آمریکا با قرار دادن نام آقای محمد جواد ظریف در فهرست تحریم های ضد ایرانی خود، بسیاری از صاحبنظران و تحلیلگران داخلی و خارجی را
حیرت زده کرد.
-این تعجب فراگیر به غیرمنتظره بودن رفتار دولت آمریکا ارتباطی ندارد زیرا اینگونه اقدامات برای جهانیان و بویژه ایرانیان به یک امر عادی تبدیل شده است، بلکه از
آن جهت حیرت آور است که آقای ظریف در شش سال گذشته نه فقط هیچ نقش موثری در دفاع از منافع ملی ایفا نکرده بلکه مواضع و اظهاراتش نیز هرگز تهدیدی
علیه منافع آمریکا نبوده است.
- آقای ظریف که خود را سرامد دیپلماسی معرفی می کرد قرار بود به تحریم ها خاتمه دهد، حقوق هسته ای ایران را حفظ کند، روابط ایران با سایر کشورهای
جهان را بهبود بخشد و راه ورود سرمایه گذاران خارجی به ایران را هموار کند.
- اینک پس از گذشت شش سال، صنعت هسته ای ایران نابود شده، تحریم های آمریکا در ابعاد گسترده تری افزایش یافته، اقتصاد ایران مضمحل شده و روابط
خارجی ایران نیز به رکود کامل رسیده است.
- به راستی کسی که معتقد است آمریکا می تواند تمام سیستم دفاعی ایران را با یک بمب از کار بیندازد، چه تهدیدی علیه منافع آمریکا محسوب
می شود و چرا باید هدف تحریم این کشور قرار گیرد؟
- سئوال این است که مقامات مسئول در دولت فخیمه و انبوه رسانه های اصلاح طلب و حامی دولت با کدام توجیه قابل فهم در حال تشویق و تمجید آقای ظریف
و جایزه دادن به او هستند؟!
جوانفکر
پاسخ با گفتآورد