• Empty
  • قاطی کردم
  • مهربون
  • موفق
  • متعجب
  • مریض
  • مشغول
  • معترض
  • ناراحت
  • هیچ
  • کنجکاو
  • کسل
  • گیج شدم
  • گریه
  • پکر
  • اخمو
  • از خود راضی
  • بی تفاوفت
  • بد جنس
  • بد حال
  • خونسرد
  • خواب آلود
  • خوشحال
  • خجالتی
  • خسته
  • دلواپس
  • رنجور
  • ریلکس
  • سپاسگزار
  • سر به زیر
  • شوکه
  • شاد و سر حال
  • عاشق
  • عصبانی
  • غمگین
  • غافلگیر
  • User Tag List

    نمایش پیکها: از 1 به 10 از 61

    جُستار: دربارهء توافق هسته ای اخیر

    Hybrid View

    1. #1
      مدیر تالار
      Points: 424,596, Level: 100
      Level completed: 0%, Points required for next Level: 0
      Overall activity: 0%
      دستاوردها:
      First 1000 Experience PointsGot three Friends
      گاز نگیر!
       
      متعجب
       
      sonixax آواتار ها
      تاریخ هموندی
      Oct 2010
      ماندگاه
      کره ی زمین
      نوشته ها
      9,105
      جُستارها
      110
      امتیازها
      424,596
      رنک
      100
      Post Thanks / Like
      سپاس
      47,087
      از ایشان 15,109 بار در 7,094 پست سپاسگزاری شده است .
      یافتن همه‌یِ سپاسهای گرفته شده
      یافتن همه‌یِ سپاسهای داده شده
      Mentioned
      89 Post(s)
      Tagged
      0 Thread(s)
      گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی kourosh_iran نمایش پست ها
      دوست عزیز این حرف کلی و مطلق، بنظر بنده تاحد قابل توجهی اغراقه.
      سلاح اتمی هم محدودیت های خودش رو داره و پاسخگوی هر سناریو و هر دفاع و حمله ای نیست. جای خودش اگر درست استفاده بشه بله خیلی کاراست ولی نیاز هست که بقیهء فناوریها و مسائل و پارامترهای درگیر هم کنارش باشن تا به اون کارایی حداکثری خودش برسه، وگرنه در حد چند سناریوی کلاسیک و قدیمی و دیوانه بازی باقی میمونه که بیشتر برای تبلیغات و باج گیری در شرایط غیروخیم استفاده میشه از جانب دو طرف.
      سلاح اتمی که کشورهای درپیت درست میکنن نسبت به اونایی که آمریکا و روسیه و غیره دارن از درجهء قدرت کمتری برخورداره و از نظر حجم و وزنش مشکل داره تعدادی هم که میتونن بسازن و ذخیره کنن برای مدت لازم معمولا زیاد نیست. بعد میخوان مثلا با هواپیما یا سر موشک بذارن بزنن که اونم فناوری داریم تا فناوری و وقتی دقت و اطمینان هدفگیری و اصابت کم باشه، بازدارندگی و تاثیر این سلاح هم به میزان قابل توجهی کاهش پیدا میکنه.
      شما باید یک تشکیلات نظامی کاملی داشته باشید تا در دنیای امروز حرفی برای گفتن داشته باشید. با صرف دوتا بمب و موشک و فناوریهای سطح پایین قدیمی نمیشه قدرت و نفوذ زیادی داشت. نهایت کاری که میتونید بکنید اینه که حملهء محدود و خسارت نظامی محدود بزنید یا دیوانه وار بر علیه شهرهای بزرگ و غیرنظامی ها و اهداف خراب کارانهء دیگه استفاده کنید (یا تهدید به استفاده کنید). این سلاحها وقتی کم باشن وقتی فناوری و نظام امنیتی شما وقتی موشک های شما زیاد قوی نباشه، زیاد نمیشه روشون حساب کرد ممکنه قبل از اینکه بتونید استفاده کنید همش یا بیشترشون رو منهدم کنن یا تشکیلات لازم برای ساپورت و پرتاب و حمل اونا و رسیدن به هدف ها رو از کار بندازن. ممکنه موشک ها روی هوا منهدم بشن توسط سامانه های پدافند و غیره. نهایت هم یک درصدی از اونا میخورن به هدف اونم با چه ضریب خطا و چه فاصله ای معلوم نیست! مثلا خود آمریکایی ها تاسیسات حساس نظامی و امنیتی در جاهایی زیرزمین و داخل کوه و اینها دارن که من میخوندم مثلا نوشته بود حتی یک بمب با قدرت یک مگاتن اگر تا فاصلهء 50 متری (شایدم نوشته بود 150 متری - دقیقا یادم نیست) از اونا بخوره صدمهء جدی نمیبینن! میدونید یک مگاتن چقدره؟ خیلی! بمبی که امثال ایران بخوان درست کنن به اینطور قدرتها حتی نزدیک هم نمیشه. اینطور قدرتها هم فقط در بمب های هیدروژنی دیده میشه که فناوری و علم خودش رو میخواد. بعد تازه با چه موشکی با چه قابلیت و دقتی میخوان اون کلاهک رو به چه هدفی در چه فاصله ای بفرستن چطور از این همه اطلاعات و نظارت و پیشدستی و سامانه های دشمن عبور کنه.

      سلاحهای مدرن دیگر کارایی دارن. نمیشه گفت در برابر بمب هسته ای هیچی نیستن اسباب بازی هستن! چون بمب اتمی به تنهایی نمیتونه خیلی کارها رو بکنه خیلی تضمین ها رو بده و فقط برای هدفهای محدودی به شکلهای محدودی میتونه استفاده بشه که در شرایطی که بمب هسته ای بخواد استفاده بشه مطمئن باشید چندتا بمب امثال ایران و هند و پاکستان قدرت تعیین کننده ای نداره در برابر ارتشهای گسترده و مجهز و قوی و پیشرفتهء دنیا با اون همه سیستم و تمهیدات و بند و بساط دیگه. بمب هسته ای خودش بخشی از یک سیستم نظامی کامله و نیاز به کامل شدن با بقیهء سیستمها و تمهیدات و فناوریهای پیشرفته داره که به کارایی بالا و حداکثری خودش برسه، و همون زمانش هم هنوز فناوریها و سلاحهای دیگر کاربرد و نقش خودشون رو میتونن داشته باشن، مگر اینکه بخواید بزنید همینطوری فله ای و کل زمین منجمله خودتون رو کباب و خاکستر کنید و حیات خودتون و بیشتر موجودات زندهء دیگر رو عملا منقرض کنید. یعنی سناریوی دیوانه ها و تروریست ها و مذهبی های خل و چل و خودکشی یا انتقام و تنفر نهایی! چنین کشورها و گروههایی هم به تنهایی چنین قدرتی رو ندارن!

      سلاح اتمی اون تعداد و قدرت و ساپورتی که کشورهای کوچک و غیرپیشرفته دارن تهدید بزرگی برای کل دنیا نیست، اما خطر بزرگتر بخاطر اون تعداد بالا و همراه فناوریهای دقیق و پیشرفته و قدرتهای بالا هست که دست قدرتهای بزرگ و پیشرفته است و اونا ممکنه آخرالزمان رو استارت کنن اگر با هم بجنگن و به این مرحله برسن، که من فکر نمیکنم به این راحتی باشه و همشون ترجیح میدن با هم معامله کنن! دوتا کشور دیوانه کوچک این وسط به دنیا صدمه میزنن یکسری آدم میکشن اقتصاد داغون میکنن بحران جهانی چند ساله درست میکنن، ولی در نهایت نمیتونن پیروز یا تعیین کنندهء چیزی باشن و به هر بهایی باج بگیرن فقط.
      من نگفتم هست! گفتم اسباب بازیه! یعنی چی ؟!
      یعنی اینکه اگر شما بمب اتمی داشته باشی و توانایی رسوندنش به هر جایی که میخوای رو هم در کنارش داشته باشی حتا کشوری مثل آمریکا یا روسیه یا چین هم جرات حمله نظامی بهت رو نداره! یعنی اینکه این سلاح به تنهایی بازدارندگیش از تمام سلاحهای موجود و متعارف روی کره زمین بیشتره. چرا ؟! چون اگر و فقط یکیش در خاک طرف منفجر بشه خسارت خیلی عظیمی به جا میذاره که هیچ یک از سلاح های معمولی تنها با یک بار شلیک یا انفجار تواناییش رو ندارند!
      اینجا میتونی یک توان مشخصی برای یک بمب اتمی تعریف کنی ، شهرت رو انتخاب کنی و بعد ببینی تا چه شعاعی رو میتونه خراب کنه : NUKEMAP (Classic) by Alex Wellerstein
      به طور مثال بمب 100 مگاتنی تزار روسیه اگر وسط تهران بخوره تا اون ور کرج رو پودر میکنه!!! یا اگر بمب B-83 آمریکا وسط تهران بخوره تا خود استادیوم آزادی اثرات تخریبیش میره! یا بهتره بگم Thermal Radiation اش تا اونجاست! یعنی تا هر کسی نزدیک استادیوم آزادی باشه دچار سوختگی درجه 3 میشه!!!!
      پس : تورو سر جدت قبل از اینکه کیلویی بنویسی یک مقداری بیشتر فکر و تحقیق کن و انقدر تخیلی و فضایی و توی هپروت نتیجه گیری نکن!
      m@hdi این را پسندید.
      همیشه قبل خواب دو تا شات بزن راحت بخواب!
      دکتر ساسی

    2. 3 کاربر برای این پست سودمند از sonixax گرامی سپاسگزاری کرده اند:

      m@hdi (07-14-2015),Moshref (07-15-2015),yasy (07-14-2015)

    3. #2
      بازداشت همیشگی
      Points: 7,801, Level: 59
      Level completed: 26%, Points required for next Level: 149
      Overall activity: 0%
      دستاوردها:
      First 1000 Experience Points
      آغازگر جُستار
      بدون وضعیت
       
      خالی
       
      kourosh_iran آواتار ها
      تاریخ هموندی
      Jul 2014
      نوشته ها
      675
      جُستارها
      39
      امتیازها
      7,801
      رنک
      59
      Post Thanks / Like
      سپاس
      537
      از ایشان 546 بار در 365 پست سپاسگزاری شده است .
      یافتن همه‌یِ سپاسهای گرفته شده
      یافتن همه‌یِ سپاسهای داده شده
      Mentioned
      0 Post(s)
      Tagged
      0 Thread(s)
      گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی sonixax نمایش پست ها
      من نگفتم هست! گفتم اسباب بازیه! یعنی چی ؟!
      یعنی اینکه اگر شما بمب اتمی داشته باشی و توانایی رسوندنش به هر جایی که میخوای رو هم در کنارش داشته باشی حتا کشوری مثل آمریکا یا روسیه یا چین هم جرات حمله نظامی بهت رو نداره! یعنی اینکه این سلاح به تنهایی بازدارندگیش از تمام سلاحهای موجود و متعارف روی کره زمین بیشتره. چرا ؟! چون اگر و فقط یکیش در خاک طرف منفجر بشه خسارت خیلی عظیمی به جا میذاره که هیچ یک از سلاح های معمولی تنها با یک بار شلیک یا انفجار تواناییش رو ندارند!
      دوست عزیز در شرایط بحرانی اینکه چند میلیون نفر هم کشته بشن برای حکومتها اهمیتی نخواهد داشت. اگر بتونن پیروزی و سود طولانی مدت رو به این شکل بدست بیارن این کار رو میکنن!
      اصولا چرا در جهان این همه دکترین و بحث تعادل قوا و پیشدستی و تخریب کامل دو طرفه مطرح بوده و هست؟
      چرا مسابقه بین دقت و قدرت و سرعت در این زمینه همیشه مطرح بوده؟
      بحث اینه که اگر شانس یک طرف برای بردن در این کشتار به میزان قابل توجهی بیشتر از دیگری باشه، احتمال جنگ اتمی و پیشدستی به شدت بالا میره. مثلا اگر آمریکا میتونست پیشدستی کنه و با یک حملهء برق آسا و عظیم روسیه و چین رو نابود کنه، ولو چند تا بمب اتمی هم در پاسخ به شهرهای خودش میخورد و میلیون ها نفر میمردن، احتمالش بود این کار رو بکنه، بخصوص در شرایط دشوار و بحرانی.
      پس فقط بحث این نیست که شما این سلاح رو داشته باشی و بتونی به دشمن تحویل بدی! بلکه بحث اینه که بتونی حداقل همونقدر که دشمن خسارت میزنه شما هم خسارت بزنی و دشمن امکان و شانس زیادی برای پیشدستی و پیروزی به این خاطر نداشته باشه، یا سناریوی کاملترش اینه که دو طرف بطور تقریبا کامل نابود میشن:
      Mutual assured destruction - WiKi
      تخریب حتمی متقابل - WiKi
      سیستم هایی مثل دست مرده شوری هم برای همین طراحی شدن: علم خوره

      بنابراین بالانس قدرت مهمه. فقط داشتن امکان صدمه زدن به طرف مقابل کافی نیست. یعنی نه در همه شرایطی. بلکه شما باید یا خودت قدرت نابودی متقابل دشمن رو داشته باشی یا حداقل جزو اتحادیه ای چیزی باشی که همپیمانان شما با ضریب اطمینان بالایی این کار رو بکنن. وگرنه امکان حملهء دشمن به شما وجود داره، حتی باوجودی که این ریسک باشه یا اصلا مطمئن باشن خودشون هم ضربهء اتمی میخورن.

      این همه دعوا سر بالانس قدرت اتمی بین قدرتهای جهانی هم بخاطر همین بوده و هست. یعنی هرچی یکی داره دیگری هم باید داشته باشه و سیستم باید طوری باشه که کسی نتونه با پیشدستی و غافلگیری، به میزان قابل توجهی جلو بیفته و شانس پیروزی و تحمل صدمهء کمتری رو بدست بیاره.

      به طور مثال بمب 100 مگاتنی تزار روسیه
      بمب اتمی تزار شوروی با قدرت حدود 50 مگاتن منفجر شد. اول قرار بود 100 باشه، برای 100 مگاتن طراحیش کردن، ولی چون دیدن این قدرت اونقدری زیاده که عملا نمیشه تبعاتش رو کنترل کرد، اون رو میزان 50 مگاتن محدود کردن. یعنی یک چیزی در حد 100 مگاتن اصولا تست کردنش هم در کرهء زمین خطرات و تبعاتی داشته که اونا میدونستن عاقلانه نیست چنین کاری.
      ضمنا همین بمب 50 مگاتنی روسیه فکر میکنید برای چی بود؟ بیشتر فقط نمایش قدرت بود و یک دلیلش این بود که در اون زمان آمریکایی ها در زمینهء موشک های قاره پیما با دقت بالا به پیشرفت زیادی دست پیدا کرده بودن (موشک های با نرخ خطای دایره ای 50 متر) ولی روسها هنوز موفق به ساخت چنین موشک هایی نشده بودن، بنابراین نیاز داشتن تا با قدرت های انفجاری زیاد، این ضعف در زمینهء دقت اصابت و ضریب خطای فاصله تا هدف رو تاحدی هم که شده جبران کنن و پوشش بدن. چنین بمب هایی اصلا در عمل در جنگ واقعی هم شاید چندان قابل استفاده نباشن (بنظرم بهرصورت هم که نمیشه سر موشک چنین چیزی رو سوار کرد چون خیلی بزرگ و سنگینه). روسها خودشون این بمب رو بصورت external زیر بزرگترین بمب افکن خودشون بستن تا تونستن این نمایش رو بصورت واقعی نشون بدن.

      پس مشاهده میفرمایید که بحث تعادل قدرت در این زمینه همیشه چقدر مهم بوده و هست. یعنی یکی اگر دقت موشکش 50 متره، و خطای مال اون یکی 500 متر باشه، این یک عدم تعادل در قدرت اتمی ایجاد میکنه و بنابراین میزان بازدارندگی پایین میاد و خطر استفاده از سلاح اتمی در جنگ یا اقدام به پیشدستی و غافلگیری زیادتر میشه .

      ضمنا تاجاییکه میدونم امروزه یکی از پارامترهای مهم این مسائل زیردریایی های اتمی است. چون دشمن بطور معمول نمیتونه مکان این زیردریایی ها رو شناسایی کنه و ماهها میتونن زیر آب بصورت مستقل باقی بمونن و حرکت کنن و در صورتی که حملهء اتمی به کشورشون بشه، موشک های اتمی خودشون رو به دشمن شلیک خواهند کرد، که این شلیک میتونه از فاصلهء نسبتا نزیکی هم صورت بگیره و به این شکل زمان و توان پیشگیری برای دشمن تاحد زیادی از بین میره. همین الان زیردریایی های آمریکا و روسیه دارن همین نقش رو ایفا میکنن. این زیردریایی ها بصورت مستمر در طول سالها همین نقش رو داشته و دارن.

      سیستمهای اتمی کشورهای بزرگ توزیع شده هستن و در استحکاماتی مستقر هستن که امکان نابودی همه یا بخش بزرگی از اونا با پیشدستی و قبل از اینکه موفق به شلیک متقابل بشن، تقریبا وجود نداره. موشک های قاره پیما که در سیلوهای زیرزمینی مستحکم پنهان شدن و در فاصلهء نسبتا نزدیکی از اونا حتی اگر انفجار اتمی با قدرت بالایی صورت بگیره هم صدمهء جدی نمیبینن.

      خلاصه سیستم پیچیده و عریض و طویلی است. و همهء اینا بخاطر چیه؟ اگر فقط با داشتن چند سلاح با نابودی یکی دو شهر با احتمال کشته شدن چند میلیون نفر، بازدارندگی و امنیت کافی همیشگی برقرار میشد که این مسائل اینقدر مهم نبود و این همه رقابت و هزینه برای چی بوده تاحالا؟

    داده‌های جُستار

    کاربری که سرگرم دیدن این جُستار هستند

    هم‌اکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)

    جُستارهای همانند

    مجوز های پیک و ویرایش

    • شما نمیتوانید جُستار نوی بفرستید
    • شما نمیتوانید پیکی بفرستید
    • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
    • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
    •