ببینید «پرستیژ» به کلی نشانهای برای گواهی آنست که شما توان حمایت اقتصادی از زن را دارید، و تاج سر مرد بتاست. مرد آلفا به آن نیازی ندارد زیرا خودش به تنهایی (بخوانید ژنهای مرغوبی که سر سفره میآورد) برای زن کافیست و نیازی به عناصر ثانویه، از قبیل ثروت، پرستیژ، جایگاه اجتماعی و ... ندارد. بازی تلاش برای تبدیل شدن به مرد دوم است نه تبدیل شدن به مرد اول.
یک زمانی زنان توان مراقبت مالی از خودشان را نداشتند، اینست که با آقای دکتر ازدواج میکردند و با آقای لولهکش او را کاکاولد میکردند. امروز که توان اقتصادیشان بیشتر شده، دیگر طرف اقای دکتر نمیروند مگر زمانی که دیگر هیچ آقای لولهکشی به طرفشان نمیآید.
ضمنا من الان کفش زنانه فروشی را ترجیح میدهم، مانتوفروشی بسیار دشوار شده و اماکن دائم موی دماغ است.
خدمت شما
راستش راههای چندان موثری برای این کار وجود ندارد، بعضی که زیادی در منجلاب فرو رفتهاند از بتابازی درآوردن استفاده میکنند، بعضی از آغاز چنان رفتار میکنند که زن خیال وبالبازی هم به ذهنش خطور نکند. واقعیت اینست که بیشتر زنان(اکثریت مطلق)اعتماد بنفس لازم برای متوهم شدن پیرامون یک مرد جذاب را ندارند، مگر آنکه خود مرد سیگنالهایی به او مخابره بکند مبنی بر اینکه چیزی فراتر از سکس خشک و خالی در انتظار او خواهد بود. من آنهایی که به ذهنم میرسید را نوشتم.
شما نباید نقشی را که هورمنها در رفتارتان ایفا میکنند نادیده بگیرید. تستسترون بطور اخص، با میزان خودخواهی، طلبکاری جنسی و خودپسندی مردان ارتباط مستقیم دارد، و راه افزایش آن نیز وزنه زدن است. شش ماه تمرین با وزنه و رسیدن سطوح تستسترونتان به حد نرمال از ۹۰٪ مردان ایرانی جلو میزنید ، تلاش مردان دیگر برای اعمال سلطه بر خودتان را با خشونت جواب میدهید و تلاش زنان برای فریب عاطفی/جنسی را با تحکم پس میزنید، خودتان را شایسته و حتی شاید طلبکار رابطهی جنسی با زنان تلقی میکنید و در همه حال و همه جا جنبهی «جنسی» ماجرا را فراموش نمیکنید. اگر ورزش خالی اثر نداشت، میتوانید از این روش برای بهبود سطوح هورمنی خودتان استفاده بکنید. تمام این مردان نرمپستان ِ زنصفت پخمهای که میبینید از کمبود شدید تستسترون رنج میبرند.