خانمهای ایرانی بلا استثنا یا مهارتی ندارند ! یا اگر دارند اصلن از مهارتشون استفاده نمیکنند . حقیقت اینه که خانمهای ایرانی دچار یک نوع خود برتر بینی هستند و همش توی توهم و ... سیر میکنند . دم از حق و حقوق برابر میزنند (که البته باید بهشون داده بشه) ولی زندگی برابر رو تحمل نمیکنند .
یعنی شما در ایران نمیتونی خانمی پیدا کنی که بخواد بره سوپور شهرداری بشه ! در صورتی که توی اروپا زیباترین دخترها سوپور شهرداری هم میشند .
مشکلات فرهنگی که در ایران هست در اشکال مختلف خودش رو بروز میده و یکیش همینیه که براتون مثال زدم .
قطعن میتونند همچین کاری بکنند ، ولی ازدواج از اونجایی که جنبه قانونی پیدا میکنه اگر در آینده مشکلی پیدا بشه سر یکی از طرفین بی کلاه نمیمونه .
اعتماد متقابل افسانه ای بیش نیست .
همون طوری که بالاتر براتون توضیح دادم شرایط نابرابر زن و مرد در جمهوری اسلامی تنها دلیل عقب ماندگی زنان ایرانی نیست . همین زنان ایرانی در کشورهای اروپایی از شرایط کاملن برابر برخوردار هستند در عین حال حمایت مطلق دولتی هم دارند - پس چرا اینجا باز عقب مانده و بد بخت بیچاره هستند ؟ طرز فکر زن ایرانیست که باعث میشود همیشه نه یک پله بلکه یک راه پله ی کامل از مرد عقب تر باشد .
بنده آدمهایی میشناسم که بیش از ۵۰ ساله که در کنار هم با خوبی و خوشی میمنت (بدون هیچ گونه اجبار) زندگی میکنند و هنوز هم همدیگه رو خیلی زیاد دوست دارند ! یادتون نره که ازدواج اجبار نیست - یک قرارداد بین طرفین است تا به رابطه آنها جنبه قانونی ببخشد که در صورت جدایی یا هر مساله ی دیگری قانون بتواند از حق و حقوق طرفین دفاع کند .
البته انواع و اقسام قرارداد های دیگه هم هست ولی هیچ کدام به اندازه ازدواج محکم نیستند .