نوشته اصلی از سوی undead_knight
راسل اینجا یک جستاری بنام ادبیات سکولار داشت.
با این همه همه زبانها، بویژه زبان پارسی ریشه گرفته از این باورهااند. برای نمونه «دیو»ِ «دیوانه» از کجاست؟
یا زمانیکه میگویید «اِی وای» در حقیقت دارید «ایزد باد» در ایران باستان را سدا میزنید!
یک جایی هم آمده بود که گویا در اوستا برای برخی چیزها دو واژه داشته‌اند، اندیشیدن (اهوراییک) و سِگالیدن (اهریمنیک)
هر دو یک کارواژه هستند، ولی دومی منفی و اهریمنیک (شیطانی) آن.
اینها را باید پذیرفت، واژگان اسلامی/عربی را ولی میشود بیرون ریخت.
پاسخ با گفت‌آورد