نوشته اصلی از سوی 1900
نه بانو بهبود نگشت
بیماری های من خرکی هستن یا نمیگیرم یا اگر می گیرم تا پای قبر می بره منو
شاید فقط مهربد دسترسی داره به تغییر نام....
نه بانو بهبود نگشت
بیماری های من خرکی هستن یا نمیگیرم یا اگر می گیرم تا پای قبر می بره منو
شاید فقط مهربد دسترسی داره به تغییر نام....
نِشان‌ها:
نه کاربر فیلو، اینجا نیاز به داغ شدن و شلوغ شدن دارد. اینکه در یک جای سرد و تاریک بنشینیم برای خودمان بفلسفیم که خوشی‌ای ندارد.
شما هم بجای این همه ژرف اندیشی بهتر است که کمی روی اندیشی نموده و به داغ شدن اینجا کمک کنی، اگر نه که دلسردی مایه‌ی از میان رفتن همیشگی اینجا خواهد شد.
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
نِشان‌ها:
من نمیدانم چگونه، ولی من هم همین امروز برگشتم و دیدم که درست همزمان با برگشت آلیس شده!
از همه دوستان سپاس که اینجا را همچنان داغ و زنده نگه داشته‌اند.
شوربختانه من همچنان کمی درگیر هستم + یک شکست عشقی داشتم و اندکی افسردگی هم آنجا هست، ولی در کنار آن خوشنودم که دوباره به اینجا دسترسی دارم.
—مزدک بامداد
بابا مهربد عزیز
خوش اومدی به خونه
چه خبری بهتر از این
واقعا خوشحال شدم
اتفاقا همین امروز گفتم مهربد همین روزاست که بیاد
من هم درگیر یک مشکل عشقی هستم که یک سر دراز داره
امیدوارم که از این افسردگی ها و خستگی ها و مشکلات هر چه زودتر عبور کنید
نِشان‌ها:
منم درگیر مشکلات عشقی ام، البته حل شد و یه جورایی الان درگیر شکست عشقی ام
چقد تهران نسبت به بقیه شهرای ایران خوبه، هم خود شهرش و هم فرهنگ مردمش... هرچی امکانات هم هست که مال اونجاست.
نِشان‌ها:
نیمی از زندگی ما گویا با این مشکلات میخواهد بگذردمنم درگیر مشکلات عشقی ام، البته حل شد و یه جورایی الان درگیر شکست عشقی ام
—مزدک بامداد
نِشان‌ها:
اکنون که سخن از اینگونه مشکلات شد به ذهنم آمد جُستاری براه بیاندازیم تا فرتورهـآ و سُروده های عاشقانه و رُمانتیک خود را در آن بگذاریم !
این هم شیوه‌ایست برای رویارویی با داستان!
بد نیست دوستان بگویند خودشان هنگام شکست عشقی چه میکنند یا کرده‌اند.
پ.ن. این مورد ما سر دراز دارد و نمیخواهد پایان یابد. این یکی آزاردهنده‌ترین بخش داستان برای من است. اگر رویکرد روشن باشد و بدانیم
همه چیز پایان یافته میتوانیم سر زندگی خودمان برگشته و یک کاری بکنیم، ولی اینکه نمیدانیم همه چی آیا پایان یافته یا نه مایه‌ی سردرد است.
—مزدک بامداد
نِشان‌ها:
آغازگر جُستار
وقتی چنین میشود که مهر و علاقه از میان رفته اما عادت مانده: از دعواهای بی‌مورد شروع میشود، با قهرهای کوتاه مدت ادامه پیدا می‌کند و با جدایی آمیخته به ستیز ختم میشود.
زنده باد زندگی!
نِشان‌ها:
یک داستان عاشقی هم درباره آموزگار ادبسار یا همچین چیزی داشتی ممد؟
—مزدک بامداد
هم‌اکنون 4 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 4 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفت‌آورد
