میگم ما آدما اگر کفش نپوشیم که دهنمون سرویس میشه!!
نه؟
بعد زمانهای قبل از تمدن که کفش و اینا نبوده آدما همینطور با پای لخت توی جنگل و بیابان و کوهستان ها راه میرفتن؟
بنظر شما پای انسان برای بدون محافظ مصنوعی بودن بقدر کافی کاراست؟
چرا اینطور فرگشت شده؟
یعنی آدما خودشون دیدن که نیاز به کفش دارن.
یعنی طبیعت نتونسته در این زمینه بقدر کافی خوب کار کنه؟!

البته من فکرش رو که میکنم مثلا کف پای حیوانات دیگر هم شاید اونقدری مقاوم نباشه.
و گاهی تیغ توی پاشون میره بیچاره ها!
پس چرا فرگشت فکری برای این نکرده؟
اصلا کف پا واسه چی باید اینطوری باشه؟
مثلا چرا مثل سم اسب و گوزن و اینها از جنس سختی نیست؟

راستی نمیشد بجای پا چرخ باشه؟
نه اینو دیگه شوخی کردم