هایده (روزهای روشن)
همه عزادار سر به گریبون
مردا سر دار ، زنا توی زندون
نه توی آسمون ، نه روی زمینیم
انگار که خوابیم ، کابوس می بینیم
آخه تا به کی آروم بشینیم ؟
حسرت بکشیم گریه ببینیم
ای زن تنها مرد آواره
وطن دل توست ، شده صد پاره
پاشو کاری کن فکر چاره باش
فکر این دل پاره پاره باش
Haideh( Roozaye Roshan)