رسیدن به عمر نامحدود!

[m@hdi]

تو اخبار شنیدم که دانشمندان توانسته اند کاری کنند که بافت های موش فرسوده نشوند یعنی از پیری جلوگیری کرده اند! اما سوالات من:

1-چرا دانشمندان آزمایشات خود را روی موش ها انجام میدهند مگه بوزینگان از نظر ژنتیکی به انسان ها نزدیک تر نیستند؟
2-فکر میکنید چقدر فاصله داریم تا انجام این کار روی انسانها؟
3-آیا اگر انسان ها فقط بر اثر حوادث بمیرند در عرض چند دهه منابع کره زمین تمام نخواهد شد؟

[Russell]

دو جستار در همین باره:

جاودانگی (گفتگوی دانشیک)

جاودانگی (گفتگوی آزاد)

[m@hdi]

دو جستار در همین باره:

جاودانگی (گفتگوی دانشیک)

جاودانگی (گفتگوی آزاد)

بحث ها آزاد است من فقط جواب صریح میخواهم.

[undead_knight]

تو اخبار شنیدم که دانشمندان توانسته اند کاری کنند که بافت های موش فرسوده نشوند یعنی از پیری جلوگیری کرده اند! اما سوالات من:

1-چرا دانشمندان آزمایشات خود را روی موش ها انجام میدهند مگه بوزینگان از نظر ژنتیکی به انسان ها نزدیک تر نیستند؟
2-فکر میکنید چقدر فاصله داریم تا انجام این کار روی انسانها؟
3-آیا اگر انسان ها فقط بر اثر حوادث بمیرند در عرض چند دهه منابع کره زمین تمام نخواهد شد؟

ی
1-موش ها شباهت ژنتیکی زیادی به انسان دارند،نکته دیگش هم اینه که "ارزان" و "در دسترس" هستند و البته اینکه ازمایش روشون هم دردسر اخلاقی! کمتری داره.
2-برای رسیدن به طول عمر نامحدود(چون جاودانگی ممکن نیست) نیاز به 100 تا 200 سال دیگه هست و برای همه گیر شدن احتمالا چند قرن دیگه لازمه.
3-قطعا باید جمعیت کنترل بشه،همین الان که پزشکی و تکنولوژی امار زنده موندن جمعیت رو بیشتر کرده و طول عمر رو بالا برده با محدودیت منابع مواجه هستیم و بدون طول عمر زیاد هم به مشکل برمیخوریم.

[Alice]

چون جاودانگی ممکن نیست)

ما اگر هم ژن‌ها را مهندسی کنیم و طول عمر آدمی را افزایش بدهیم باز هم ممکن است با مخاطرات طبیعی جانمان تهدید شود. مثلا شما هرچقدر هم ژن دیرزی و پایداری داشته باشید با یک گلوله در مختان پخش بر زمین می‌شوید و می‌میرید.
ولی اگر ما راهی برای ذخیره کردن "ذهن" آدمی داشته باشیم جاودانگی راستین بدست میاید، هرکسی با "ذهن" خود یگانه است و اگر ما بتوانیم به نحوی ذهن انسان را بروی روبات یا هر کالبد دیگری ذخیره کنیم جاودانگی ابدی ممکن می‌شود.

[undead_knight]

ما اگر هم ژن‌ها را مهندسی کنیم و طول عمر آدمی را افزایش بدهیم باز هم ممکن است با مخاطرات طبیعی جانمان تهدید شود. مثلا شما هرچقدر هم ژن دیرزی و پایداری داشته باشید با یک گلوله در مختان پخش بر زمین می‌شوید و می‌میرید.
ولی اگر ما راهی برای ذخیره کردن "ذهن" آدمی داشته باشیم جاودانگی راستین بدست میاید، هرکسی با "ذهن" خود یگانه است و اگر ما بتوانیم به نحوی ذهن انسان را بروی روبات یا هر کالبد دیگری ذخیره کنیم جاودانگی ابدی ممکن می‌شود.

سرش قبلا بحث شده.
باز هم من میگم کپی کردن نزدیک به جاودانگی هست،ولی بازم جاودانگی نیست،در جاودانگی واقعی نباید شعور کپی بشه،باید شعور مورد نظر بدون از بین رفتن ادامه داشته باشه.

[m@hdi]

باز هم من میگم کپی کردن نزدیک به جاودانگی هست،ولی بازم جاودانگی نیست،در جاودانگی واقعی نباید شعور کپی بشه،باید شعور مورد نظر بدون از بین رفتن ادامه داشته باشه.

میشه واضح تر توضیح بدید؟ وقتی مغز سالم نگاه داشته بشه دیگه شعور هم با مغز سالم نگاه داشته میشود مگر اینکه جایگاه شعور مغز نباشد که اینطور نیست.

[undead_knight]

میشه واضح تر توضیح بدید؟ وقتی مغز سالم نگاه داشته بشه دیگه شعور هم با مغز سالم نگاه داشته میشود مگر اینکه جایگاه شعور مغز نباشد که اینطور نیست.

چیزی که الیس میگه کپی کردن داده ها هست که نزدیک به جاودانگیه.
اگر داده ها وضعیت کوانتمیشون هم تغییر نکنه،(مثلا با از بین نرفتن مغز)اون وقت واقعا جاودانگیه.

[Alice]

میشه واضح تر توضیح بدید؟ وقتی مغز سالم نگاه داشته بشه دیگه شعور هم با مغز سالم نگاه داشته میشود مگر اینکه جایگاه شعور مغز نباشد که اینطور نیست.

درسته.
اگر ما بتوانیم از "ذهن" انسان بکاپ بگیریم و آن را داشته باشیم جاودانگی بدست میاید. چون تن و بدن ما آدم‌ها بدرد نخور و ناتوان است و همواره در خطر نابودی قرار دارد، بنابراین مهندسی ژنتیک هرچند هم تایم زیستی ژن‌ها را دستکاری کند هنوز "جاودانگی" بدست نمیاید. هرچند شوالیه هم درست می‌گوید، اگر ما بتوانیم ذهن انسان را ذخیره کنیم باز هم نزدیک به جاودانگی هستیم؛ نه خود جاودانگی !
اما اینها در حد گمانه‌زنی است و ما هنوز تکنولوژی آن را نداریم، مهندسی ژنتیک هم معلوم نیست در آینده‌ای نزدیک موفق بشود تایم زیستی ژن‌ها را تا چند صد سال افزایش بدهد... شانس اینکه نسل ما جاودانه شود نزدیک به صفر است، اما در چند نسل بعدی شانس بالاتری براب عمر طولانی وجود دارد.

[m@hdi]

2-برای رسیدن به طول عمر نامحدود(چون جاودانگی ممکن نیست) نیاز به 100 تا 200 سال دیگه هست و برای همه گیر شدن احتمالا چند قرن دیگه لازمه.

الان در مورد موش ها یه جورایی به طول عمر نامحدود رسیده اند چرا که وقتی که بافت ها پیر نشوند انسان اگر حواسش جمع سلامتش باشه فقط بر اثر حادثه میمیره. یعنی انتقال این دانش از موش ها به انسان ها 2-1 قرن زمان میبره؟!!!