همبود کاررَها - The work-free society

[مزدك بامداد]

[sonixax]

با کارتون و لوده بازی که نمیشود به جایی رسید.

شوخی به شرطی که منجر به توهین نشود همیشه خوب است .

یک فروند هواپیمای آمریکایی هم نمیتواند از پس
یک اسکادران میگ برآید، مگر در فانتزی شما،

برآمده ! نیازی به فانتزی و خیال پردازی نیست . یک پیک بالاتر از پیک خودتان را مطالعه کنید .

چرا که شمار موشک هایش چنان نیست که بتواند
یک گردان هوایی ( اسکادران) را که ١۴ فروند
میباشد، هتا در بهترین سامه[1] ها که میگ ها دست
روی دست نهاده باشند، بزند. ویتنام هم از دست
فرانسویان و آمریکایی ها ویران شد و سپس
بدست ما آباد گردید و ریشخند[2] های شما هم
چیزی از قهرمانی[3] های ویتکنگ که میهن خود را از
دست بزرگترین اَبَرکشور[4] جهان که گویا یک فانتومش
از پس یک اسکادران میگ بر میآمد؛! رهانیدند، نمیکاهد!

نوشته من را یک دور دیگر بخوانید :

در صورتی که همان اسکادرانهای سوخو و میگ و خپلف روی هم از پس یک F22 بر نمی آیند ، یک F22 در حالی میتواند 6 میگ و سوخو و باقی آت و آشغالهای روسی را در آن واحد نابود کند که آنها حتا از وجودش باخبر هم نمیشوند :))

آن دو تایی هم که با خبر میشوند (از روی نابودی رفقایشان) تا بفهمند دژمن کجاست ریق رحمت رو سر کشیده اند . 4 تا 6 تای باقیمانده از اسکادران هم تا بخواهند بفهمند چه شده F22 در ناو جنگی USS George H.W. Bush فرود آمده خلبانش دارد میرود که بشاشد :)))

در مورد ویتنام هم بهتر است تصاویر سخن بگویند :

مهر ورزیده ما را از این همه آبادانی بی نصیب بگذارید .

شکاف در میان اردوی بهره کشان ؟

اگر این شکاف است پس منشعب شدن چپ و راستی چپی ها و هی شاخه تازه باز شدن درشان چیست ؟

نمونه :

حزب کمونیستی کارگری ایران -> منشعب شد به حزب کمونیستی کارگری ایران - حکمتیست -> همینها اخیرن منشعب شده اند به حزب کمونیستی کارگری ایران - حکمتیست 1 و 2 :)))

یک جوکی هست که میگه : "اگر یک حزب دونفره چپی داشته باشیم حتمن به دو حزب تک نفره با اهداف و روش جداگانه منشعب خواهند شد :)))" ، البته بیشتر به واقعیت شبیه هست تا جوک !

اگر در اردوی سرمایه داری اختلاف نظر هست و این اختلاف نظر از دید شما شکاف است ، اردوی چپ و کمونیسم که تکه پاره است رسمن

[Reactor]

راه‌هایِ گوناگون دارد, آسانترین و آزموده‌ترینِ آن باژ[1] گرفتن از سرمایه‌دار بهره‌کش و هزینه کردن و بازگردانی
آن برای توده‌یِ بهره‌ده است, چیزیکه در اروپا تا یک اندازه‌یِ مرزمندی داریم و هر چه بهزیستی[2] آنجا میبینیم, از همین میاید.

راهِ دیگر و آنچه من در این جُستار کوشیدیم بپردازم — ولی زیر خرواری از نوشته‌ها فرورفت — سپردن کار به ماشینها/روباتها بود, بگونه‌ای که همبودی[3] داشته باشیم که هر هومنِ[4] زنده
سزامندی[5] (= entitled) داشتن خوراک, نوشاک, پوشاک, درمان و سرپناه رایگان را بی نیاز از هرگونه کار و بیگاری داشته باشد. در چنین همبودی بیگمان همچنان کار و پیشه‌هایی[6] خواهیم داشت, کسانیکه میکوشند و کار میکنند هم فرنودانه[7] درآمد و تراز[8] زندگی
بالاتری دارند, ولی دیگر بهره‌کشی (دستکم به گستردگی امروز) نخواهیم داشت, زیرا بهره‌کشی تنها زمانی رخ‌میدهد که بهره‌ده اگر کار
نکند گرسنه میماند, ولی هنگامیکه کارگر گرسنه نبود و به کار برای برآوردن[9] نیازهای روزانه‌یِ خویش نمی‌نیازید[10] و تنها برای پیشرفت, بهکرد,
گسترش و افزایش دانش و خرد و رسیدن به چیزی والاتر و بالاتر از نان و آب بود که میکوشید, آنگاه میتوانیم خودمان را براستی خردگرا دانسته باشیم.

بروشنی, نیازی نیست از همین فردا ١٠٠% کارها به ماشین سپرده شوند, ولی میبایستی تا جاییکه میتوان کارها را به
ماشین سپرد (٧٠% بهتر از ٦٩% است, ٨٠% بسیار بهتر از ٧٠% است و ...) و مالکیت این ابزار فرآورش[11] خودکاریزه نیز بی چون و چرا بایستی همگانی باشد.

چنین چیزی از دید فندین میدانیم همین امروز شدنی است, یعنی اگر آن ١٠% مفتخور
سرمایه‌دارِ بالای هرم کمی از آز[12] و انگلواری خودشان بزنند و بسوی زیرساختارهای هر چه بیشتر فندین و
خودکاریزه روی بیاوریم, بیگمان میتوان ٧ میلیارد آدم زنده را تا اندازه‌یِ خوبی — نه آنجور که در اروپا باشد, ولی همچنان
خوبی — پشتیبانی نمود و بجای همبودی سرمایه‌دار و بهره‌کش و هومنستیز[13], همبودی خردپذیر و هومن‌دوست و دانش‌پرور داشت.

کارهای یَدی که در راه پیمایش پیشرفت تکنولوژی به روبات ها و کامپیوترها سپرده میشوند. الان هم بسیاری از تعدیل نیروی شرکت ها به همین دلیل است.
اما دید شما یک دید آرمانگرایانه است. ما تا رباتیک کردن دست کم اکثر کارهای سخت و یَدی هنوز راه در پیش داریم.

سیستم جایگزین پیشنهادی شما در زمان حال چیست؟

[Reactor]

اینرا هم که گفتیم که آمریکا بارها از شوروی پولدار تر بود، چون
جهان را چاپیده بود

جناب مزدک چنان سخن میگویید انگار که در مطالعه ی تاریخ تازه واردید!
شوروی کم فقط و فقط و فقط ایران را چاپید؟
انگلیس آنقدر ایران را چاپید که شوروی همچون مغول توبره کرد؟
17 شهر قفقاز را که از خاک ایران جدا کرد؟
جنبش های جدایی طلبی زمان مرحوم رضاخان را کدام کشور, پشتیبانی نظامی و سیاسی و مالی میکرد؟
این همه زخم خوردن ایران از شوروی و روس! چاپیدن نیست؟
بقیه کشورها را چه اندازه چاپید و جیب خودش را پر کرد بماند!

[kourosh_bikhoda]

به وارونه، این سخنان ما نشان داد که یک هواپیمای جنگی آمریکایی نمیتوانسته همتراز یک اسکادران میگ باشد، همچنان که داویده[1] بودید!

من چیو داویده بودم؟ من داویده بودم که یک جنگنده امریکایی از پس یک اسکادران میگ بر نمیاد؟!
اصلن میدانید اسکادران چیست؟

[Ouroboros]

در مورد ویتنام هم بهتر است تصاویر سخن بگویند :

ایشان به وقت پرداختن به ضعف ذاتی سیستم سوسیالیستی برای پیشرفت تکنولوژیک از «بهای تکنولوژی» سخن می‌گویند اما پای صحبت درباره‌ی پیروزی ویتنام به آمریکا، یا توسعه‌ی اقتصادی شوروی استالینی که به میان می‌رسد اندازه‌گیری بهایی که برای آن «پیروزی‌ها» و «پیشرفت‌ها» پرداخت شد گویا چندان به صرفه نیست.

[مزدك بامداد]

17 شهر قفقاز را که از خاک ایران جدا کرد؟

سرکار بیسواد!

شهرهای ایران در زمان قاجار و پس از باختن پی در پی قاجار در یورش
به بدبختانی چون گرجستان و ارمنستان برای برده گیری و کنیز گیری و ... ،
در برابر ارتش مدرن تر روسیه تزاری از ایران جدا شدند. پس شما چند
بار ایرنگ کردید، روسیه تزاری بود و شوروی نبود، جنگهای آغازیده از سوی
قاجار های ناشایست بود که باختند، نه اینکه روس آمده باشد بگیرد.!

•

[مزدك بامداد]

[مزدك بامداد]

[Ouroboros]

هوش کنید

مزدک ارجمند، مشکل ما فهمیدن یا نفهمیدن مواضع مضحک شما نیست، پذیرفتن یا نپذیرفتن این توجیهات برای نسل‌کشی‌ها و قتل‌عام‌های میلیونی کمونیستها در قرن بیستم است. هوش کنید که ما نمی‌پذیریم هیچ میزانی از برابری یا توسعه‌ی اقتصادی یا ستیز با امپریالیسم، ارزش کشتار میلیونها انسان را داشته باشد و روده‌درازیهای شما در جهت توجیه این جنایات را با حیرت و بیزاری می‌نگریم.