آیا خداوند میتواند سنگی خلق کند که خود نتواند آن را بلند کند ؟

[kourosh_bikhoda]

متافیزیک (که سراسر درباره ماده و جهان ما است) به چیزی (پدیده‌ای, کنشی, کاری) گفته می‌شود که فرای قوانین جهان ما باشد.
جهان ما سراسر مادی است, پس اگر چیزی فرای ماده و قوانین مادی باشد, فرافیزیک نیز خواهد بود.

درست نیست. متافیزیک شاخه ای از فلسفه ست که موضوع اصلی اون مطالعه وجود (وجود شناسی) هست و تلاش می کنه به پرسش های اصلی «چه چیز وجود دارد؟» و «وجود چگونه است (یا چیست)؟» پاسخ بده.
http://plato.stanford.edu/entries/lewis-metaphysics/

متافیزیک در اصل کتابی از ارسطو بود که این کتاب بعد از کتاب فیزیک او نوشته شد و به همین دلیل به متافیزیک مشهور شد. موضوع اصلی این کتاب هم منطقن وجود بماهو وجود (being qua being) بود.

تقریبن همه افراد متافیزیک رو با اونچه که مد نظر شماست و اسمش ماوراءالطبیعه هست اشتباه میگیرند. مابعدالطبیعه برابر عربی این واژه هست و هستی شناسی شاید بشه گفت برابر فارسیش.

اینه که از جناب راکتور پرسیدم متافیزیک چیه تا ببینم ایشون منظور جناب مزدک رو ناقص منتقل کردند یا اینکه خودشون دارند اشتباه می کنند یا اصلن جنا مزدک هم اشتباه می کنند! در فلسفه حتا یک واو هم جابجا بشه اوضاع کیش میشی میشه.

[Reactor]

اینه که از جناب راکتور پرسیدم متافیزیک چیه تا ببینم ایشون منظور جناب مزدک رو ناقص منتقل کردند یا اینکه خودشون دارند اشتباه می کنند یا اصلن جنا مزدک هم اشتباه می کنند! در فلسفه حتا یک واو هم جابجا بشه اوضاع کیش میشی میشه.

بله الان که در ویکی جستجو کردم متوجه شدم که دیدم راجع به متافیزیک درست نبوده.
http://fa.wikipedia.org/wiki/متافیزیک

ولی در مورد اون سوال جواب من همان بود که جناب مهربد در جواب شما فرمودند.. به همین خاطر دلیلی ندیدم که دوباره نویسی کنم. فقط بابت جواب از ایشون تشکر کردم. درباره ی کتاب ارسطو اطلاعی نداشتم اما منظور من از متافیزیک و نقل جمله ی جناب مزدک کتاب ارسطو نبود بلکه همان ماوراءالطبیعه بود.. حالا شاید جمله ی ایشون رو دقیق خاطرم نباشه ولی منظورشون از نظر شما همون ماوراءالطبیعه بود.

پس با این حساب ماوراءالطبیعه به انگلیسی چی میشه؟

[Russell]

پس با این حساب ماوراءالطبیعه به انگلیسی چی میشه؟

میشه Supernatural دوست گرامی

[Dariush Rahazad]

با درود

پرسش این است: آیا خداوند میتواند سنگی خلق کند که خود نتواند آن را بلند کند ؟

بیایید این جمله را تبیین کنیم. یعنی تک تک واژگان معنادار که دارای مفهوم هستند را روشن کنیم.

خداوند: با توجه به تعریف خداباوران از خدا : قادر مطلق (صفتی که در این جا مورد نظر و کاربردی است)
می تواند: قابلیت انجام کار را داشتن. یعنی الف بتواند و این قابلیت را داشته باشد که ب را محقق کند.
سنگ: جسمی با وزن مشخص ولی نه الزاما کم. می تواند زیاد باشد ولی کراندار است.
خلق: ساختن. قابلیت ایجاد کردن. پدید آوردن
نتواند: عدم قابلیت انجام کار. مقابل توانستن.

حال پرسش را می توان این گونه بیان کرد: آیا می توان کاری را انجام داد که نتوان آن کار را انجام داد. یا آیا می تواند که نتواند.

این بن مایه پرسش است. هر جمله ای و عبارتی با این بن مایه می توان ساخت. ولی اساس ساختار این جمله نادرست است. با این موضوع که وجود یک قادر مطلق محال است یا نه کاری ندارم. ساختار معنایی جمله نادرست است. این اشکال می تواند به متصور شدن یک مطلق مربوط باشد و نشان از نادرستی وجود مطلق داشته باشد ولی ساختار معنایی این جمله هم اساسن نادرست است.

سپاس

[Anarchy]

با درود

پرسش این است: آیا خداوند میتواند سنگی خلق کند که خود نتواند آن را بلند کند ؟

بیایید این جمله را تبیین کنیم. یعنی تک تک واژگان معنادار که دارای مفهوم هستند را روشن کنیم.

خداوند: با توجه به تعریف خداباوران از خدا : قادر مطلق (صفتی که در این جا مورد نظر و کاربردی است)
می تواند: قابلیت انجام کار را داشتن. یعنی الف بتواند و این قابلیت را داشته باشد که ب را محقق کند.
سنگ: جسمی با وزن مشخص ولی نه الزاما کم. می تواند زیاد باشد ولی کراندار است.
خلق: ساختن. قابلیت ایجاد کردن. پدید آوردن
نتواند: عدم قابلیت انجام کار. مقابل توانستن.

حال پرسش را می توان این گونه بیان کرد: آیا می توان کاری را انجام داد که نتوان آن کار را انجام داد. یا آیا می تواند که نتواند.

این بن مایه پرسش است. هر جمله ای و عبارتی با این بن مایه می توان ساخت. ولی اساس ساختار این جمله نادرست است. با این موضوع که وجود یک قادر مطلق محال است یا نه کاری ندارم. ساختار معنایی جمله نادرست است. این اشکال می تواند به متصور شدن یک مطلق مربوط باشد و نشان از نادرستی وجود مطلق داشته باشد ولی ساختار معنایی این جمله هم اساسن نادرست است.

سپاس

خب آیا از اساس همین جمله و پارادوکس برای همین مطرح نشده که این نتیجه گرفته بشه؟! یعنی به قول جناب مزدک بامداد این برای اثبات نیست برای نفی هست...

[Mehrbod]

با درود

پرسش این است: آیا خداوند میتواند سنگی خلق کند که خود نتواند آن را بلند کند ؟

بیایید این جمله را تبیین کنیم. یعنی تک تک واژگان معنادار که دارای مفهوم هستند را روشن کنیم.

خداوند: با توجه به تعریف خداباوران از خدا : قادر مطلق (صفتی که در این جا مورد نظر و کاربردی است)
می تواند: قابلیت انجام کار را داشتن. یعنی الف بتواند و این قابلیت را داشته باشد که ب را محقق کند.
سنگ: جسمی با وزن مشخص ولی نه الزاما کم. می تواند زیاد باشد ولی کراندار است.
خلق: ساختن. قابلیت ایجاد کردن. پدید آوردن
نتواند: عدم قابلیت انجام کار. مقابل توانستن.

حال پرسش را می توان این گونه بیان کرد: آیا می توان کاری را انجام داد که نتوان آن کار را انجام داد. یا آیا می تواند که نتواند.

این بن مایه پرسش است. هر جمله ای و عبارتی با این بن مایه می توان ساخت. ولی اساس ساختار این جمله نادرست است. با این موضوع که وجود یک قادر مطلق محال است یا نه کاری ندارم. ساختار معنایی جمله نادرست است. این اشکال می تواند به متصور شدن یک مطلق مربوط باشد و نشان از نادرستی وجود مطلق داشته باشد ولی ساختار معنایی این جمله هم اساسن نادرست است.

سپاس

بن مایه پرسش نهایی شما نادرست است. اگر از واژگان تعریف شده بخواهیم سود ببریم می‌شود:

آیا آفریدگار می‌تواند جسمی با وزن مشخص ولی نه الزاما کم که می تواند زیاد باشد ولی کراندار است را خلق کند که خود نتواند بلند کند؟

آنچنان که می‌توان دید ساختار معنایی سراسر درستی دارد و پاسخ
به آن چه آری و چه نه باشد نشان از ناتوانی خدا در قادر مطلق بودن خواهد داد.

هر جمله ای و عبارتی با این بن مایه می توان ساخت. ولی اساس ساختار این جمله نادرست است.

چرا نادرست است؟ یک آدم می‌تواند تا یک شمار محدودی سنگی خلق کند که خود نتواند بلند کند.

این‌گونه در نگر بگیرید, اگر ما 80 گرم برای ساخت ماشینی نیاز داشته باشیم که بتواند سنگ 20 گرمی مارا بلند کند
آنگاه, برای آنکه بتوانیم سنگی خلق کنیم که خودمان نتوانیم آن را بلند کنیم, بسنده می‌کند که از بیشتر از 20 درسد
ماده جهان برای ساخت آن سنگ سود ببریم. با ماده باقی مانده نمی‌توان ماشین گفته شده را ساخت و سنگ ما بلند ناکردنی خواهد شد.

[kourosh_bikhoda]

کاربر مهربد در اینجا اینچنین گفتند:

اگر مقدار مایه (ماده) در جهان ثابت باشد و یک آدم برای بلند کردن هر سنگی, به 75% مایه بیشتر از سنگ
نیاز داشته باشد، بدینگونه با مصرف کردن بیشتر از 37% مایه جهان، نخواهد توانست آن سنگ را بلند کند.

به بیان دیگر: آدم می‌تواند سنگی درست کند که خود نتواند بلند کند.


اگر مقدار مایه بی‌نهایت باشد، آنگاه: آدم نمی‌تواند سنگی درست که خود نتواند بلند کند.

پس در هر دو ریخت, تکلیف کار آدم روشن است. اکنون خدا نیز یا می‌تواند بلند کند،
که می‌شود ناتوان در خلق سنگ، یا نمی‌تواند بلند کند، که باز هم می‌شود ناتوان در بلند کردن سنگ.

پاسخ بسیار ساده است. نتوانستن انسان منطقی نیست. بلکه عملی است. یعنی انسان عملن شاید نتونه سنگی رو بلند کنه. ولی منطقن برهانی رو نمیشه ترتیب داد که نتیجه گرفت «مطلقن نمیتواند».

مقدار ماده جهان هم ربطی به بحث نداره. فرضیات این پرسش اون رو در حوزه ممکنات (ذهنیات) قرار میده.

[Russell]

خوب این بحث رو میتونیم ادامه بدیم.
به اینجا رسیده بودیم که کوروش گرامی از من پرسید آیا سنگی میتوان تصور کرد که نتوان نیرویی بزرگتر برای حرکت دادنش تصور کرد.
پاسخ من هم این بود که قطعاً پاسخی دارد ولی من آنرا نمیدانم.اما نکته به نظر من اینست خدا چون قادر به خلق هر سنگی و ایجاد هر نیروییست باید به رابطه بین خواست خود و خلق سنگ یا ایجاد نیرو آگاه باشد ولی در مورد من ندانستن به علت مشخص نبودن مکانیزم خلق هر سنگی یا ایجاد هر نیروست.

[kourosh_bikhoda]

اما نکته به نظر من اینست خدا چون قادر به خلق هر سنگی و ایجاد هر نیروییست باید به رابطه بین خواست خود و خلق سنگ یا ایجاد نیرو آگاه باشد ولی در مورد من ندانستن به علت مشخص نبودن مکانیزم خلق هر سنگی یا ایجاد هر نیروست.

پیش از این باید بررسی کنید که اصلن کاری که از خدا خواستید منطقی هست یا خیر. شاید شما از خدا بخواهید باشد ولی نباشد! اون هم یه بیلاخ حواله شما می کنه میگه در دایره منطق صحبت کن.

[Russell]

پیش از این باید بررسی کنید که اصلن کاری که از خدا خواستید منطقی هست یا خیر. شاید شما از خدا بخواهید باشد ولی نباشد! اون هم یه بیلاخ حواله شما می کنه میگه در دایره منطق صحبت کن.

دانش پاسخ به این سوال برای من مجهول است و برای خدا معلوم.اما خود سوال منطقیست.مثل اینست که 2 ضرب در x چند میشود یک سوال منطقیست.پاسخ کسی که x را نداند به این پرسش اینست که نمیدانم و کسی که هم که میداند هم پاسخ را میگوید.شق منطقی پاسخ هم اینست.
1- نمیدانم
2-1 میدانم بلی
2-2 میدانم خیر.
مساله اینجاست که خدای علیم نمیتواند شق اول را انتخاب کتد