نوشته اصلی از سوی
Reactor
چرا ندارد؟ اگر شما هدفتان از درس خواندن بدست آوردن درآمد بیشتر باشد چه؟
روشنه که پیشبردگرایی[1] است, ولی پیشبردگرایی ای است در راستای رسیدن به چیزی که خودش پیشبردانه نیست, پس کسیکه
بجای زمان دورریختن برای درس خواندن (که سرانجام اش به کاری بیهوده میرسد) یکراست به پیشبردگرایی روی میاورد پیشبردگراتر است.
به سخن دیگر, اگر بپذیریم درس خواندن بیهوده است, پس شما درس میخوانید که مشتی آدم دیگر که میپندارند درس
خواندن بیهوده نیست را متقاعد کنید تا به آماج[2] اتان برسید و پس پیشبردگرا بوده باشید, هر آینه یک رویکرد پیشبردگراتر میگوید که شما بجای متقاعد
کردن دیگران میتوانید رویکردی پیشبردین[3] در پیش گرفته و یکی از آن کسانی باشید که دیگران برای متقاعد کردن اشان میکوشند و همچنان به آماج خودتان برسید.
روشنه بیشتر زمانها دومی بهتر و گاه نیز یکمی, ولی هتا اگر براه یکمی هم به آماج دستیافتیم باید از دوباره‌یِ چرخه‌سازی فرایند برای دیگران پیشگیری کنیم.
نوشته اصلی از سوی
Reactor
یعنی من اگر بدانم که چگونه پفک بخرم ولی ندانم چطور و چگونه میشود پول بدست آورد تا پفک خرید پراگماتیست بوده ام؟
اینکه شما بدانی چگونه پول بدست بیاوری هم خودش میشود پیشبردگرایی دیگر! (:
بجای پفک خریدن بگذار: "راه اندازی یک برنامه‌یِ رایانه"
اینکه شما بدانی چگونه این برنامه را راه بیاندازی میشود پیشبردگرایی, این چگونه میتواند گاه
ساده باشد مانند پفک خریدن, میتواند گاه پیچیده باشد مانند راه اندازی یک برنامه‌یِ رایانه‌ای, راهدانی[4] آن = پیشبردگرایی
راه‌هایِ آن نیز ببایست وابسته به خودتان نیستند, برای راه اندازی برنامه‌یِ بالا شما میتوانید:
خودتان بیاموزید و راه بیاندازید.
یکی دیگر را بیابید تا برای اتان راه بیاندازد.
یک نرم افزار دیگر که نیاز به راه‌اندازی ندارد و همان کار را میکند بیابیید.
...
پیشبردگرایی[1] تنها میخواهد کار را چنانکه از نام آن برمیاید پیش ببرد و کوچکترین مهندی‌ای[5] به بزیبایی و اصالت و .. نمیدهد.
نوشته اصلی از سوی
Reactor
ولی من فکر میکنم پراگماتیسم به این صورت میشود:
من میخواهم پفک بخرم. پس هر راه ممکن و عملی که به پفک برسد رو امتحان میکنم. راه افرادی که قبلا به پفک رسیده اند اولویت دارد. برای خریدن پفک من نیاز به پول دارم. پس هر راهی که به رسیدن به پول ختم شود راه من است. این راه ها میتواند شامل درس خواندن و تحصیلات عالی و کار مثبت فکری و یدی کردن یا کار سیاه کردن مثل دزدی, قاچاق و قتل و غیره شود.
یک پراگماتیست کامل طبق تعریف و در تئوری میتواند برای رسیدن به خواسته اش هر کدام از این روش ها را انتخاب کند.
پیشبردگرایی در نگاه من یک رویکرد بیشتر نیست, رویکردی که تنها آماج[2] آن پیش بردن و رسیدن به خودِ آماج است (پیشگیری از دخالت دیگر رویکردها, مانند
رویکرد زیباییشناسی[6], رویکرد اصالت‌گرایی, رویکرد let's reinvent the wheel, رویکرد Invented here, but let's reinvent it anyway: IHBLRIA - The Daily WTF
Please Reinvent The Wheel
Not Invented Here
شما هر آماجی داشته باشید, راه رسیدن دارد, راه دانایی دارد, راه شناخت دارد و ..., پیشبردگرایی بیشترین وابستگی را به راهِ رسیدن دارد و
ارزشی به دانایی و شناخت دقیق از فرایند نمیدهد. نمونه‌یِ روزانه آن, اگر یک برنامه‌یِ رایانه‌یِ شما از کار افتاد (hung), اینکه شما
بدانید assembly چیست و برنامه چرا و کجا ایرنگ[7] داده بد نیست, ولی اینکه بدانید چگونه میشود آنرا دوباره راه انداخت = خوب (از دیدگاه پیشبردگرایی[1]).
نوشته اصلی از سوی
Reactor
اگر هم چرایی و خود یک چیز را بدانیم و هم بتوانیم آن را بکار بگیریم چه میشود؟
آنگاه میشوید یکی از آن دانشمندان پیشبردگرا که بسیار کم درباره اشان میخوانیم!
----
1. ^ آ ب پ piš{pišvand}+bord+gerâ+yi::Pišbordgerâyi || پیشبردگرایی: فلسفه‌یِ کاربستی Ϣiki-En Pragmatism
2. ^ آ ب Âmâj || آماج: نشانه‌یِ تیر: توده‌یِ خاکی که نشانه‌یِ تیربر آن نهند. Dehxodâ Target
3. ^ piš{pišvand}+bord+in{pasvand}::Pišbordin || پیشبردین: کاربردی, کاربستی, عملی Pragmatic
4. ^ râh+dân+i{pasvand}::Râhdâni || راهدانی: آگاهی داشتن از راه و رسم چیزی; دانستن راه Dehxodâ, Ϣiki-En Know-how
5. ^ meh+and+i{pasvand}::Mehandi || مهندی: اهمیت Ϣiki-En, Ϣiki-Pâ Importance
6. ^ Zibâyišenâsi || زیباییشناسی: شناخت زیبایی; دریافت زیبایی Ϣiki-En Aesthetics
7. ^ Irang || ایرنگ: خطا; لغزش MacKenzie Error
پاسخ با گفت‌آورد
