نوشته اصلی از سوی Dariush
نمی‌خواستم جلوی دوستان بگویم، ولی شما مرا مجبور کردی که بگویم همینکه دانستی می‌خواهم بیایم آنجا بهانه‌ی امتحانات را گرفتی؛ یادت که هست؟
همون موقع گفتم بیا که و اینکه شوخی کردماز قدیم گفتن تعارف اومد، نیومد داره
نمی‌خواستم جلوی دوستان بگویم، ولی شما مرا مجبور کردی که بگویم همینکه دانستی می‌خواهم بیایم آنجا بهانه‌ی امتحانات را گرفتی؛ یادت که هست؟
همون موقع گفتم بیا که و اینکه شوخی کردم
من تازه پیامتون رو دیدم شرمنده بابت تاخیر + قبلتر گفتم به خودتون که، پسرم شدیدا به من وابسته هست و این وابستگی باعث شده مکانهایی که من نباشم رو با سختی بپزیره ..چندین سال پیش همسر یکی از دوستانم غرق شد در دریا. خیلی عذاب کشید دوست من. از همون زمان یک ترسی دارم از دریا .در یکی از سفرهای جنوب هم یک اتفاق باعث شد تا وحشت از دریا رو خودش حس کنن
هنگامی که کسی آگاهانه افکار تو را نمی فهمد
خودت را برای توجیه خسته نکن . . .
ویوی جان، مرا نترسان از این حرفها. من از تعارف و اینها هیچ هراسی ندارم. اگر حقیقتا مایل هستی که بیایی، از راه‌های ارتباطی دیگری که هست میان‌مان، هماهنگ کنم باهات؟
به باورِ من بچه‌ها بیش از اینکه از ما الگو بگیرند، از خوشان الگو می‌گیرند. به نظرم بهتر است آنها را در جمع دیگرِ بچه‌هایی که در حالِ شنا هستند(مثلا در استخر) ببرید و به او بازی‌های شادمانه‌ی دیگرِ بچه‌ها در آب نشان دهید. بچه‌ها، به خصوص پسرها، حاضر نیستند پذیرندکه در برابرِ دیگرِ دوستان و هم سن و سالهای خود کم بیاورند و زمانیکه دیگر دوستانشان را می‌بینند که بی هیچ ترسی در آب غوطه می‌خورند، مطمئنا اعتماد به نفسِ بیشتری پیدا میکنند و ترسشان کمتر میشود. اما تا آنجا که می‌توانید از تاکید و زیرِ نظر گرفتن پرهیز کنید و او را به خود واگزارید؛ تنها از دور او را در نظر داشته باشید. اگر در فشار قرار گیرد ممکن است فکر کردن و رها کردنِ آن هراس‌ها برایش غیرممکن شود. یادم هست پدرم در ده سالگی که از شنا کردن خیلی میترسیدم، مرا به رودخانه‌ای برد و گفت شنا کن، گفتم برادرم کجاست؟ گفت او دیروز همینجا یک ساعت شنا کرد! چند لحظه بعد خود را درونِ رودخانه یافتم و پی بردم که چه اندازه ترسم از شنا و غرق شدن بی‌جهت بوده.
در ضمن، دریا برای شروع خیلی زیاد است! از استخرها یا روخانه‌های کم‌عمق شروع کنید خیلی بهتر است.
Confusion will be my epitaph
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
And laugh
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying
.Yes I fear tomorrow I'll be crying
سپاس دقیقا مواردی که اشاره کردید را انجام دادیم ترس او به قدری زیاد هست که حتی دوستان کوچکتر از خودش هم نتوانست ترغیبش کند که استخر میتواند خطرساز نباشد چند جلسه ی آخر ،با اصرار پدرش میرفت. بعد از چند ماه ،تنها کاری که میکند با ترس و لرز گوشه ای از استخر میایستد و تمام... + شنادر دریا نبود.اتفاقی رخ داد که باعث وحشتش شد.در ضمن ترس من از خودِ موجودیت دریا نیست..ترس از دست دادن عزیزیست که دریا واسطه اش شود...
هنگامی که کسی آگاهانه افکار تو را نمی فهمد
خودت را برای توجیه خسته نکن . . .
اگر چنین است، پس بهتر است او را نزدِ روانکاو ببرید. تمامِ آن توصیه‌ها برای مواقعی بود که یک هراسِ معمولی در او باشد. اگر حاد باشد، باید در درازمدت و زیر نظرِ روانکاو با او کار شود.
Confusion will be my epitaph
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
And laugh
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying
.Yes I fear tomorrow I'll be crying
نظر شما محترم
اما همه ایرانی ها که اینطوری نیستند.من فکر میکنم وقتی ایرانیان زرتشتی بودند در دین زرتشتی خود متعصب بوده اند و و الان هم که بیشتر شون شیعه هستند هنوز هم تعصبی برخورد میکنند.البته نمیتوان گفت که همه اینجوری هستند!
وقتی که یک کشور به کشور دیگری حمله میکند فرهنگ کشور غالب در فرهنگ کشور مغلوب تزریق میشود.
شرایط فعلی کشور نشان میدهد که مردم ایران مردمی بسیار ساده هستند!اگر الان رژیم اعلام کند امام زمان ظهور کرده بیشتر مردم باور میکنند.برای اثبات ساده بودن مردم شما زیارتگاههای شیعه را ببینید.مثل حرم امام رضا وووو.مردم اینقدر ساده هستند که پول زبون بسته رو میدن به اخوند جماعت.وقتی هم که شما بگید که این کار عوام فریبی است مردم توجیه های بی سر و ته در موردشون میگن و این نشون دهنده این است که خیلی از ایرانی ها تعصبی هستند.این چیزایی که میگم از تجربه ای هست که بدست آوردم.
با این بچه با این پیش فرض ذهنی باید صحبت کرد که تو مانند خیلی کارهای دیگر که دوست نداری از این هم بدت می آید مثلاً از نقاشی با رنگ روغن خوشت نمی آید از دریا و آب و رودخانه و حوض هم بدت می آید ؛می دانی برای اینکه این بچه را با آب آشتی داد ، نیاز به محبت عاطفی دارد نه محبت مادری که همه مادرها دارند یک حس ویژه دوستی که بفهمد درکش می کنی بگوییش (مستقیم ، غیر مستقیم حتی با چشمانت ) و بفهمانیش که عزیزم من هم از آب می ترسم بیا تن خشک و بی روح خود را به آغوش پر مهر آب بدهیم و با ملکه آب ها دوست شویم او از ما نگهداری می کند او در آب ها مراقب ما هست ، سعی نکنید از واژه هایی استفاده کنید که ذهن ناخودآگاه او را فعال می کند و دوباره در خودش فرو می رود .
باید هم هیجان داشته باشد با یک زنخوار سریالی بالفطره!
این زن‌خوارگی آن یکی را که پراند رفت؛ ببینم تا کجا قرار است دستاوردهای فوق‌العاده‌ی خود را نصیب‌مان کند.
شاملِِ شما نمی‌شود آلیس جان؛ دوستان در برابرش مصون هستند.
Confusion will be my epitaph
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
And laugh
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying
.Yes I fear tomorrow I'll be crying
+
به واسطه ی یکی از دوستان با روانکاو هم مشورت کردیم (البته نه در محیط کاری، صحبتی دوستانه در محیط منزل)
ایشون توصیه کرد من همراهی اش کنم در جلسات شنا
خب عملا در اون استخر مقدور نبود
فعلا منتظریم ماه رمضان تمام شود....
هنگامی که کسی آگاهانه افکار تو را نمی فهمد
خودت را برای توجیه خسته نکن . . .
هم‌اکنون 61 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 61 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفت‌آورد
