نمایش نسخه قابل چاپ
به نطر شما خشونت یک بیماری محسوب میشه و باید درمانش کرد یا بخشی پذیرفتنی و بدون مشکل از وجود ماست؟
شفاف سازی:منطور بیماری به معنای رایج نیست چون نه در روان انسان و نه در طبیعت خشونت چیز غیر طبیعی نیست حتی گاهی سودمند هم هست.
دیدگاه پرسشی که مطرح کردم بیشتر روی جامعه مدرن انسان ها وبا رویکردی اخلاقی و تا حدی کارکردی به خشونت نگاه میکنه.
خشونت بیجا نداریم مگر در کسانی که بیمار هستند.
خشونت بجا داریم که راه درمانش روشنه: برداشتن انگیزنده‌هایِ آن
خسته نباشید مهربد جان:))
البته بخشی از موضوع این هست که آیا خود خشونت به جا هست یا نه ولی پرسش مهم تر این هست که خشونت بجا و خشونت بیجا چیه؟
خسته نباشید ندارد, یک شماری آدم کوته‌اندیش راه افتاده‌اند جنبش و پروپاگاندا که مردان ژنتیکی وگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
سرخود «خشن» هستند و نیازمندِ درمان, که در اینجا شایسته بود پیش از هرکاری این دروغ بزرگ را بیاشکارانیم.
خشونت بجا و بیجا هم چیز پیچیده‌ای ندارند, آدمی چه مرد چه زن اگر بیمار نباشد از
خشونت تنها در جایگاه واپسین ابزار برای نمایش ناخوشنودی خود بهره میگیرد, پس همه
دشواری را میتوان به این کاست که ناخوشنودی نامبردهِ آیا نیازمندِ خشونت بوده یا یا نه.
نمونه برمیشماریم: اگر یک مرد پس از رد شدن درخواست سکس خشونت از خود بنمایاند, در اینجا نابجا بوده, هر آینه اگر یک مرد
یا زن در برابر یک بسیجیِ ریشو یا فاطی کماندو که میخواهد به حریم شخصی‌اش تجاوز کند خشونت بنمایاند, سراسر بجا (و شاید نابخردانه) میباشد.
پس همه‌یِ دشواری همانجور که گفتیم به این میکاهد که آیا هنگام رخداد خشونت:
١. خشونت معتبر بوده (رد شدن درخواستِ سکس نیست, تجاوز به حریم شخصی هست).
٢. راه (ابزار) دیگری با کارایی یکسان/همسان در دست بوده یا نه (واگشت {انقلاب} و کشته شدنِ مردم زمانی که راه بازدیسی {reform} بسته نیست ابزار کارای دیگر).
اعتباردهی خشونت بر پایه‌یِ همان آزاد و حقوقِ هر آدم میرود.
در دسترس گذاشتنِ ابزارهایِِ دیگر برای نمایشِ ناخوشنودی نیز بیشتر از خویشکاری‌هایِ (وظیفه‌هایِ) همبود است.
البته این هم سخن چندان درستی نیست،خشونت میتواند اخلاقی و نااخلاقی باشد ولی ربطی به اول و آخر بودن استفاده از آن ندارد.با اینکار بمانند اردک منفعل باید بنشینیم چاقوکشان هر وقت خواستند بیایند سر وقتمان.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
نه, نکته در اینه که نیکسرشتی آدمها زاب پیش‌انگاشتیکه,گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Russell
اگر رفتار نااخلاقی میبینیم باید بپرسیم از کجا آمده و چرا:
گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbodپری جان شما فراموش کرده‌اید انگار، ولی همه ما یک چیزی به نام "وژدان" هم داریم! در کنار آنگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی pary66
نمیشود که آدم همینجوری سر خودش را پایین انداخته و هر کاری میخواهد بکند. اگر من
بخواهم هر کاری بکنم، اگر دیگری بخواهد هر کاری بکند که سنگ روی سنگ بند نمیشود!
این برداشتی نادرست و خام هست که مردم از ترس پادافره (= مجازات) کار درست را انجام میدهند که بس
چرته، به یاد دارم در یکی از شهرهای هلند برای آزمایش یک هفته همه‌ی نشانه‌های راهنمایی رانندگی را
جمع کرده بودند و گذاشته بودند هر کس با دانش خودش از قانونها و بی نگرانی از پادافره در شهر رانندگی کند.
بر پاد چنین پیشبینی‌های نابخردانه‌ای که اگر تابلوی راهنمایی رانندگی نباشد یا اگر ترس از جریمه
نباشد مردم مانند نمیدانم جانور! رانندگی میکنند و یکدیگر را میکشند و زمین به خون کشیده میشود و
این داستانهای سوزناک دیگر، در هفته نامبرده همه مردم در آسایش و آرامش همیشگی رانندگی کردند
و هتا در آمد که بهتر از زمانیکه تابلوها بود رانندگی میکردند، زیرا شمار فراوان
تابلوهای نامبرده بیشتر زمانها به جای کمک "حواس" راننده‌ها را پرت میکرده‌اند!
از آزمایش این فرجامیابی را کردند:شمار تابلوهای راهنمایی رانندگی باید کاهش یابد.ولی یک برداشت دیگری هم میشد کرد:نباید بالای سر مردم حتما "زور" باشد تا کار درست را بکنند.همه آدها به خودی خود نیک‌سرشت* هستند و کار درست را انجام میدهند، نیازی به ترس از یک خدای
(...)
* در زبان پارسی واژه "آدم" همان "هومن" است که از هو+منش گرفته شده، مانند دُژ+منش (—> دُشمن)
که چمی وارونه دُشمن داشته و به چَم کسی است که منش (شخصیت) نیک و والای دارد.
گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbodبرای نشان دادن "نیکسرشتی" آدم نیاز به اثبات داریم!؟ (:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی onali
نخست اینکه، بر پایه‌ی مهاد فیزیک تا نیازی نباشد کسی دستش را هم بلند نمیکند، چه برسد به اینکه برود برای دیگران دردسر کند و رفتارهای دگرستیزانه از خود نشان دهد!
دو اینکه، اگر همچنان قانع نشدید، از دیدِ فرگشت رفتارهای نیک‌خواهانه و دگردوستانه برگزیدگی دارند، زیرا
در جایگاه یک fact میدانیم که اگر آدمی در گذر این چند میلیون سالی که می‌فرگشته
ژن‌های (=کُد نرم‌افزار) نیک‌خواهی و گونه‌دوستی بدست نمیاورده زادمان وی تاکنون از میان رفته بوده است.
نیاگان ما نیاز به همدلی و همکاری تنگاتنگ با یکدیگر داشته‌اند تا بتوانند از پس دشواری‌های
طبیعی و ستیزنده پرگیریک (environmental) بربیایند و همین‌ها به فرگشتِ اخلاقیات راستا داده است.
پس در فَربود (=واقعیت)، آدمی نه تنها نمیتوانسته در برابر دیگران آدگرسان (بی تفاوت) باشد، که
میبایستی فرا رفته و با آنها همخودپنداری داشته و میتوانسته با آنها سازشگرانه و هماکارانه بِـزیود.
اگر هنوز هم شما را قانع نکرده بودید، بنگرید به نگره‌ی بازی‌ها ، در رایانش سود دوسویه شما میبینید که همکاری همیشه برآیند بالاتری دارد —> رویکرد همکاری و سازش کمابیش همیشه برتر از «خودخواهی افزون» یا «دگرخواهی افزون» است.
باز هم اینجا نیکسرشتی (اخلاقی بودن) معادل عدم خشونت در نظر گرفته شده.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
مثلا چیتا غزال را میخورد ما بار اثبات ادعا یا جستجویمان درباره علت پدیده‌ها باید جابجا شود؟
ما دارای رانه‌هایی هم برای خیر و هم شر.
خشونت بسیار وسیعتر و قدیمیتر از آنیست که بخواهیم آنرا چیزی فرعی و ساخت انسان یا پیش پا افتاده حسابش کنیم که بار اثبات در مقابلش قرار دارد.
برای پیشرفت این گفتگو باید :گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Russell
1. خشونت را تعریف کنیم
2. دلایل احتمالی برای رخ دادن آنرا بدانیم
3. شرایطی که در آن رخ داده را برسی بکنیم
و ... تازه آنوقت میتوانیم پیرامون پذیرفتنی یا ناپذیرفتنی بودن آن سخن بگوییم.
منهم مثل مهربد گمان می‌کنم ما موجوداتی نرمخو هستیم که در صورت رها شدن به حال خودمان در محیطی تنش‌زدایی شده با مساعدت و آرامش مشکلات خود را حل میکنیم، اما در صورت محیا بودن شرایط توانایی اعمال اندازه‌ی باورنکردنی از خشونت در ابعادی غیرقابل تصور را داریم(مثلا آشویتس).
این بحث «خشونت مشروع و نامشروع» کمی مشکوک است، اگر همه‌ی ما هیچگاه به اعمال خشونت اقدام نورزیم هیچ بایستگی احتمالی برای استفاده‌های احتمالا اخلاقی از آن وجود نخواهد داشت. اگر کسی با چاقو به شما حمله نکند صحبت کردن از «دفاع از خود مشروع در برابر مورد حمله قرار گرفتن با چاقو» چه موضوعیتی میتواند داشته باشد؟
مرا به یاد ادعاهای جمهوری خواهان آمریکا برای دفاع از حق اسلحه می‌اندازد، «اگر همه اسلحه داشته باشند جرمی اتفاق نمی‌افتد» و ...
خشونت واژه سختیست برای تعریف ولی با وجود اینکه بیانش سخت است گمان نکنم بر سرش چندان اختلافی باشد،مانند پورنوگرافیست،تعریفش سخت است ولی آنرا تا ببینی میشناسی.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
درباره مهم بودن شرایط و علل در قضاوت ما در پذیرفتنی و یا ناپذیرفتنی بودن انهم سخنی نیست.
البته امیر جان شما که آنارشیست هستی و طبیعیست که چنین باوری هم داشته باشی از نظر اجتناب از تناقض ولی خوب من یکی از دشواریهایم با آنارشیسم همین داستان است.خشونت پدیده فراگیریست همینطور که حل مناقشه و آشتی دادن هم وجود دارد و فراگیر است حالا چه در خود ما یا در پسرعموهایمان اینکه یکی را طبیعی و دیگری را غیر طبیعی بدانیم متوجه نمیشوم بر چه اساس است و چرا مثالمان بجای قبایل یانومامو میشود آشویتس؟
صلح یک پدیده دو طرفه است،طرف دیگر هم انسانها هستند نه اشیای بی‌جان و طبیعیست ما وارد بازی میشویم با افراد هوشمندی که بازی ما را میتوانند بخوانند.البته معلوم است رسیدن به تعادلی که همه در آن خلع سلاح شده باشند خواستنیست ولی این روند اگر یکطرفه باشد به خودکشی میماند و اینطور نیست که از خودمان باید شروع کنیم و از این سخنان،مانند این است که برای تغییر جهت حرکت خودروها از سمت راست به چپ ما از خودمان شروع کنیم.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
فردید از "خشونت" همان آفندگری‌ست ؟ نه آفندگری همانگونه که راسل گفت دیرینهیگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
درازی دارد و بدید من طبیعیست ؛ ولی میتوان آن را کنترل کرد !
نبابا اتفاقا اصلش اصلا فمنیستی نیست از روی جنبش های مبارزه با خشونته:)اینجا نشون میده آنتی فمنیسم هم جنبه های جالبی داره ها:))گفت‌آورد:
خسته نباشید ندارد, یک شماری آدم کوته‌اندیش راه افتاده‌اند جنبش و پروپاگاندا که مردان ژنتیکی و
سرخود «خشن» هستند و نیازمندِ درمان, که در اینجا شایسته بود پیش از هرکاری این دروغ بزرگ را بیاشکارانیم
مردان خشن هستند؟!بلی،فقط مردها خشن هستند؟!خیر
انسان ها نیازمند درمان!؟شاید
معیار بیماری چی هست؟!:)مگرنه اینکه ما بخش هایی از روان شناسی رو به خاطر معیارهای بیمار انگاری رد میکنیم؟گفت‌آورد:
خشونت بجا و بیجا هم چیز پیچیده‌ای ندارند, آدمی چه مرد چه زن اگر بیمار نباشد از
خشونت تنها در جایگاه واپسین ابزار برای نمایش ناخوشنودی خود بهره میگیرد, پس همه
دشواری را میتوان به این کاست که ناخوشنودی نامبردهِ آیا نیازمندِ خشونت بوده یا یا نه.
خب چرا ارزش حریم شخصی بالاتر از سکس هست؟:)گفت‌آورد:
نمونه برمیشماریم: اگر یک مرد پس از رد شدن درخواست سکس خشونت از خود بنمایاند, در اینجا نابجا بوده, هر آینه اگر یک مرد
یا زن در برابر یک بسیجیِ ریشو یا فاطی کماندو که میخواهد به حریم شخصی‌اش تجاوز کند خشونت بنمایاند, سراسر بجا (و شاید نابخردانه) میباشد.
پس نتیجه میگیری خشونت در جاهایی بجاست،یکی زمانی که ابزار دیگه ای برای نشون دادن ناخشنودی نباشه و یکی دیگه اینکه بعضی رفتارها رو میشه به خشونت جواب داد؟!:)گفت‌آورد:
پس همه‌یِ دشواری همانجور که گفتیم به این میکاهد که آیا هنگام رخداد خشونت:
اعتباردهی خشونت بر پایه‌یِ همان آزاد و حقوقِ هر آدم میرود.
١. خشونت معتبر بوده (رد شدن درخواستِ سکس نیست, تجاوز به حریم شخصی هست).
٢. راه (ابزار) دیگری با کارایی یکسان/همسان در دست بوده یا نه (واگشت {انقلاب} و کشته شدنِ مردم زمانی که راه بازدیسی {reform} بسته نیست ابزار کارای دیگر).
در دسترس گذاشتنِ ابزارهایِِ دیگر برای نمایشِ ناخوشنودی نیز بیشتر از خویشکاری‌هایِ (وظیفه‌هایِ) همبود است.
بنیاد خشونت به نطر من 3 بخش داره:
1-نیرو
2-تندی کردن
3-ارادی بودن
بنابراین نیرویی که با تندی و سختی و به صورت ارادی وارد میشه اسمش خشونته(برای تعریف خشونت فیزیکی)
خشونت گفتاری 2 و 3 رو داره ولی نیرویی در کار نیست.
برای نمونه مشتی که ناخواسته به صورت کسی میخوره خشونت نیست،چون مشت به صورت ارادی و در نتیجه تندی کردن به شخص نخورده.
یا مثلا دشنامی که حالت دوستانه!:))داره خشونت گفتاری نیست چون تندی نداره.
خب پرسش های تکمیلی در راستای نطرات دوستان
آیا اینها پذیرفتنی هست؟به چه دلیل:
ابراز خشونت در برابر خشونت فیزیکی؟ابراز خشونت در برابر خشونت گفتاری چطور؟
خشونت در برابر رفتاری که خشن نیست ولی ناخوشاینده؟
و در نهایت خود پدیده خشونت در هر حالتی؟
در پست اول گفتم طبیعیه ولی طبیعی بودن دلیلی بر درست بودن اخلاقی نیست.گفت‌آورد:
فردید از "خشونت" همان آفندگری‌ست ؟ نه آفندگری همانگونه که راسل گفت دیرینه‌ی
درازی دارد و بدید من طبیعیست ؛ ولی میتوان آن را کنترل کرد !
در ضمن ممکنه چیزی در گذشته ها کاربرد سودمند داشته باشه(یا در حال حاضر داره)ولی با تغییر شرایط میتونه ماهیتش مشکل زا بشه،مثل پیش داوری:) (اینجا مفهوم بازنگری شده بیماری رو میشه وارد کرد)
اثبات بکنید.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
کمی درنگ کنید:)و البته شاید در تاپیک دیگه ای.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
فقط اینکه دقیقا چه نوع اثباتی میخوای،خشن بودن نیاکان ما یا خشن بودن خود ما؟:)
مهربد جان شوخی میکنی دیگر؟گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
سخن من رو متهم به رسانه‌ای بودن میکنی بعد خودت کلیشه‌ای‌ترین دیدگاه را در مقابلش میآوری که همان بازگشت به کودکی و والدین بد و اینها باشد و یک مقدار هم بحث جبر و اختیار و اینها هم چاشنیش است و گمان نکنم چیزی کلیشه‌ای‌تر از این در رسانه و سینما وجود داشته باشد و خودت هم یک مثال از ادبیات از آن میزنی تازه !!
طبیعیست که کسی منکر تاثیر حوادث گذشته نیست و ما نمیگوییم فرد آلزایمر دارد ولی این سخنان مانند همان بحث فقر را تنها علت دزدی دانستن است که با این فرضیات بزرگ بدون شواهد تجربی چنین بیانش میکنی انگار درباره ریاضی صحبت میکنی.
کلا من این ساده‌سازیهای عجیب مسائل پیچیده را در چپ هیچگاه درک نکرده‌ام !!
متاسفانه تعمیم دادن تجربه های شخصی خواه ناخواه در ما اتفاق میافته و دوستانی که میل به خشونت ندارند یا میل کمتری دارند رفتار خشن دیگران رو ممکنه طبیعی ندونند:)گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Russell
در واقع شواهد بسیاری وجود داره که نشون میده انسان ها از کودکی تمایلات خشن دارند و بخشی از این تمایلات در اثر سازوکارهای اجتماعی نرم میشند:)
Taming Baby Rage: Why Are Some Kids So Angry?: Scientific American
تازه این زمانی هست که ما نخوایم در مورد male-male aggression در بسیاری از موجودات زنده و مهمتر از اون در خوشاوندان نزدیکمون مثل بابون ها و شامپانزه ها حرف بزنیم:)
حالا هرجا هم اسم نر میاد دوستان فکر میکنند فمنیستیه خب عزیزان طبیعت نرهای گونه ما رو خشن تر کرده(نه به حد دیوانه وار البته!)اینکه ربطی به مردسالاری نداره:)
من کجا درباره‌یِ کودکی چیزی گفتم؟ :39:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Russell
گفتم آن چیزی که شما خشم بابخردانه میبینید کمابیش همیشه دشواری‌هایِ انباشته‌یِ آدمی هستند که در یک کنش پایانیِ بیشتر زمانها نااُمیدانه‌یِ خشمگینانه سر بازمیکنند!
هر کدام را که ادعا کرده‌اید: هر دو.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
خشن بودگی یعنی اقدام مستمر به اعمال خشونت(کلامی یا فیزیکی، هر دو را هم بخاطر شما به رسمیت می‌شناسیم).
اثبات بکنید مردان به دلیل مرد بودن خشن هستند.
مردها چرا باید خشن باشند؟ نه فرگشتیک‌وار نه فیزیک‌وار, هیچ جانداری زنده‌ای اگر نیاز نباشد چنانکهگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
بالاتر هم گفتم دستِ خودش را هم بلند نمیکند, چه رسد به اینکه این همه انرژی بسوزاند و الکی خشن باشد.
من اینجا از آغاز درباره‌یِ «خشونت فیزیکی» سخن گفته ام و کار چندانی با روانیکِ آن ندارم.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
زیرا اخلاق‌وارانه برگزیدگی دارد, فرمول ما برای آزادی را که فراموش نکرده اید؟گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
مرزبندی آزادی روشنه:
هر کس آزاد به انجام هر آنڃه است که میخواهد تا زمانیکه خواسته‌یِ او آسیبِ سرراست یا ناسرراستِ بسیار بالایِ فیزیکی به دیگران نرساند.
پس رفتاری که این آزادی را بفروپیچیند نااخلاقی خواهد بود.
آری, خشونت بجا و معتر هم داریم, بگوییم در یک رینگ مُشت‌بازی که هردو سو بجا وگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
خودآگاهانه خشن هستند, یا هتا در چیز دیگری مانند Rough Sex و نمونه‌هایِ همانندِ دیگر.
اینها میتوانند برای بیشتر ما ناخواستنی باشند, هر آینه «بجا» + «معتبر» هستند.
دسته دوم را هم من در واکاوی به نگاه ابزاریکِ خشونت که ببینم چه راه‌هایِ دگرگُزینی برای رویاروی با دشواری
در دست میباشند گردآورم, اگر راهِ آشکار و سودمند دیگری نبود, آنگاه خشونت بسیار هم خواستنی و اخلاقی است.
من چندین تحقیق بسیار مستند و علمی آورده‌ام که در آنها ادعا، و تا اندازه‌ی معقولی اثبات شده ارتباط خاصی میان تستسترون و خشم نیست تا یک افسانه‌ی قدیمی را افشا بکنم. پس از آن ادعا کرده‌ام بخش بزرگی(و برخلاف ادعای راسل و شما، نه تمام)از خشم سرخورده‌ای که در مردان وجود دارد(و برخلاف ادعای راسل و شما کسی منکر وجود آن نشده)برآمده از ساز و کار فرافرهنگی و مشترک در تقریبا تمام جوامع بشری‌ست که بر طبق آن خشم و فرزند خلف آن خشونت، یا یکسره برای مردان پذیرفتنی و ویژگی مثبتی‌ست(مثل ایران) و در مواردی استثنایی منفی تلقی شده، یا همچون غرب تنها بخشی از آن که «کانترپرداکتیو» تشخیص داده شده بار منفی گرفته، و بخشهایی که برای جامعه لازم هستند هنوز بطور سیستماتیک در پسربچه‌ها تقویت و تشویق می‌شوند.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
راسل گرامی همینطور بیمهابا وارد معرکه شدند که این انکار طبیعت و فرگشت است، و افسردگی بدلیل روزی ده ساعت کار بیرون از خانه مگر میتواند به نحوی منجر به خشونت جسمی که تنها راه برون‌فکنی این فشار است بشود و ... انصافا یک نگاهی به این چند صفحه بحث بیاندازید، ببینید ما برای قرار دادن عنوان دفاع از حقوق مردان ناچار به روبرو شدن با چه مقاومت بی‌جایی هستیم.
کجا من بیمهابا وارد شدم امیرجان؟گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
شما معنای طبیعی را بطرز جالبی عوض کردید و بجایش بحال خودمان رها شویم را آوردید که انگار مثلا فضایی‌ها دارند در کار ما دخالت میکنند وگرنه ما خشونت نداریم !!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
بقول خودت انصاف هم خوب چیزیست.
سخن بر سر تستسترون رو من همان پست اول گفتم یک بحث فرعیست که میشود درست یا غلط باشد و من در آن سخنی ندارم حتی در انتظار جامعه و کنترل خشونت برای مصارف جامعه هم سخنی نرفت،تمام بحث من درباره این تجمع دراز مدت سرکوب احساسات است که بر اساس تصور هیدرولیکی قرار است جمع بشود بترکد.من هم میپرسم ایران باید 100 بار با این حساب با خاک یکسان شده باشد در اثر خشم و خشونت.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
منظور برداشتن محرک‌های غیرطبیعی‌ست، زمانی ما به راستی با محدودیت منابع روبرو بوده‌ایم و ساختار کنونی جوامع با آن احتیاجات آن دوران تطابق داشته، امروز اما چندین برابر نیاز کُل جمعیت بشر همه نوع منبع در اختیار داریم، برای هر مردی یک زن هست، برای هر شکمی غذا هست، برای هر شخصی امکان ساخت خانه هست، برای حل هر اختلافی امکان چاره‌جویی منهای خشونت هست.. اما چنین نمیشود، نه بخاطر «طبیعت» بدوی و بکری که با پیشرفت تمدن ما سر جنگ دارد، بدلیل تمدنی که حاضر نیست به مرحله‌ی بدیهی و طبیعی بعدی پیشرفت خود برسد.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Russell
:e00e:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Russell
منهم مخالف «تجمع» احساسات و یا تشدید آنها بر اثر سرکوب هستم، اصلا کُل ادعای من بر این مبنی استوار است که انسان ناگزیر به تخلیه روانی خود است و اگر از یک روش به هر دلیلی نتوانست، آنرا به روش دیگری تجسد می‌بخشد. اما همچنین بدیهی‌ست که انکار خود خویشتن برای مدتی طولانی میتواند به بحران هویت منجر بشود و خود مایه‌ی عذاب جدیدی فراهم بیاورد.
یک بانویی بود که روانشناسی می‌خواند در این انجمن؟ ای کاش در این بحث شرکت بکنند.
راسل جان در ایران روز به روز هم دارد این خشم سر باز میکند, پس برای چه میاندیشید مردم این همه بدخو و اخمو و طلبکارانه برخورد میکنند؟ اینها خشم انباشته شده است دیگر!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Russell
انباشتگی اگر این اندازه آماجمند بود که گردآید گردآید ناگهان انقلاب شود همه خوش و خرم بشوند که
ما غم نداشتیم, بجایش این خشم خودش را در زندگی روزانه‌یِ ما باز میکند و در همان دعواهای خانوادگی و کاری و ... میبینیم.
مهربد جان خشونت یک پدیده بسیار پیچیده است و این نگاه به آن بسیار ساده انگارانه.مثلا در آمریکا با وجود بحران اقتصادی از سال 2008 جرائم خشونت آمیز رو به کاهش بوده برای بیش از یک دهه.بد اخمویی هم هزار عامل میتواند در آن نقش داشته باشد مثل نبود شرایط مناسب زندگی و این دیدگاه که انسانها دیگ بخاری هستند که سوپاپشان باز نشود میترکند ادعای بسیار بزرگیست که من نسبت به آن بسیار شکاک هستم.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
در کل بگمانم یکی از دلایل برداشت اشتباه از موضع من اینست که من اینجا موضعم شکاکانه است و در واقع مهربد و امیر دربرابر آندد و ایرانبانو هستند اینست که من با بخشی از سخن دو طرف موافقم با بخشی مخالف.
اینجا بحث خوبی از نظر روانشناسی و بر اساس آمار درباره پدیده خشونت شده.
راسل من کمی جستجو کردم و چند مقاله‌ی مرتبط پیدا کردم. نخست به تحقیق جالبی برخوردم درباره‌ی کشف ژنی که محرک خشم و خشونت در زنان است: 'Angry Gene' Could Help Spur Hostility
یکی دیگر هست که بر طبق آن اشخاصی که خشم خود را فرومی‌خورند، احتمال بسیار بالاتری برای ابراز رفتار خشونت‌آمیز به هنگام مستی دارند: People who suppress anger are more likely to become violent when drunk
و یک تحقیق جالبتر درباره‌ی گستره‌ی خشم در گروه‌های مختلف اجتماعی:
Mad as hell? New discoveries about the experience of angerگفت‌آورد:
Younger people experience more frequent anger than older adults. This is mainly due to the fact that younger people are more likely to feel time pressures, economic hardship, and interpersonal conflict in the workplace (three core stressors that elevate anger levels);
Feeling rushed for time is the strongest predictor of anger, especially the "low-grade" forms like feeling annoyed;
Having children in the household is associated with angry feelings and behaviour (i.e., yelling) and these patterns are stronger among women compared to men;
Compared to people with fewer years of education, the well-educated are less likely to experience anger, and when they do, they are more likely to act proactively (e.g., trying to change the situation or talking it over);
Individuals who experience more financial strain tend to report higher levels of anger. This relationship is much stronger among women and younger adults.
یک مقاله هم پیدا کردم که در کمال شگفتی ادعای مهربد مبنی بر تجمع خشم و تصور مشترک و مخالف من و شما را رد میکند:
Painful consequences of anger suppression. [Emotion. 2007] - PubMed - NCBIگفت‌آورد:
The authors experimentally examined the effects of anger suppression on pain perception. On the basis of ironic process theory, they proposed that efforts to suppress experiential or expressive components of anger may paradoxically enhance cognitive accessibility of anger-related thoughts and feelings, thereby contaminating perception of succeeding pain in an anger congruent manner
قیمت آن کمی گران (12 دلار) است اگرنه آنرا می‌خریدم. :e414:
یک نگاهی بیاندازید، نظرتان چیست؟ دوستان نیز همینطور.
نوبت به روانشناسی که می‌رسد تئوریها و آزمایشات آنقدر متناقض هستند که آدمی متحیر میماند.. وانگهی این تحقیقات و مطالعات دستکم بهتر از نظریه پردازی تنهاست.
تحقیقات درباره "تخیل قتل" هم جالب هست در این رابطه:
گفت‌آورد:
Buss’s homicidal fantasy research revealed that 91 percent of men and 84 percent of women have had at least one vivid fantasy—often intense and astonishingly detailed—of committing murder.
Feature Story: The Murderer Next Door: Psychologist explores the circumstances and motives that push people to kill
ای جیگر من:))مگر من مدعی شدم تستسترون باعث خشونت در مردان هست،آیا این تاپیک ربطی به اون موضوع داره؟!آیا کسی در این مورد اینجا چنین ادعایی کرد؟!:)گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
جدای این آنتی فمنیسم شما داره بحث رو به سمت تاپیک های دیگه میبره در صورتی که هدف من ارائه یک دیدگاه فارق از تعصبات جنسیتی و در مورد کل انسان هاست.
این بزرگ خیلی ابهام داره،اگر اونقدری باشه که بتونیم اثرات فرگشتیک رو نادیده بگیریم من باهاش مخالفم و پزوهش هایی که گذاشتی هم چنین چیزی رو نمیرسونه مگرنه با ماهیت و اثر زیادش مخالفتی ندارم:)
در ضمن این سازوکارهای فرهنگی با نمونه های طبیعی(تا حدی)همخوانی دارند،آیا در اونها هم سیستم های اقتصادی و ناعادلانه جامعه باعث چنین چیزهایی شدند؟!:)) (به زودی پژوهش مرتبطش رو میزارم)
نکته:انگار پستت رو مهربود عزیز جا به جا کرده و بخشیش ممکنه سوتفاهم پیش بیاره ولی همچنان اون پزوهش های مرتبط با تستسرون به این تاپیک نامربوطه:)
نکته 2:انگار مهربود جا به جا نکرده من از مهربود عذر میخوام:))
پس که جابجا کرده؟ من این پست را در همان جستار مربوطه زدم نمیدانم چه شد از اینجا سردرآورد؟ :e01a:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
یکی از دیدگاهی که در این مورد به نطرم جالب اومد و از مدت ها پیش ذهن من رو مشغول کرده بود،دیدگاه های این موسسه هست.
Violence is an Epidemic | Violence Interruption | Cure Violence
این موسسه بیش از اونکه از لحاظ اخلاقی به ماجرا نگاه کنه خشونت رو به عنوان یک اپیدمی مطالعه میکنه و باور داره اگر اثبات کنیم خشونت مثل بیماری های اپیدمیک هست بنابراین راه های درمان کلینیکی(مطمئنا رفتاری نه دارویی:)) ) و مبارزه با این اپیدمی باید وجود داشته باشه.
به بیان ساده تر هر مقدار خشونت بیشتر بشه،سیر خشن شدن اعضای جامعه هم بیشتر میشه و هر مقدار حجم خشونت کاهش پیدا کنه شمار کمتری از آدم ها احتمال بروز رفتار خشونت آمیز رو دارند.
فتیله اومد پایین چرا،تازه میخواستم چیزهای جالبش رو بزارما:))
این پژوهش که روی موش ها هست نشون میده در بعضی حیوانات خشونت و مبارزه گاهی به تنهایی خوشی آور میشند و لذتی مشابه سکس ایجاد میکنند:))
Humans Crave Violence Just Like Sex | LiveScience
البته ممکن هست این خشونت در ابتدا یک هدف فرگشتیک داشته باشه،مثلا در دفاع از قلمرو یا دفاع از فرزندان توسط مادر،ولی با گذشت زمان و پاداش داده شدن به این فرایند فرگشتیک،خود خشونت تونسته باشه به عنوان یک عامل خوشی آور بدون کارکرد لزوما سودمند در فرگشت موندگار شده باشه.
دیدگاه این لینک رو هم تا حدی میپسندم که به جای اینکه انسان ها رو ذاتا خشن یا ذاتا صلح جو در نطر بگیریم،یک ویژگی بینابین بیولوژیک بهشون بدیم و محیط رو عامل برانگیحته شدن و تقویت یکی از دو رفتار بدونیم.
Peace or War? How Early Humans Behaved | LiveScience
آندد نظرت درباره‌ی تحقیقاتی که من قرار دادم چیست؟ اگر زمان دارید یک نگاهی به این پیوند بکنید:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی undead_knight
Steven Pinker’s The Better Angels of Our Nature: Why should you believe in world peace? - Slate Magazine
اگر علاقه داشتید خود کتاب را اینجا آپلود کردم:
Steven Pinker - The Better Angels of Our Nature - Download - 4shared - Amir2591 M
من البته هنوز آنرا نخوانده‌ام کمی گرفتاری زیاد است، در آینده به آن می‌رسم. بسیار جالب به نظر می‌رسد.
اونها رو سرسری نگاه کردم ولی این به نطر جالب میاد مثل اینکه مجبورم آنا کارنینا تولستوی رو رها کنم:))گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
البته مقاله منتخب بیشتر در مورد آمار خشونت حرف زده بود(شاید در کتاب شرح بیشتری باشه)ولی همچنان پذیرفتنی بودن خود خشونت برای من جای پرسش اساسی داره:)
خشم و خشونت را در گستره (حوزه) شخصی خود باید حتماً درمان کرد.
ولی خشونتی که در همبود هست را باید پذیرفت. چون نمی توانیم به ویر دیگران راه یابیم!
هرچه خودمان بیشتر خشمگین و دژم باشیم، خشونت در دیگران را بیشتر می سُهیم.
و هرچه خود آرامتر باشیم کمتر در برابر خشم دیگران آسیب می بینیم.
البته گاهی اگر هم یکی خواست پررو بازی در بیاورد باید بنشانیم سر جایش ولی دیگه دنبالشو نگیریم.
پارسیگر