نمی خواهم چون سقراط و افلاطون و ارسطو به دنبالِ معنای دقیق "جوانمردی" بروم چرا که شدنی نیست. اما می توان دستکم هر آنچه را که در عالم جوانمردی نمی گنجد را شناسایی کرد! برای نمونه در عالم جوانمردی سزای بدی، بدی نیست! و کسی را تنها به خاطر آنکه عقیده اش متفاوت است دشمن نمی خوانند. و دروغگویی و تحریف در مرام جوانمردان نیست!
جوانمردی از دین بر نمی خیزد همانطور که اخلاق از دین برنمی خیزد. شاید دین بر روی آن تاثیر بگذارد و سمت و سویش را مشخص کند اما ریشه ی جوانمردی در دین نیست! چه بسیار بی دینان ِ جوانمرد و دینمداران نا جوانمرد!
اگر قرار بود که همیشه سزای بدی ، بدی باشد! پس آنگاه انسانها وارد یک چرخه ی پایان ناپذیر انتقام می شدند و نسلشان قرن ها پیش منقرض می گردید. پس آنچه که سبب ثبات و پایداری و دوام آدمیت و انسانیت شده است همین جوانمردی است و بس.
هر چند ایکاش آنها که معتقدند سزای بدی ، بدی است تنها بدی را با بدی پاسخ دهند در حالیکه در بیشتر موراد اینگونه افراد در تشحیص نیکی و بدی درمانده اند و گاه نیکی را با بدی پاسخ می دهند.
پاسخ با گفت‌آورد