجیف قبیح مستند شده‌اند به «تجارب شخصی»، چالشی که به ذهن من می‌رسد اینست که شاید استارتر این تاپیک(و با کمال اندوه چه بسی شما دوست گران‌ارج)بدلیل ابتلا به انواع شگرف و درمان‌نشده‌ی خودبزرگ‌پنداری و نیز برای محفوظ نگاه داشتن منِ کوتوله‌ی ِ مردسالار ِ زن‌ستیز ِ خود به نحوی نا-آگاهانه فقط با زنان احمق و پائین‌تر از خودتان ارتباط برقرار می‌کنید؟ هیچ به این اندیشیده‌اید؟! برتابیدن زندگی، دوستی و هم‌نشینی با زنی به راستی هم‌قد و قواره‌ی خودمان کار ساده‌ای نیست و به نظر نمی‌رسد شمار زیادی از مردان ایرانی به چنان مرحله‌ای رسیده باشند..
تفاوت‌های فرگشتیک زن و مرد و بطور کلی تمام انواع انسان‌ها از نژادهای گوناگون به اندازه‌ای نیست که بتواند به چیزهای ادعا شده در این جستار بیانجامد. بدیهی‌ست که زنان چند روز در ماه مودی هستند و مردان از بلوغ به بعد بدل به جانور درنده‌ای می‌شوند که هر هفت ثانیه به سکس فکر می‌کند.. مغز زنان در هضم عواطف و عملکرد چندتکلیفی قوی‌تر، و مال مردان در پردازش بصری و حل معما بهتر است ... حال مایلم بکوشید این‌ها را از طریق تفاوت‌هایی از این دست تشریح و اثبات بکنید:
-ناتوانی در تصمیم گیری خردمندانه در شرایط بحرانی
-پرگویی و سخن پراکنی بیهوده
- سوء استفاده از جذابیت های جنسی شان در مقابل نیاز جنسی مردان، در حالی که حدود ۹۰٪ از لذتِ سکس به آنها تعلق دارد
- ناز و اداهای مسخره و منزجر کننده
- غالب بودن احساساتشان بر خرد و منطق
- در ارتباط عاطفی بسیار سبک مغزانه عمل می کنند
- سطحی نگر و ظاهر بین هستند
- ساده و زود باور هستند و اگر این طور نباشند، افریته هستند
- دروغ پسند هستند
- خاله زنک هستند
- در هنگام دشمنی مظلوم نمایی می کنند و از پشت خنجر می زنند؛ به طوری که یک مرد هر چه قدر هم دشمنتان باشد، هرگز چنین نمی کند!
- با آرایش ظاهر و باطن، قصد دارند حقیقت وجودی خود را متفاوت و زیبا جلوه دهند
- از گریه نه به عنوان ابراز احساسات، بلکه در بسیاری از مواقع به عنوان ابزار و سلاح استفاده می کنند
- در بسیاری از شرایط، تن به بردگی مردان می دهند.
- و ...
پاسخ با گفت‌آورد