شادباش‌ها، دلداری‌ها، درودها و بدرودها

[Mehrbod]

بهتر از پست‌هایِ امیر و مهربد، خودشان موجود هستند. آنچه باعث شد ناگهان آن‌ها نسبت به
اینجا ابراز انزجار کنند نه سوء تفاهم نسبت به یک کاربر بود و نه دعوای دو نفر دیگر. بلکه ماهیت فعالیت
اینجا بود و من تا آنجا که رفتار آن‌ها را میبینم همچنان هم موضع آن‌ها همین است. نشان به این نشان
که نه دیگر در اینجا مسئولیت میپذیرند و نه حتی فعالیت ضد ج.ا میکنند.

درسته, شما سخت نگیرید راسل ارجمند, اینها چنانکه در زبانزد پارسی میگوییم, در باغ نیستند.

برای نمونه, همین سرکاران آنارشی یا میلاد جای دیگر میگویند که ما, آری خودمان بخوبی آگاهیم و از
همان سرآغاز کار هم آگا‌ه بوده‌ایم که همه‌یِ چیزهاییکه اینجا مینویسیم در خود کوچکترین قوّه‌یِ
تغییر دادنی چه در شرایط ایران و چه در جهان, ندارند, و آنگاه درست همان دم در همان جستار کناری
میبینیم با چه شور و انرژی‌ای سرکار آنارشی ایشان به تودهنی زدن برادر مسلمان سرگرم میشود; پس چه؟


ازهمینرو در اینجا,

اینجا هم (با هر وجود هر چه رفاقت مجازی(؟) بود و انسانیت و سعی در بیطرفی شما بود و...)
اساسا محلی بوده برای «فحاشی مودبانه»، من خودم با ناآگاهانه و با دلیل تراشی جزئی از آن
بوده‌ام و میبینم که بقیه هم همین رویه را داشته‌اند. این بدعت شوم و این سبک بازی با مقدسات و
زدن ریشه ادب و احترام با زیرآبی رفتن را هم گفتگو و آرش بیخدا بنا نهاد (تا آنجایی که من بوده و دیده‌ام).
حالا مسلمانان در فروم خود هر چه کرده‌اند، این‌ بوده هسته‌ و دلیل وجودی اینجا و تا آنجا که من حاضر هستم
درباره‌یِ مشکلات اینجا فکر کنم دلیل اصلی اینکه اینجا هیچگاه قانون نداشت.

دریافت شما درست بوده که اینها در همان "غار" دوست دارند بمانند و با تودهنی زدن به
عمله‌یِ جهل, اگرچه خودواقفانه هم بدانند سودی ندارد, سرگرم باشند, چرا که احساس
خوبی میدهد; به دیگر زبان, این "فعّالیت اجتماعی" یا افیون مورد علاقه‌یِ ایشان است.


من به هدف سترگ شما ارج مینهم که از این افیون دست شسته‌اید و امیدوارم, این گفتگوهای
کوچک چند روزه‌یِ ما در راهی که از اینجا به پیش برای خودتان میگزینید, اندک سودمندی بوده باشند.


--

... و با خشوع بکوشیم شاید لابلای هیاهو صدای حقیقت را بشنویم. روشی که من پیشنهاد می‌کنم این است که بروید روی یک نیمکت در یک پارک شلوغ بنشینید و آدمها را تماشا بکنید، یا یک کتاب بسیار قدیمی بردارید و شروع به خواندن آن بکنید.

[Theodor Herzl]

درسته, شما سخت نگیرید راسل ارجمند, اینها چنانکه در زبانزد پارسی میگوییم, در باغ نیستند.

این چرندیات چیه؟ اینجا که از حرف کیر و کس تا محمد و علی‌ و تا لنین زده میشه! دیگه چی‌ می‌خواهید؟ آلا شما هم شدی طرف این ق که شده تواب و قهرمانش شده فرماندهان سپاه و خمینی؟

[kourosh_bikhoda]

دریافت شما درست بوده که اینها در همان "غار" دوست دارند بمانند و با تودهنی زدن به
عمله‌یِ جهل, اگرچه خودواقفانه هم بدانند سودی ندارد, سرگرم باشند, چرا که احساس
خوبی میدهد; به دیگر زبان, این "فعّالیت اجتماعی" یا افیون مورد علاقه‌یِ ایشان است.

این قضیه افیون در تقریبن همه اعمال انسان ها وارده. یکبار در جایی در رابطه با بحث neuro marketing گفتم که ما هتا خریدهامون هم احساسی هستند که بعد از خرید به دنبال دست و پا کردن برهان منطقی برای عقلانی جلوه دادن اون خرید میگردیم. مثلن همین پروژه پارسیگر شما چقدر به پارسی گویی در جامعه و لا اقل در وب فارسی کمک کرده و خواهد کرد؟ شما فکر کردید خیلی کار عقلانی ای میکنید؟ خیر شما هم به دنبال افیونی جهت تسکین دردها درونی خودتون هستید.

بنابر این انقدر کاربران فعال اینجا رو به خاطر فعالیت بی نتیجشون به ترکه نبندید.

[Mehrbod]

این قضیه افیون در تقریبن همه اعمال انسان ها وارده. یکبار در جایی در رابطه با بحث neuro marketing گفتم که ما هتا خریدهامون هم احساسی هستند که بعد از خرید به دنبال دست و پا کردن برهان منطقی برای عقلانی جلوه دادن اون خرید میگردیم. مثلن همین پروژه پارسیگر شما چقدر به پارسی گویی در جامعه و لا اقل در وب فارسی کمک کرده و خواهد کرد؟ شما فکر کردید خیلی کار عقلانی ای میکنید؟ خیر شما هم به دنبال افیونی جهت تسکین دردها درونی خودتون هستید.

بنابر این انقدر کاربران فعال اینجا رو به خاطر فعالیت بی نتیجشون به ترکه نبندید.

ولی من با این سخن شما هیچ در ستیز نیستم, یعنی برای همان پروژه‌یِ پارسیگر که گفتید هم هدف من چیزی بیشتر
از سرگرمی نیست; اگرچه بگونه‌یِ بسیار خنده‌آوری این پروژه, پارسیگْ به نشانی PN2 — که بخشی
از هستیش را سپاسدار @sonixax است — این روزها کاربران فراوانی یافته و در فیسبوک و تنها گروهی که من هر
از چندی سر میزنم پیوسته به گسترش آن یاری میرسانند و برای خود سودمند و هُنودمند (موثر) بوده است.

ب.ن. چندی از همکاری‌های شده:

PN2 - Mahmood Moosadoost
PN2 - masoumeh hanifehzadeh
PN2 - Mazdak i Bâmdâd
PN2 - bahman
...

ولی من یک گام از این نیز پیش رفته و میگویم که خود این پروژه یا همین «پارسیگویی» در سرانجام خود چیزی
بیهوده و هتّا زیانآور است. یعنی با گسترش و بهکرد زبان راه‌هایِ پیشرفت تکنولوژی هموارتر میشوند و هموارتر شدن
و شتاب گرفتن تکنولوژی در جایگاه خود دوباره‌ به کاهش آزادی و در بند فرو رفتن بیشتر میانجامد و خواستنی نیست.


--
نکته‌یِ سخن اینجا است, من به بیهودگی کار خود آگاهم, ولی همانجور که نمونه‌وار تئودور کازینسکی, بمب گذار پیشین
و نویسنده‌یِ زندانی شده‌یِ امروزین مینویسد, در جامعه‌یِ مدرن همه آن اندازه در کنترل شرایط زندگی خود ناتوان اند
که در نیازی ناگسستنی به سرگرمی به سر میبرند. برای او که امروز زندانی‌ست و در پاسخ به
کسی که اگر این همه‌ از تکنولوژی بیزار‌ است پس چرا این همه با علاقه کتاب میخواند و مینویسد, میگوید که
زیرا که امروز این سرگرمی اوست و اگر آزاد و بیرون باشد, به همچون سرگرمی‌ای نیز نیاز نخواهد داشت.

پس دریافت شما درباره‌یِ کار من درست بوده, ولی نتیجه‌گیری‌تان نادرست. پارسیگر برای سرگرمی‌ست,
ولی چیز نه بزرگی‌ست نه مهمی و برای من یکسان است که همه‌یِ کوششهای پارسیگویی
فردا نیست بشوند, آنچه مهم است زندگی‌ست و آنچه ما باید بکنیم, ستیز با تکنولوژی ِ افسارگریخته‌ است.